استقلال و پرسپولیس داستان رونالدینیو را بخوانند

این جوانگرایی نیست

استقلال و پرسپولیس داستان رونالدینیو را بخوانند

استقلال و پرسپولیسی که دست به جوان‌گرایی زده‌اند باید اصول قرارداد بلندمدت با این بازیکنان را هم رعایت می‌کردند نه این‌که با سن بالاتر‌‌ها بلندمدت قرارداد ببندند و با جوان‌تر‌‌ها کوتاه مدت.

به گزارش مهر، یک روز قبل از بازی با سیاه‌جامگان درحالی که استقلال برای رسیدن به ششمین برد تمرکز کرده بود، منصوریان اما تمرکزش به هم ریخته بود؛ چرا که مدیر برنامه‌های امیدنورافکن پیشنهاد چند صد میلیون تومانی برای تمدید قراردادش با استقلال داده است.

این همان نورافکن است که چند هفته قبل منتظر حضور در میدان بود و تشنه اعتماد مربی. البته او حق دارد که آینده‌‌اش را بسازد و در این مسیر هیچ‌کس نمی‌تواند این جوان را سرزنش کند، اگر قیمت نورافکن بالاتر رفته طبیعتاً به دلیل تلاش‌های سال‌های سال شبانه‌روزی است، از غذا خوردن گرفته تا تمرین کردن و در اردو بودن و محدود کردن و تمرکز و تلمذ، با این حال اما باشگاه استقلال هم به همان اندازه که نورافکن باید به فکر آینده خودش باشد، باید به فکر آینده باشگاه باشد، این یک معامله حرفه‌ای است که هر دو طرف این معامله باید بهترین را در نظر بگیرند تا هم استقلال که از نوجوانان پای نورافکن ایستاده سود آن همه سرمایه‌گذاری‌‌اش روی یک بازیکن را ببرد و هم نورافکن نتیجه آن همه تلاش را ببرد.

پس اشکال کار کجاست؟ یکی از بزرگ‌‌ترین قصه‌ها در این رابطه ماجرای رونالدینیو و میلان بود، رونالدینیو دو بار بهترین بازیکن قاره‌سبز شد، او فوق‌العاده بازی می‌کرد و نقشی شبیه به مسی امروز برای بارسا را برای میلان بازی می‌کرد و شاید هم بیش‌تر چرا که امروز بارسا دو یا ۳ بازیکن دیگر هم در ترکیب تیم دارد که خیلی نزدیک به مسی اثر گذارند اما آن روز‌‌ها یک رونالدینیو بود و یک آث‌میلان. با این حال وقتی میلان خواست قرارداد رونالدینیو را تمدید کند و رونالدینیو قبول نکرد، آنچلوتی با نظر باشگاه او را نیمکت‌نشین کرد.

میلان از آن ماجرا آسیب جدی دید اما رونالدینیو را دیگر لازم نداشت، آنها بازیکنی لازم داشتند که برای میلان بماند و هر روز آماده‌تر و با تجربه‌تر شود. میلان در آینده فوتبالش را در همان سطح بالا طی سال‌ها ادامه داد و رونالدینیو اما به دلیل نیمکت‌نشینی قیمتی پایین‌تر و باشگاه‌هایی ضعیف‌تر را تجربه کرد و خیلی زود از کورس و بورس خارج شد اگرچه شاید این استراتژی، خوخواسته بود و برای به دست آوردن ثروت بیش‌تری که به عنوان بازیکن آزاد به دست می‌آورد.

این ماجرا یکی از مهم‌ترین داستان‌ها در مورد منافع بازیکن و باشگاه است، استقلال و البته اکثر تیم‌های ایرانی اما این داستان را نمی‌شناسند و آن را انجام نمی‌دهند. اینجا نورافکن‌‌ها می‌آیند و در یک فرصت مناسب هنر خود را نشان می‌دهند و باشگاه تماشا می‌کند. در واقع استقلال برای رساندن نورافکن به اوج فوتبالش قبل از این نقطه باید کمیته فنی‌هایی داشته باشد تا قرارداد جوان‌ترهای مستعد را تمدید کند و قیمت را هم منصفانه بنویسد و البته زمانش را هم درست تنظیم کنند.

قیمت‌ها دقیقاً به همین دلیل بالا و بالاتر می‌روند چون سازوکار اقتصادی در این رابطه وجود ندارند و باشگاه‌ها طوری مدیریت می‌شوند که انگار قرار است آنها فقط فوتبال بازی کنند و جام ببرند بدون توجه به هزینه‌ها و اصول. باشگاه استقلال البته آکادمی فوق‌العاده‌ای دارد که هر سال بازیکنان جدیدی را به فوتبال ایران معرفی می‌کند و این بسیار خوب است، اما اصول استفاده از بازیکنان هم باید مورد نظر قرار بگیرد.

در واقع امروز ماجرای پرسپولیس هم تا حدودی همین است، در پرسپولیس هم باید جوان‌ترهایی که مستعد هستند را با قراردادهای بلندمدت استخدام کنند. اما می‌بینیم که در استقلال به جای قرارداد با نورافکن‌‌ها و اسماعیلی‌‌ها با رحمتی‌‌ها و حیدری‌ها قرارداد ۳ ساله بسته‌اند. در پرسپولیس هم شرایط خیلی بهتر از این نیست کما این‌که دیدیم رامین‌رضاییان و مهدی‌طارمی به محض آن‌که تصور کردند می‌توانند از پرسپولیس بروند، رفتند و البته برگشتند چون معادلاتشان درست از آب در نیامده بود.