۲۳ نهاد دخیل در تصمیم‌گیری‌های صنعت خودروسازی

دبیر انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان خودروی کشور، گفت: ۲۳ نهاد دخیل در صنعت خودروسازی داریم که در اصطلاح هر نهادی که صبح زودتر از خواب بیدار شود، تصمیم‌گیر است و آن روز رئیس صنعت خودرو به حساب می‌‌آید. به گزارش خبرآنلاین، آرش محبی‌نژاد؛ با بیان اینکه لازم بود یک تصمیم جدی و اساسی در صنعت خودرو گرفته شود و متولی اصلی این صنعت مشخص گردد، افزود: با تغییر دولت و روی کار آمدن وزیر جدید، حرف‌هایی زده شد و بعضاً اقدامات نسبتاً خوبی هم انجام شد؛ مثل همین حداقل اصلاح نسبی قیمت خودرو که امید و انگیزه و یک موج مثبتی در کل زنجیره تأمین و در صنعت خودروسازی ایجاد کرد؛ اما نکته قابل‌توجه اینجاست که در حال‌حاضر سهم زیادی از توان تولید قطعه‌سازی کشور، بلااستفاده مانده و ظرفیت آزاد و مازاد داریم. وی تصریح کرد: در صنعت قطعه‌سازی کشور توان تولید دو میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو در سال را بنا بر ظرفیت زنجیره تأمین داریم اما می‌بینیم که حتی برنامه‌ریزی‌‌ها بر روی یک میلیون و ۷۰۰ هزار دستگاه بسته می‌شود و تجربه نشان داده که تحقق هم به مراتب کمتر خواهد بود! محبی‌نژاد؛ گفت: در حقیقت مهم‌ترین مانع این عدم تحقق، عدم تمرکز و فرماندهی واحد در صنعت خودرو و سیاست‌گذاری واحد است که انجام نمی‌شود. ۲۳ نهاد دخیل در این صنعت داریم که در اصطلاح هر نهادی که صبح زودتر از خواب بیدار شود، تصمیم‌گیر و رئیس صنعت خودرو به حساب می‌‌آید. این فعال صنعت قطعه‌سازی کشور، ضمن تأکید بر اینکه نیازهای کشور نامحدود هست اما منابع به شدت محدود هستند، گفت: این منابع شامل منابع انرژی، منابع انسانی، منابع ارزی، بحث نقدینگی و… است؛ این در حالیست که از سوی دیگر طی چند سال اخیر شاهد سیاست‌گذاری‌های به شدت غلط در صنعت خودرو هم بوده‌ایم. محبی‌نژاد؛ اظهار داشت: زمانی‌که دولت و وزیر جدید بر سر کار آمد، صحبت‌هایی شد که ما تصور کردیم، شرایط بسیار زودتر مهیا و وعده‌ها عملیاتی می‌شوند اما متأسفانه وزارتخانه بسیار کُند عمل می‌کند و تصمیم قاطعی نمی‌گیرد! وی خاطرنشان کرد: مهم‌ترین اتفاقی که قرار بود پس از بحث اصلاح نسبی قیمت‌های خودرو بیفتد این بود که این نقدینگی به زنجیره تأمین تزریق شود؛ شرط موفقیت صنعت خودرو و آغاز حرکت جهت افزایش تیراژ با کیفیت خودرو کشور در همین بود که این نقدینگی به زنجیره تأمین تزریق شود که عملیاتی نشد؛ بدیهی است که بدون تزریق نقدینگی و عملیاتی شدن آن برنامه، هرگز خروجی وجود نخواهد داشت.