خرغوس، گیاهی آبزی دائمی و خزان‌دار از خانواده آلاله ها گروه محیط‌زیست-کالتا( Caltha palustris )نوعی پامچال و گیاهی است آبزی دائمی و خزان‌دار از خانواده آلاله‌ها، با برگ‌هایی مدور به رنگ تیره و گل‌های فنجانی به رنگ زرد طلایی که در بهار پدیدار می‌شوند. بلندی این گیاه به ۶۰ سانتی‌متر و گستردگی آن تا ۴۵ […]
خرغوس، گیاهی آبزی دائمی و خزان‌دار از خانواده آلاله ها
گروه محیط‌زیست-کالتا( Caltha palustris )نوعی پامچال و گیاهی است آبزی دائمی و خزان‌دار از خانواده آلاله‌ها، با برگ‌هایی مدور به رنگ تیره و گل‌های فنجانی به رنگ زرد طلایی که در بهار پدیدار می‌شوند. بلندی این گیاه به ۶۰ سانتی‌متر و گستردگی آن تا ۴۵ سانتی‌متر می‌رسد.
پس از این‌که کاسبرگ‌های گل ریزش می‌کنند، میوه‌های فولیکول مانند بر روی گل‌آذین باقی می‌مانند و در هر یک از این فولیکول‌ها بذر‌ها قرار دارند.
برگ‌ها گرد، قلبی و یا کلیوی شکل هستند.۳ تا ۷ اینچ عرض دارند و در قاعده خود دارای دو لوب هستند. ساقه‌ها توخالی هستند و از بن بالا می‌آیند. ریشه عمیق است و گل‌ها به صورت خوشه‌ای با تعداد یک تا ۷ عدد بر روی آن تشکیل می‌شوند.
گل‌ها حالت فنجانی دارند و دارای ۵ کاسبرگ زردرنگ هستند. این گیاه فاقد گلبرگ است و در واقع چیزی که به رنگ زرد دیده می‌شود، کاسبرگ‌های آن هستند. پرچم‌ها فراوان و تعداد خامه‌ها بین ۵ تا ۱۴ عدد است. میوه به شکل فولیکول و دانه‌ها بیضی شکل هستند و طولی حدود ۱٫۵ تا ۲٫۵ میلی‌متر دارند.
بومی‌های آفریقای لاتین از جوشانده این گیاه برای وادار نمودن بیمار به استفراغ استفاده می‌کردند. ضماد ریشه و له شده ریشه برای درمان بیماری‌های پوستی و همچنین درمان تورم غدد لنفاوی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
رنگ زردی از این گیاه استخراج می‌شود و می‌توان به‌جای زعفران از آن استفاده نمود. می‌توان آن را با زاج سفید مخلوط کرد و رنگی را به‌دست آورد که البته دائمی نیست.
با این‌که اکثر بخش‌های این گیاه اگر به صورت خوراکی مصرف شوند سمی هستند، می‌توان برگ‌ها را به صورت آب پز و ترشی استفاده نمود.
عصاره این گیاه برای پماد‌های ضد اسپاسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. از عصاره این گیاه به عنوان پادزهری علیه مارگزیدگی استفاده می‌شود. از عصاره می‌توان برای اثرات ضد سرطانی و ضد زگیلی استفاده نمود. از پودر خشک و مرطوب آن می‌توان برای درمان زخم‌ها استفاده نمود.
در اواسط بهار تا اواخر تابستان گل می‌دهد. می‌توان آن را از طریق تقسیم ریشه و یا از طریق کاشت بذر تکثیر نمود.
بخش‌هایی از این گیاه سمی است و باید از مصرف آن اجتناب نمود.
منبع: سایت نارگیل
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.