برخی از سازمان‌های مهم بین‌المللی در عرصه انرژی همانند سازمان جهانی انرژی بر این باورند که صادرات نفت ایران پس از لغو تحریم‌ها از آن‌چه ایران مدنظر داشت، کندتر پیش رفته، این در حالی است که برخی دیگر از کارشناسان داخلی و خارجی معتقدند، ایران تاکنون ۳۰۰هزار بشکه به تولیدات خود اضافه کرده […]
برخی از سازمان‌های مهم بین‌المللی در عرصه انرژی همانند سازمان جهانی انرژی بر این باورند که صادرات نفت ایران پس از لغو تحریم‌ها از آن‌چه ایران مدنظر داشت، کندتر پیش رفته، این در حالی است که برخی دیگر از کارشناسان داخلی و خارجی معتقدند، ایران تاکنون ۳۰۰هزار بشکه به تولیدات خود اضافه کرده که این مقدار، تولید این کشور را به بیش‌ترین مقدار طی ۴ سال گذشته، یعنی حدود ۳٫۲ میلیون بشکه رسانده است.
با این حال، حرف مقامات و مسؤولین نفتی کشور و اکثر کارشناسان این است که ایران به هر ترتیب باید به بازار نفت بازگشته و سهم واقعی خود را که بین دیگر اعضای اوپک تقسیم شده، باز پس گیرد.
دکتر حسن مرادی، استاد دانشگاه تهران در زمینه اقتصاد انرژی، با نکونیوز گفت‌و‌گو کرد.
ایران بدون در نظرگرفتن کاهش بهای نفت و عواقب آن در بازارهای جهانی، همچنان مصر به بازگشت به این بازار است. این در حالی است که به نظر می‌رسد عربستان به عنوان بزرگ‌‌ترین تولیدکننده نفت جهان، دیگر چندان علاقه‌ای به تنظیم بازار ندارد و بیش‌تر به دنبال حفظ مشتری‌های خود است. شما چگونه این مسأله را تفسیر می‌کنید؟
به نظر من، در حال حاضر، اولویت نخست ایران جلوگیری از سقوط قیمت نفت نیست، بلکه باید تلاش کند سهم خود را که طی سال‌های گذشته بین دیگر اعضای اوپک از جمله عربستان و امارات و نیز اعضای غیراوپک مانند روسیه تقسیم شده بود، باز پس گیرد. این مسأله از انجام دادن هر کاری به منظور افزایش بهای نفت در بازارهای جهانی، مهم‌تر است ….
با این حال به نظر می‌رسد که سرانجام یک همگرایی نانوشته بین اعضای اوپک برای کاهش سقف تولید به وجود آمده که ….
بله به نظر می‌رسد بالاخره این اتفاق دارد به وقوع می‌پیوندد و در واقع، شاید همین همگرایی اعضای اوپک برای کاهش سقف تولید، اثر خود را بر قیمت نفت گذاشت چون در حال حاضر، شاهد روند صعودی بهای نفت هستیم. به هرحال، اولویت اصلی در جمع، توافق در کنترل بازار است که این مسأله هم روی قیمت نفت تأثیر گذاشت.
البته ذکر این نکته ضروری است که بازپسگیری سهم تولید و صادرات نفت، اگرچه اولویت ملی ایران است، اما به هر روی، مسأله مهم بعدی برای ایران، این است که از هر توافقی در جهت تثبیت بازار، حمایت کند که البته این حمایت، باید مشروط به رعایت کسب سهم از دست رفته‌اش از بازار باشد.
یعنی به نظر شما، کشورهای دیگر باید با رعایت ورود مجدد ایران به بازار و بازپسگیری سهمش، به سقف تولید سابق خود بازگردند و میدان را برای …..
ببینید! من باز هم تأکید می‌کنم؛ همه کشورها از جمله عربستان، قطر، روسیه و عراق باید جا را برای ورود ایران باز کنند! یعنی کشورها نباید انتظار داشته باشند ایران هم افزایش تولید نداشته باشد، بلکه باید به سقف تولید سابق خود بازگردند که در این صورت، وضعیت ایرانی که به واسطه تحریم‌ها و بسیاری مسایل دیگر، در این مدت، میزان تولید و صادراتش به حداقل رسیده بود، متفاوت شده و بار دیگر می‌تواند جایگاه خود را در بازار جهانی نفت به دست آورد.
از نظر من، ایران برای حفظ اعتبار جهانی خود، باید تولید نفت را افزایش دهد. حتی وقتی رقم بیش از ۵ میلیون بشکه را اعلام می‌کند، مفهوم ضمنی آن این است که دست‌کم سایر اعضای اوپک باید خود را برای تولید ۳٫۸- ۳٫۵ میلیون بشکه نفت توسط ایران آماده کنند. در واقع ایران با اعلام این مسأله، اعلام می‌کند که خروجش از بازار طی سال‌های گذشته، موقتی بوده و به شدت خواهان بازیابی جایگاه خود است.
در حال حاضر، نقش جدید اوپک در بازار نفت چیست؟
شاید مهم‌ترین نقش اوپک در شرایط فعلی، ایجاد ثبات در بازار نفت یا به نوعی، ثبات‌سازی است. هرچند این مسأله را نیز نمی‌توان انکار کرد که این کار به تنهایی از اوپک و گردانندگان آن برنمی‌آید، بلکه در این مسیر، کشورهای غیرعضو به ویژه روسیه که در این سال‌ها جایگزین سهم بسیاری از کشورها و از جمله، ایران شده است، نیز باید کمک کنند و در یک همگرایی کامل، بازار را به ثبات برسانند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.