تنگ دَرکش و وَرکش، گذرگاهی با دره‌های عمیق و کوه‌های بلند ناصر بهزادفر- تنگ دَرکش و وَرکش در شمال شرق اردل و در استان چهارمحال و بختیاری واقع است. این مکان یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های خوزستان به اصفهان که در دوره‌های مختلف به اسامی همچون راه ایلامی به گابیان، راه دزپارت، راه اتابکان، راه سلطانی […]
تنگ دَرکش و وَرکش، گذرگاهی با دره‌های عمیق و کوه‌های بلند
ناصر بهزادفر- تنگ دَرکش و وَرکش در شمال شرق اردل و در استان چهارمحال و بختیاری واقع است.
این مکان یکی از مهم‌ترین گذرگاه‌های خوزستان به اصفهان که در دوره‌های مختلف به اسامی همچون راه ایلامی به گابیان، راه دزپارت، راه اتابکان، راه سلطانی صفوی و راه بختیاری شهرت داشته است.
تنگ درکش ورکش دارای گذرگاهی خطرناک با دره‌های عمیق و کوه‌های سر به فلک کشیده است. عبور از این گذرگاه به دلیل شیب‌های تند به سمت بالا و پایین مسیر، افراد را مجبور می‌کرد که زین اسب را گاهی به جلو درکش و گاهی به عقب وَرکش‌اند؛ به همین دلیل آن را درکش ورکش نامیده‌اند، در سمت چپ تنگ، کوه سوخته قرار دارد بالای کوه به خاطر دید بسیار زیبا و فرح‌انگیز آن به شاه‌نشین معروف است. پس از طی کردن مسافتی در مدخل تنگ به لا فرح می‌رسیم. پس از آن به آبشار دلهره‌آوری به نام کردیت می‌رسیم. به خاطر ارتفاع زیاد و فشار بیش از حد آب دورتا دور آبشار مه‌آلود است و اسم کردیت به خاطر همین به روی آن گذاشته شده است. روبه‌روی آبشار در دامنه کوه سوخته چم لیرو قرار دارد، جایی که در ازمنه قدیم پر از پوشش گیاهی، گون و درختان بلوط و جانورانی از قبیل گرگ و خرس بوده است.
پس از عبور از تونل‌ها به چشمه‌ای می‌رسیم که به دلیل داشتن درخت‌های سنجد به چشمه سنجدی معروف می‌باشد، حدود یک کیلومتر از چشمه سنجدی به جایی به نام لاشور می‌رسیم که مرز جنوبی جونقان با شهرستان اردل می‌باشد.
مسیر دسترسی
برای دسترسی به این تنگه می‌توان از جاده ارتباطی جونقان به اردل و در ۱۰ کیلومتری جونقان در استان چهار محال و بختیاری استفاده کرد.
منابع:
کویر‌ها و بیابان‌های ایران
www.monom.ir
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.