ظرفیت تولید ماده اولیه آلیاژ فولاد در ایران ۴ برابر شد

در پی واگذاری مزایده اصولی سازمان خصوصی سازی

ظرفیت تولید ماده اولیه آلیاژ فولاد در ایران ۴ برابر شد

بازگشایی مجدد مجتمع فولاد میبد یزد جهت ایجاد ظرفیت تولید ۲۵۰ هزار تن فرومنگنز در حالی اتفاق افتاد که این مجتمع بیش از ۷ سال بعد از جریان خصوصی‌سازی به تعطیلی کشیده شده بود.

به گزارش ایسنا، مجتمع فولاد میبد از مجموعه شرکت‌های بزرگ متالوژی ایران است که به رغم این که از احداث این مجتمع چیزی حدود به دو دهه می‌گذرد اما این فولاد بعد از حدود ۷ سال تعطیلی دوباره در روز‌های آخر برای دومین بار افتتاح شد که البته می‌توان در تشریح این وقفه چند سال‌های که برای این کار خانه ایجاد شده بود به این نکته اشاره کرد که این طرح بزرگ ملی از جمله طرح‌هایی بود که قربانی واگذاری‌های غیراصولی سازمان خصوصی‌سازی شد.

کارخانه بزرگی که به گفته محمدرضاامیدبخش، مدیر مجتمع فولاد میبد، از سال ۱۳۸۲ تولید اولیه خود را با ظرفیت تولید ۳۰۰ هزار تن شمش چدن آغاز کرد و توفیق‌هایی در عرضه محصول خود به مجتمع‌های عظیم فولادی مانند، فولاد خراسان، فولاد مبارکه اصفهان و فولاد خوزستان داشت که این روزگار خوش تا سال ۱۳۸۸ بیش‌تر طول نکشید و این شرکت فولادی در جریان خصوصی‌سازی‌های این سال تحت مزایده به بخش خصوصی واگذار شد، بخش خصوصی‌ که برآورد درستی از توانایی‌های آن نشده بود و نتوانست بار مالی این مجتمع را به دوش بکشد و با اداره کج‌دار و مریز آن نتوانست چراغ تولید فولاد میبد را روشن نگهدارد که در نهایت موجب تعطیلی این کارخانه شد.

باز‌سازی این مجتمع فولادی در حالی در سال ۱۳۹۴صورت گرفت که دو سال قبل یعنی در سال ۱۳۹۲ سازمان خصوصی‌سازی بار دیگر در مزایده‌ای آن را به فروش گذاشت و این بار هلدینگ ماهان سپاهان (گروه توسعه صنعتی ماهان سپاهان) که مالکیت مجتمع‌های بزرگی مانند فولاد سپاهان را نیز در اختیار دارد این کارخانه را خریداری کرد که بعد از باز‌سازی این واحد توان تولید خود را باز یافته و روز چهارشنبه گذشته با حضور جمعی از مقامات افتتاح شد.

نگاه صادراتی به تولید فرومنگنز

با توجه به این که براساس اطلاعات داده شده درباره این پروژه هدف تولید نهایی مجتمع فولاد یزد فرومنگنز است، باید گفت که این فلز به عنوان یکی از موارد به‌کار رفته در تولید آلیاژ فولاد نقشی اساسی دارد و منگنز به عنوان یکی از ۵ عنصر اصلی آلیاژ‌های آهنی به شمار می‌رود و که مدیر مجتمع فولاد میبد درباره وضعیت تولید این کارخانه فولاد که از کوره‌های بلند بهره می‌برد، گفت: در حال حاضر مجتمع فولاد میبد به عنوان تولید اولیه برای چندماه تولید چدن در دستور قرار دارد تا بعد از آماده‌سازی کوره وارد فاز تولید محصول استراتژیک فرومنگنز که در تولید فولاد کاربرد اساسی دارد تا ظرفیت ۲۵۰ هزار تن شویم تا بخشی از زنجیره تولید فولاد را بهبود ببخشیم.

وی در ادامه با اشاره بر این که ظرفیتی که این کارخانه برای تولید فرو منگنز ایجاد می‌کند از نیاز مصرف داخلی بیش‌تر است، عنوان کرد: برای ۲۰ میلیون فولادی در سال تولید می‌شود چیزی حدود ۲۰۰ هزار تن فرو منگنز کفایت می‌کند و در حالی که فارغ از ظرفیت‌های اسمی، عملاً رقم تولید فرومنگنز در ایران از ۷۰ تا ۸۰ هزار تن عبور نمی‌کند با اضافه شدن ظرفیت تولیدی فرومنگنز مجتمع فولاد میبد که به ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تن می‌رسد، قطعاً با تولید مازاد بر تقاضای داخلی روبه‌رو خواهیم بود که برای آن قطعاً اهداف صادراتی را مد نظر داریم.

مذاکره با ۳ شرکت واردکنند مواد معدنی خاص

مجتمع فولاد میبد که به خاطر کمبود منابع داخلی و کمیابی سنگ منگنز مجبور است بخشی از نیاز ماده خام اولیه خود را از طریق واردات تأمین کند که همین موضوع آن را در زمره واحدهایی قرار می‌دهد که مواد اولیه وارداتی را فراوری کرده و ایجاد ارزش‌افزود می‌کند، اما همین موضوع نیز ابهاماتی را برای تولید با کیفیت فرومنگنز در این مجتمع ایجاد کرده است.

مدیرمجتمع فولاد میبد درباره وضعیت مواد اولیه لازم برای تولید فرو منگنز در سطح استاندارد‌های جهانی گفت: سنگ منگنزی که در داخل کشور تولید می‌شود عیاری معادل ۲۴ درصد و در بهترین حالت ۲۶ درصد دارد که ماهانه نهایتاً ۱۰۰۰ تن از آن در داخل استحصال می‌شود و این در حالی است که برای تولید فرومنگنز نیاز است تا عیار سنگ منگنز از ۳۸ درصد به بالا باشد، ضمن این که تولید ۲۵۰ هزار تن از این محصول مقدار قابل توجهی سنگ منگنز را می‌طلبد که در داخلی ایران تولید قابل تهیه نیست و ما برای تهیه آن فعلاً با ۳ شرکت واردکننده سنگ منگنز وارد مذاکره شدیم.

چالش میان معادن سنگ‌آهن و فولاد همچنان وجود دارد

در حالی که بخشی از مواد اولیه تولید مجتمع میبد به تأمین داخلی وابسته است، محمدرضاامیدبخش از جمله چالش‌های پیش روی تولید را مطالبات قبلی و ناسازگاری تولیدکنندگان سنگ‌آهن دانست و اظهار کرد: از جمله سختی‌هایی که با ان روبه‌رو بودیم تعامل با معادن بود، چرا که آنها راضی نمی‌شدند تا زمانی‌که تمام مطالبات قبلی خود را نگرفته‌اند مواد اولیه جدیدی به ما بدهند که تن دادن به این در خواست برای واحدی که هنوز شروع به تولید نکرده است ممکن نبود و حتی با مهلت ۶ ماه‌های که از تولید تا پرداخت از آنها خواستیم مخالفت می‌کردند و هرچه رفتیم به در بسته خوردیم.

وی ادامه داد: در نهایت نیز با هر سختی‌ توانستیم مهلت ۶ ماهه دریافت مواد اولیه تا پرداخت مطالبات را از آنها بگیریم که البته پیش از آن بخشی از مطالبات قبلی توسط سرمایه‌گذار پرداخت شد و مقدار زیادی هم تعهد، ضمانتنامه، چک و سفته برای مابقی حسابمان تحویل دادیم.

در همین رابطه عبدعلی‌ارندی، قائم‌مقام گروه توسعه صنعتی ماهان سپاهان، نیز گفت: در حالی‌که این واحد یک واحد ایجاد کننده ارزش‌افزوده آن‌هم با نگاه صنعتی است، انتظار داریم تا حداقل کمک‌های لازم صورت گیرد و دولت بخشی از گره‌گشایی‌های لازم به موارد همچون بدهی‌های قبلی متعلق به دوران پیش از خصوصی‌سازی و خرید مجموعه را بر عهده بگیرد یا تسهیلات لازم را برای تولید فراهم کند.

تأمین آب شرب فولاد میبد از زاینده‌رود

امیدبخش همچنین با اشاره به وضعیت تامی آب این واحد فولادی عنوان کرد، به هر حال منطقه یزد و میبد جایی نیست که در آن بتوان روی آب حساب کرد اما آب مورد نیاز این طرح از طریق یک حلقه چاه با خروجی ۳۰ تا ۴۵ لیتر تأمین می‌شود و در یک مدار چرخشی در مدار تولید قرار می‌گیرد و همچنین آب شرب مجتمع با انشعابی که از زاینده رود گرفته شده تأمین می‌شود.

وی اضافه کرد: صنایعی که در فولاد میبد در حال کارند از جمله صنایعی هستند که نیاز به آب چندانی ندارند اما به هر حال برای طراحی سیستیم‌های بهینه با سه شرکت SWS ایتالیا، CDS ترکیه و LG کره‌جنوبی وارد مذاکره شدیم که همکاری مشترکی در این حوزه رقم بخورد.

 

این مجتمع در حالی به بهره‌برداری مجدد می‌رسد که علی‌رغم پیگیری‌های انجام شده از مسؤولان فولاد میبد و گروه سرمایه‌گذار یعنی گروه توسعه صنایع ماهان سپاهان و بانک سرمایه هیچ اطلاعات مالی مربوط اعم از بدهی‌های قبلی و جاری به تولیدکنندگان سنگ‌آهن و سیستم بانکی، میزان جذب سرمایه، ارزش طرح و تسهیلات بانکی استفاده شده پروژه ملی فولاد میبد در اختیار قرار نگرفت.