وقتی پای سرنوشت یک وزارتخانه مطرح است رأی ممتنع یا ندادن رأی چه معنایی دارد؟ رامین شاهی –کافیست در روزی حساس در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مانند روز استیضاح و یا دادن رأی اعتماد به کابینه آرای موافق و مخالف و ممتنع را جمع کرده و از عدد کل نمایندگان حاضر در صحن علنی […]
وقتی پای سرنوشت یک وزارتخانه مطرح است
رأی ممتنع یا ندادن رأی چه معنایی دارد؟
رامین شاهی –کافیست در روزی حساس در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مانند روز استیضاح و یا دادن رأی اعتماد به کابینه آرای موافق و مخالف و ممتنع را جمع کرده و از عدد کل نمایندگان حاضر در صحن علنی کم کنید، آن‌گاه ملاحظه می‌کنید تعدادی نماینده حتی رأی هم نداده‌اند!
باید گفت طبق آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی امکان دادن رأی ممتنع در آیین‌نامه پارلمانی تعریف شده است که این امکان را به وکلای مجلس می‌دهد تا به جای موافقت و یا مخالفت با طرح یا لایحه‌ای از نظری بی‌طرف که همان رأی ممتنع است، استفاده کند که امری قانونی است و بار‌ها از سوی نمایندگان پارلمانی مورد استفاده قرار گرفته است.
آنچه مورد نقد است حساسیت برخی انتخاب‌های مهم و سرنوشت ساز در مجلس است که علی‌رغم ارایه گزارش‌های متعدد و ابراز نظر موافقان و مخالفان و برگزاری جلسات تخصصی متعدد در کمیسیون‌ها، شاهد آن هستیم که در صحن علنی و در دادن یا ندادن رأی اعتماد به وزیری دچار تردید می‌شوند و رأی ممتنع می‌دهند و یا از آن بدتر زمانی است که آرای موافق و مخالف و ممتنع شمارش می‌شود، آن‌گاه وجود کسری تعدادی رأی مشاهده می‌شود که علی‌رغم حضور در صحن علنی، نمایندگانی از دادن رأی خودداری کرده‌اند.
به‌راستی آن عده قلیل از نمایندگانی که با رأی ملت به مجلس راه یافته‌اند. از رأی ندادن چه انگیزه‌ای دارند؟ مگر می‌شود احساس مسؤولیت کرد و با کلی شعار سازنده با هدف خدمت وارد پارلمان شوند اما از ارایه رأی خود امتناع ورزند؟ متأسفانه باید گفت این اتفاق تلخی است که همواره در جلسات متعدد صحن علنی مجلس روی داده است اما در روزهایی که به کابینه و یا وزیری رأی اعتماد داده می‌شود، اهمیت هرگونه قصور و بی‌نظمی بیش‌تر سرنوشت کشور را به مخاطره می‌اندازد.
مگر نه این است که ملت برای تعیین سرنوشت خود پای صندوق‌های رأی می‌روند تا وکلای خود را راهی مجلس کنند و مگر نه این است تا نمایندگان مجلس در ذیل رهنمودهای مقام‌معظم‌رهبری و قانون اساسی و سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ موظف به قانون‌گذاری صحیح و دقیق و انجام کامل وظایف نظارتی قوه مقننه هستند، پس این‌که نماینده‌ای به هر دلیل در صحن علنی حاضر می‌شود اما پس از ارایه انواع گزارش‌ها از دادن رأی خودداری می‌کند و اجازه نمی‌دهد رأی‌دهندگان به آن نماینده به‌واسطه وکیلشان در سرنوشت خود سهیم باشند، چه معنایی دارد؟ از طرفی آیا مردم به نماینده‌ای رأی ممتنع دادند که او توان تصمیم‌گیری در موضوعی مهم مانند بودن یا نبودن وزیری را در روز استیضاح نداشته و به دادن رأی ممتنع بسنده می‌کند؟
به نظر می‌آید لازم است هیأت رییسه مجلس شورای اسلامی فکری جدی برای این مشکل کنند و در این خصوص پیشنهاد می‌شود اولاً اسامی نمایندگانی که در رأی‌گیری شرکت نکرده‌اند را رسماً و در رسانه‌ها اعلام کنند تا مردم در دوره‌های بعد نماینده‌ای را که علاقه‌مند نیست تا واسطه حضور مردمش در سرنوشت خود باشد را انتخاب نکنند و از سویی دیگر با تغییر آیین‌نامه داخلی مجلس دست‌کم برای روزهای سرنوشت‌سازی مانند استیضاح امکان دادن رأی ممتنع از نمایندگان گرفته شود، زیرا در گذشته شاهد بودیم حتی با یک رأی خنثی سرنوشت یک وزارتخانه مهم دچار چالش شده است. زیرا مردم نمی‌پذیرند وکیلی از سوی آنان به مجلس رفته باشد و پس از استماع انواع گزارش‌های موافق و مخالف در صحن علنی و یا کمیسیون‌های تخصصی نتواند تصمیم بگیرد که وزیری برود یا نرود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.