هانیه قنادزاده ـ پشت ماشین مینشیند اما آغاز سفر را نه از مبدأ، بلکه از مقصد میبینید؛ شاید باور اینکه همین طرز تفکر باعث شده که سالیانه هزاران نفر قربانی سفر باشند، باورکردنی نباشد اما این مسئله حقیقت دارد. کمتر از یک ماه تا آغاز سال جدید باقی مانده است و از حالا تن بسیاری […]
هانیه قنادزاده ـ پشت ماشین مینشیند اما آغاز سفر را نه از مبدأ، بلکه از مقصد میبینید؛ شاید باور اینکه همین طرز تفکر باعث شده که سالیانه هزاران نفر قربانی سفر باشند، باورکردنی نباشد اما این مسئله حقیقت دارد. کمتر از یک ماه تا آغاز سال جدید باقی مانده است و از حالا تن بسیاری از خانوادهها به لرزه افتاده است زیرا نوع رانندگی میتواند پایان زندگی هر فردی باشد و این یعنی آغاز سال جدید با عزاداری! از سوی دیگر برخی جادههای کشور بهخودیخود جاده مرگ هستند و رانندگی در آن دل شیر میخواهد؛ جادههایی که با پیچهای خطرناک و چالههای متعدد میتوانند پایان عمر انسان را رقم بزنند. همچنین وجود میلیونها خودروی بیکیفیت نیز دلیل دیگری برای قربانی شدن سالیانه دهها هزار انسان است. خودروهایی که بسیاری از آنها حتی از کیسه هوا محروم هستند و حتی آنهایی که دارند نیز بنا به گفته پلیس راهور در موقع لزوم باز نشدهاند!
مرگ روزی ۵۵ نفر!
آمارها میگویند در سال ۱۴۰۲، بیش از ۲۰ هزار نفر در تصادفات جان خود را از دست دادهاند؛ یعنی هر روز بیش از ۵۵ نفر و هر ماه هزار و ۶۰۰ نفر؛ این اعداد نشان میدهد که جادهها همچنان جان میگیرند! در همین رابطه، حسین کرمانپور؛ رئیس مرکز روابطعمومی و اطلاعرسانی وزارت بهداشت، گفت: براساس گزارش اورژانس کشور، امسال، بیش از ۸۰۳ هزار نفر در سوانح رانندگی مجروح شدهاند، یعنی نزدیک به یک میلیون نفر! این آمارها فاجعهای خاموش را روایت میکنند که نیازمند اقدامی فوری و ملی است. ۶۶ درصد از تصادفات منجر به فوت، در ۱۲ استان کشور رخ میدهد، گرچه ممکن است جانباختگان ساکن این استانها نباشند، اما این حوادث در جادههای این مناطق اتفاق میافتد. بنابراین، مسئله تصادفات، یک چالش ملی است که نیاز به وفاق و همدلی همهجانبه دارد تا بتوانیم حداقل میزان این حوادث را کاهش دهیم. بیش از ۷۰ درصد از سوانح مرگبار در جادههای بینشهری رخ میدهد و پس از آن، تصادفات درونشهری در رتبه بعدی قرار دارد. این آمار نشان میدهد که برای کاهش تلفات، لازم است تمرکز ویژهای بر ایمنی جادههای برونشهری و ارتقای زیرساختهای حملونقل داشته باشیم. سالانه بیش از ۲۳ هزار نفر در تصادفات جان خود را از دست میدهند، این آمار در سالجاری تا آبان ماه به حدود ۲۱ هزار نفر رسیده و تاکنون از این رقم نیز فراتر رفتهایم. اگر این روند را در مقیاس تاریخی در نظر بگیریم، متوجه میشویم که پس از گذشت سه دهه از پایان جنگ تحمیلی، هنوز سالانه رقمی معادل کشتهشدههای یک جنگ را در جادهها از دست میدهیم.
۵۰ درصد خطای انسانی، مشکلات جادهای و خودرو هر کدام ۱۵ درصد!
محمدرضا ظفرقندی؛ وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز، در نشست دورهای توانافزایی رؤسای دانشگاههای علوم پزشکی در تهران، با اشاره به آغاز پویش «نه به تصادف» از اول اسفند، گفت: در دوران جنگ ۲۳۰ هزار شهید داشتیم، امروز در تصادفات جادهای بیش از ۲۰ هزار جوان از دست میدهیم. وزیر بهداشت، گفت: در سال ۱۴۰۲، بیش از ۲۰ هزار جوان در سوانح رانندگی جان خود را از دست دادند. با اقدامات فعال و برنامهریزی مناسب، میتوان میزان مرگومیر را کاهش داد. به گفته ظفرقندی؛ تنها ۳۰ درصد از عوامل مؤثر بر سلامت در اختیار نظام سلامت است و تصادفات جادهای، آلودگی هوا و سایر عوامل بیرونی، نیازمند ورود جدیتر سایر دستگاهها هستند. وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، معتقد است که بیشترین مرگومیر در کشور ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی است، اما بیشترین سالهای عمر از دست رفته به دلیل تصادفات جادهای رخ میدهد. وی تأکید کرد: بیش از ۵۰ درصد از عوامل تصادفات، خطای انسانی است و مشکلات جادهای و خودرو نیز هرکدام ۱۵ درصد تأثیر دارند.
دیدگاه بسته شده است.