پلیکان خاکستری (پلیکان پاخاکستری)، پرنده‌ای ساحلی و ماهیگیر گروه محیط‌زیست- تیره پلیکان ۷ گونه دارد که دوگونه آن در ایران یافت می‌شود. پلیکان‌ها پرندگان بزرگی هستند. منقاری بلند و شاخی و کیسه گلویی دارند که برای ذخیره ماهی است. فاصله دو بال، به‌طور متوسط، حدود ۳۱۵ سانتی‌متر است و دمشان کوتاه است. نر و ماده […]
پلیکان خاکستری (پلیکان پاخاکستری)، پرنده‌ای ساحلی و ماهیگیر
گروه محیط‌زیست- تیره پلیکان ۷ گونه دارد که دوگونه آن در ایران یافت می‌شود. پلیکان‌ها پرندگان بزرگی هستند.
منقاری بلند و شاخی و کیسه گلویی دارند که برای ذخیره ماهی است. فاصله دو بال، به‌طور متوسط، حدود ۳۱۵ سانتی‌متر است و دمشان کوتاه است.
نر و ماده آن همشکل هستند و در فصل تولیدمثل با کاکلی کوتاه و مجعد مشاهده می‌شود.
پروازشان پرتوان و قوی است.
این پرنده در سطح جهانی در خطر بوده و در ایران، در زمره پرندگان حمایت شده است و به حفاظت کامل از زیستگاه‌های تولیدمثل نیاز دارد.
پلیکان خاکستری؛ ۱۷۰ سانتی‌متر طول دارد و اندکی از پلیکان سفید بزرگ‌تر است. رنگش سفید چرکی است و فاقد کاکل است. اما پرهای پشت سرش اندکی بلند و مجعد است و رنگ روشن صورتی در پر و بالش مشاهده نمی‌شود. پاهایش خاکستری سربی است و در زیر بال‌هایش، سیاهی دیده نمی‌شود. روتنه‌‌اش اندکی حالت نقره‌ای رنگ دارد و لکه بزرگ زرد رنگی در پایین گلویش مشاهده می‌شود. در اطراف چشمانش حلقه خاکستری، شبیه رنگ پاهایش دیده می‌شود. پرنده نابالغ، قهوه‌ای کمرنگ و شبیه پرنده نابالغ پلیکان سفید است.
این پرنده در دریاچه شور و شیرین، سواحل و باتلاق‌ها به سر می‌برد.
در ایران، زمستان‌ها فراوان است و به تعداد اندک در دریاچه بختگان و پریشان و به ندرت در دریاچه هامون تولید مثل می‌کند. در جزیره قشم نیز دیده شده است.
صدای این پرنده شبیه پلیکان سفید و به صورت «هیس – هیس» یا پارس‌کردن شنیده می‌شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.