دبیر انجمن زغال‌سنگ کشور، گفت: با توجه به اینکه یارانه عظیمی به گاز طبیعی اختصاص می‌یابد، بدیهی است که قیمت تمام شده دیگر حامل‌های انرژی جایگزین توان رقابت با این یارانه‌ای را ندارند و به همین دلایل است که زغال‌سنگ نتوانسته است جای خود را در سبد سوخت نیروگاه‌ها باز کند. به گزارش آنا، سعید […]
دبیر انجمن زغال‌سنگ کشور، گفت: با توجه به اینکه یارانه عظیمی به گاز طبیعی اختصاص می‌یابد، بدیهی است که قیمت تمام شده دیگر حامل‌های انرژی جایگزین توان رقابت با این یارانه‌ای را ندارند و به همین دلایل است که زغال‌سنگ نتوانسته است جای خود را در سبد سوخت نیروگاه‌ها باز کند. به گزارش آنا، سعید صمدی؛ افزود: طی ۳۰ الی ۴۰ سال گذشته سیاست‌گذاران حوزه انرژی دچار اشتباهی محاسباتی شده و کل سبد انرژی کشور را محدود به گاز طبیعی کرده‌اند، یعنی تمام تکیه برای تأمین و تولید انرژی در کشور بر گاز طبیعی است. سیاستمداران بخش انرژی در این دوره با اصرار بر آن که منابع گازی بسیاری داریم و استفاده از این حامل انرژی برای کشور ارزان تمام می‌شود مرتکب این خطا شده‌اند؛ اما در تمام دنیا معمولاً سبدی از حامل‌های انرژی برای تأمین نیاز کشور تدارک می‌بینند. دبیر انجمن زغال‌سنگ کشور، ادامه داد: دلیل تدارک سبد انرژی این موضوع است که تأمین انرژی موضوعی بسیار امنیتی و سطح بالاست و حتی از تأمین آرد و گندم نیز اهمیت بیشتری دارد. تصور کنید که یک هفته به‌طور مداوم در کشور هیچ نانی پخته و توزیع نشود در این حالت بدیهی است که مردم به غذا‌های جایگزین روی می‌آورند، اما تصور کنید که تنها دو روز مداوم برق، گاز، بنزین و گازوئیل در کشور در دسترس نباشد در این حالت واضح است که هرج و مرجی غیرقابل کنترل در کشور پدیدار می‌شود. این کارشناس حوزه معدن، تأکید کرد: بنابراین کشور‌‌ها برای حفظ امنیت خود سبدی از انرژی را تدارک می‌بینند که در آن سهم‌های مختلفی به انرژی هسته‌ای، تجدیدپذیر، نیروگاه‌هایی با سوخت‌های مختلف و… می‌دهند تا از امنیت تأمین انرژی خود مطمئن شوند، اما به هر جهت کشور ما در اقدامی اشتباه تمام تکیه خود را معطوف به گاز طبیعی کرده است. صمدی؛ در ادامه اظهار کرد: ناترازی کنونی در حوزه انرژی کشور حاصل تکیه بیش از حد به گاز طبیعی بود که هم‌اکنون خود را این گونه نشان داده است در حالی که ایران منابع بسیار عظیم زغال نفتی را در اختیار دارد و تقریبا می‌توان گفت که این منابع کاملاً دست نخورده هستند. حتی منطقی بود که برق کشور با استفاده از زغال‌سنگ تولید شود و اگر گاز طبیعی تولیدی کشور مازادی داشت آن را صادر می‌کردیم، چرا که ارزش صادراتی گاز طبیعی بسیار بالاتر از زغال‌سنگ است. وی تأکید کرد: از طرف دیگر یارانه عظیمی که حتی اقتصاد کشور را دچار چالش کرده است به گاز طبیعی اختصاص یافته است و بدیهی است که قیمت تمام شده دیگر حامل‌های انرژی جایگزین توان رقابت با این گاز یارانه‌ای را ندارند و به همین دلایل است که زغال‌سنگ نتوانسته است جای خود را در سبد سوخت نیروگاه‌ها باز کند. دبیر انجمن زغال‌سنگ کشور، با اشاره به برخی ادعا‌‌ها در مورد آلاینده بودن استفاده از زغال‌سنگ به‌عنوان سوخت نیروگاه، گفت: ادعای آلاینده بودن این سوخت در مقایسه با مازوت کاملاً نادرست و زغال‌سنگ به شدت آلودگی کمتری نسبت به مازوت ایجاد می‌کند. لازم است بدانید که اتحادیه اروپایی که حدود ۱۵ سال است که کشتی‌های مازوت‌سوز را به بنادر خود راه نمی‌دهد نیز سوخت نیروگاه‌های خود را از طریق زغال‌سنگ تأمین می‌کند. به هر جهت اصلاح این روند را هر زمان که شروع کنیم دیر نیست و باید توجه داشته باشیم که برای استفاده از ذخایر سوخت‌های فسیلی تنها ۳۰ الی ۴۰ سال فرصت داریم و پس از آن دیگر با توجه به تغییر قوانین امکان استفاده از آن‌‌ها را نداریم. وی در ادامه، گفت: تمام نیاز کشور در طول سال ۳٫۵ میلیون تن زغال‌سنگ است که با این روند مصرف و ذخایر زمین‌شناسی ۱۴ میلیارد تنی زغال‌سنگ کشور می‌توان گفت برای ۸۰۰ سال آینده زغال‌سنگ داریم.
دیدگاه بسته شده است.