معصومه براتی- ورزش خصوصاً فوتبال، یکی از علایق قدیمی مردم کشورمان است. هزاران نفر از علاقه‌مندان به فوتبال هر هفته در سرما و گرما به استادیوم‌ها می‌روند تا بازی تیم مورد علاقه‌شان را از نزدیک تماشا کنند. هنوزم هستند کسانی که برای بازی خاصی همچون دِربی همدیگر را به خانه دعوت کنند و به تماشای […]
معصومه براتی- ورزش خصوصاً فوتبال، یکی از علایق قدیمی مردم کشورمان است. هزاران نفر از علاقه‌مندان به فوتبال هر هفته در سرما و گرما به استادیوم‌ها می‌روند تا بازی تیم مورد علاقه‌شان را از نزدیک تماشا کنند. هنوزم هستند کسانی که برای بازی خاصی همچون دِربی همدیگر را به خانه دعوت کنند و به تماشای فوتبال بنشینند یا با خرید بلیط سینما، برخی از بازی‌های مهم فوتبال را در فضای غیرانتفاعی به نظاره بنشینند. آری، فوتبال محبوب‌‌ترین ورزش تاریخ بشریت است و به همین دلیل است که دولت‌ها حواس‌شان به باشگاه‌های فوتبال است. باشگاه‌هایی که می‌توانند میلیون‌ها نفر را به دیدن بازی‌ها در استادیوم و تلویزیون بنشانند و باعث نشاط اجتماعی شوند. باشگاه‌ها نیز با کسب درآمدهای سرشار، سعی می‌کنند با خرید بازیکن‌های بهتر، مقام‌های بیشتری کسب کنند و این چرخه همواره ادامه دارد. در کشور ما اما باشگاه‌داری تنها از روی عشق و علاقه صورت می‌گیرد تا کسب درآمد! بخش اعظم فوتبال ایران کشورمان خصوصاً تیم‌های لیگ برتری، دولتی است و بر همین اساس است که زنده ماندن باشگاه‌ها بیشتر از کسب نتیجه در ایران و آسیا و جهان اهمیت دارد. یکی از منابع اصلی درآمد باشگاه‌ها در جهان حق پخش تلویزیونی است؛ اما صداوسیمای کشورمان سال‌هاست که با گردن‌کلفتی حق پخش تلویزیونی را به باشگاه‌ها نمی‌دهد و این در شرایطی است که این سازمان هزاران میلیارد تومان در سال بابت آگهی‌های تلویزیونی قبل و بعد بازی‌های فوتبال درآمد کسب می‌کند!
فرار روبه جلوی صداوسیما برای پرداخت حق پخش تلویزیونی!
در همین رابطه، جبلی؛ رئیس سازمان صداوسیما، روز شنبه هفته جاری در تازه‌‌ترین اظهارنظر خود درباره ماجرای پرداخت حق پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی، جملات عجیبی را به کار برده و عنوان کرده است: «هیچ‌کس در ایران برای استفاده از برنامه‌های صداوسیما پول نمی‌دهد، مانند تلویزیون‌های کابلی که در دنیا وجود دارند. بنابراین، از ابتدا باید مفهوم حق پخش را درست بفهمیم تا بتوانیم درباره آن به‌درستی قضاوت کنیم. ما رایگان پخش می‌کنیم و رایگان هم تولید می‌کنیم. رایگان تولید کردن به این معناست که پولی نمی‌گیریم تا برنامه‌ای تولید کنیم؛ بلکه در بعضی از رشته‌های ورزشی و حوزه‌ها به آن‌ها کمک می‌کنیم، مثل ورزش‌های بسکتبال یا والیبال که برای تبلیغ و تقویت اینها، مسابقات را پخش می‌کنیم و خود پخش کردن این رویداد‌ها یعنی هزینه کردن برای آن ورزش.» اما رئیس سازمان صداوسیما، همان‌طور که گفته شد به درآمدی هزاران میلیارد تومانی سازمان متبوع خود از رقابت‌های باشگاهی اشاره نمی‌کند! آقای رئیس همچنین تأکید می‌کند چون در ایران تلویزیون کابلی نداریم کسی بابت استفاده از برنامه‌های تلویزیونی پول نمی‌دهد و اینکه باید مفهوم حق پخش تلویزیونی را درست بفهمیم و درباره آن قضاوت کنیم! این اظهارنظر در شرایطی مطرح می‌شود که مطمئناً شخص جبلی؛ بهتر از هر کسی می‌داند اگر مجوز فروش حق پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی به‌ویژه فوتبال ایران به رسانه‌های بین‌المللی واگذار شود، شبکه‌های بزرگ منطقه با رقم‌های نجومی حاضر به خرید امتیاز پخش تلویزیونی مسابقات فوتبال خواهند بود به شکلی که باشگاه‌های فوتبالی به مرز خودکفایی خواهند رسید و دیگر نیاز به بودجه عمومی کشور ندارند تا با پول بیت‌المال تیم‌داری کنند.
باز هم AFC گره‌گشای فوتبال می‌شود!
هنوز یادمان نرفته که موضوع ورود زنان به استادیوم‌ها در نهایت به لطف مقامات AFC میسر شد والا تندرو‌ها همچنان با برابری بین زن و مرد در دیدن بازی‌ها باشگاهی مخالفت می‌کردند! این بار هم گویا پای AFC برای گرفتن حق مسلم باشگاه‌ها در میان است. AFC اعلام کرده به صورت شفاف مقدار درآمد حاصل از حق پخش را از باشگاه‌ها می‌خواهد، این مورد یکی از شرط‌های دریافت مجوز حرفه‌ای خواهد شد و باید مسئولان به این موضوع ورود کنند و بر همین اساس به لطف و اجبار آنان لایحه حق پخش تلویزیونی فوتبال این هفته به مجلس شورای اسلامی خواهد رفت.
دیدگاه بسته شده است.