انتخابات برای اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی پاسخگو نیست؛ ادغام، انحلال یا انتصاب؟

انتصاب، ادغام یا انحلال قریب‌الوقوع‌‌ترین آینده‌ای است که پیش‌روی اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی کشور قرار گرفته است. گرچه همچنان ائتلاف «تاد» و برخی از اعضای هیئت مدیره اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی، آنلاین شدن برگزاری دور سوم انتخابات این اتحادیه را راهکاری برای بقای آن می‌دانند اما تغییر ناگهانی رئیس اتاق اصناف ایران و جایگزینی قاسم نوده‌فراهانی به‌جای […]

انتصاب، ادغام یا انحلال قریب‌الوقوع‌‌ترین آینده‌ای است که پیش‌روی اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی کشور قرار گرفته است. گرچه همچنان ائتلاف «تاد» و برخی از اعضای هیئت مدیره اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی، آنلاین شدن برگزاری دور سوم انتخابات این اتحادیه را راهکاری برای بقای آن می‌دانند اما تغییر ناگهانی رئیس اتاق اصناف ایران و جایگزینی قاسم نوده‌فراهانی به‌جای مجتبی صفایی؛ احتمال آنلاین شدن این انتخابات و تصمیم‌گیری درباره سرنوشت آن را دوباره در هاله‌ای از ابهام فرو برده است. به گزارش پیوست، انتخابات اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی پس از سه سال وقفه حالا در آستانه سومین دوره‌ رای‌گیری قرار دارد، رأی‌گیری و انتخاباتی که در دور دوم هم که بیستم آبان برگزار شد به حد نصاب نرسید است و احتمال به حد نصاب رسیدن آن برای بار سوم هم بعید به نظر می‌رسد. گرچه رضا الفت‌نسب؛ عضو هیئت مدیره کسب‌وکارهای مجازی آنلاین شدن این انتخابات را راهکاری برای به حد نصاب رسیدن و پابرجا ماندن این اتحادیه به شکل دموکراتیک آن می‌داند اما فرشاد وکیل‌زاده که مدتی رئیس اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی هم بوده نظر دیگری در این رابطه دارد. به باور وکیل‌زاده؛ آنلاین شدن انتخابات هم کمکی به استقبال از انتخابات نمی‌کند. او در این باره، می‌گوید: حدود ۸۰ درصد اعضای اتحادیه در پنج شهر بزرگ هستند و حدود ۵۰ درصد اعضا در تهران حضور دارند. یعنی در واقع اگر فقط تهرانی‌‌ها در این انتخابات حاضر می‌شدند، انتخابات به حد نصاب می‌رسید و کافی بود. دیگر انتخابات آفلاین یا آنلاین تفاوتی در اصل ماجرا ایجاد نمی‌کند. وکیل‌زاده ادامه می‌دهد: مشکل امروز انتخابات اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی به مشکلات گذشته و رفتارهای اشتباه هیئت مدیره اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی در سال‌های قبل برمی‌گردد که حالا کار به اینجا رسیده است. ضعف عملکرد هیئت مدیره بود که نتوانست نقش خود را به قدری مناسب جا بیندازد که جایگاه خوب و کارکردی مناسب در میان اعضا پیدا کند. حضور افرادی که دغدغه صنفی نداشتند، باعث شد کسی تمایل به حضور در انتخابات نداشته باشد. او در این باره توضیح می‌دهد: عملکرد مثبتی از اتحادیه در ذهن اعضا باقی نمانده است که برای کسی بودن یا نبودن اتحادیه فرقی بکند با اینکه کارزار انتخابات آنلاین هم برای این انتخابات برگزار کرده‌اند تعداد قابل توجهی در آن شرکت نکردند. ریشه اصلی به روند پنج سال قبل اتحادیه مرتبط است.  او ادامه می‌دهد: اما من با همه انتقاداتی که به عملکرد اتحادیه در سال‌های اخیر دارم همچنان امیدوارم این اتحادیه منحل نشود و با قدرت و با تغییرات مثبت به کار خود ادامه دهد چون استانی شدن اتحادیه و از دست دادن قدرت آن به نفع هیچ‌کس نیست‌. طبق گفته او: ما نیازمند اتحادیه‌ای با ساختار حرفه‌ای هستیم که شناخت کافی از کسب‌وکارهای اینترنتی داشته باشند. وکیل‌زاده؛ راهکار خروج از این شرایط را هم‌افزایی و ایجاد ارتباط داخلی بین اعضا و پایه‌ریزی آن از ابتدا و براساس اصول کارکردی می‌داند و می‌گوید: باید هسته اعضا غیر از شعارهای انتخاباتی با برنامه‌های عمل‌گرایانه پیش بروند و با تعامل با اعضا با جلسات آنلاین و حضوری افراد را دور هم جمع کنند. از نظر او: باید پای حرف اعضا و دغدغه‌های آن‌ها بنشینند. مثلاً اگر حالا اعضا درگیر مالیات و دغدغه‌های دیگری هستند مشکلات آن‌ها را حل کنند. الان کار به شکلی پیش رفته است که انتصاب یا انتخاب برای اعضا فرقی ندارد. در واقع اتحادیه کجا توانسته است مطالبات صنف را برآورده کند که حالا تقاضای حضور اعضا در انتخابات را دارد. اتحادیه باید توان چانه‌زنی داشته باشد تا جایگاه خود را پیدا کند. رضا الفت‌نسب؛ عضو هیئت مدیره کسب‌وکارهای مجازی و ائتلاف تاد هم در این باره، می‌گوید: هیچ اخبار تازه و به‌روزرسانی جدیدی پس از بیستم آبان ماه و دور دوم انتخابات نداریم در حالی که زمزمه‌هایی از آنلاین شدن انتخابات شنیده بودیم در تازه‌‌ترین خبر متوجه شدیم رئیس اتاق اصناف هم آخر آبان ماه عوض شده است و نوده فراهانی جای صفایی رئیس اتاق اصناف نشسته است. وضعیت بغرنج است و هیچ تصوری از آینده اتحادیه و تصمیمات هیئت اجرایی انتخابات نداریم. گرچه هیچ‌کس در وزارت صمت حتی به‌درستی جواب ما را نمی‌دهد اما همچنان سه سناریو در مقابل اتحادیه قرار گرفته است، ادغام اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی در کسب‌وکارهای مرتبط و سنتی و دومین گزینه انتصابی شدن اعضای هیئت مدیره و سومین گزینه استانی شدن اتحادیه‌هاست که بد‌ترین فرضیه است، اتحادیه‌های استانی و جزیره‌ای عمل کردن اتحادیه‌ها می‌تواند بد‌ترین سناریویی باشد که کسب‌وکار‌ها را تهدید می‌کند. به این ترتیب هر استان، اختیارات و دستورالعمل‌های دلخواه خود را تدوین می‌کند و می‌تواند با رفتار سلیقه‌ای باعث مشکلات جدی در این باره شود. کسب‌وکارهای مجازی محدود به مکان و جغرافیا نیستند و منطقی نیست کسب‌وکاری که از عنوان آن مشخص است اینترنتی است بخواهد شهر به شهر مجوزی جداگانه دریافت کند. موضوعی که پیشتر محمدرضا فرجی‌تهرانی؛ رئیس اتحادیه فناوران هم از آن انتقاد کرده بود و جزیره‌ای شدن و تعدد اتحادیه‌ها را نتیجه ناکارآمدی آن‌ها دانسته و گفته بود: وقتی نمی‌توانیم تمام نیازهای یک صنف را رفع کنیم و همین می‌شود که تشکل‌های جدید موازی با هم متولد می‌شوند و نمی‌توانند پاسخگوی نیاز اعضا باشند.