تأمین اشتغال با اتکا به خلاقیتی که مهندسان ندارند! چند روز پیش وزیر راه و شهرسازی آب پاکی را روی دست جامعه مهندسان ریخت و تأکید کرد که اشتغال مهندسان در آینده باید توسط خود مهندسان و با تکیه بر خلاقیت آنها حل شود. به گزارش صما، آخوندی با انتقاد از این‌که معمولاً همه مهندسان […]
تأمین اشتغال با اتکا به خلاقیتی که مهندسان ندارند!
چند روز پیش وزیر راه و شهرسازی آب پاکی را روی دست جامعه مهندسان ریخت و تأکید کرد که اشتغال مهندسان در آینده باید توسط خود مهندسان و با تکیه بر خلاقیت آنها حل شود.
به گزارش صما، آخوندی با انتقاد از این‌که معمولاً همه مهندسان علاقه‌مند هستند که دولت با تعریف یک‌سری پروژه‌های بزرگ، در آن پروژه‌ها مهندسان را به‌کار بگیرد، اما با توجه به شرایط اقتصادی دنیا و ایران چنین اتفاقی در آینده رخ نخواهد نداد، گفته است: در سال‌های اخیر مهندسان کم‌تر به حل مسأله به عنوان اصلی‌‌‌ترین کار خود پرداخته‌اند و به‌کارهای تکراری و روزانه عادت کرده‌اند. اما با قرار گرفتن در آستانه این تحول بزرگ، باید شاهد تغییر رویکرد باشیم. چراکه نقش دولت در آینده از جایگاه تزریق پول به جامعه تغییر کرده و دیگر پمپاژ پول به کشور اتفاق نخواهد افتاد و حتی اگر تصمیم به این کار باشد، امکان آن وجود ندارد. لذا در شرایط جدید توسعه کشور اشتغال مهندسان باید با شیوه های جدید تأمین شود و با این روش مهندسان خلاق‌تر و کارآمدتر عمل خواهند کرد و کارآیی مهندسان ایرانی افزایش خواهد یافت.
این طعنه وزیر راه به مهندسان آن هم در شرایطی که به دلیل نبود رشد اقتصادی چشمگیر و رکود سنگین بازار مسکن و ساخت و ساز، جمعیت عظیمی از مهندسان به دلیل بیکاری با مشکلات متعددی مواجهند و از نبود اشتغال در صنعت ساختمان بسیار گلایه‌مند و معترض هستند، شاید چندان به مذاق مهندسان خوش نیاید.
چراکه در هر حال آنچه جامعه مهندسان و به‌طور کلی فعالان اقتصادی از مسؤولان و حاکمیت انتظار دارند، وجود یک فضای اقتصادی مناسب برای کسب و کار و فعالیت است؛ امری که به خصوص در شرایط امروز کشور امکان تحقق آن وجود ندارد.
وزارت راه و نظام مهندسی متولی اشتغال نیستند
اما از سوی دیگر واقعیت این است که در هر صورت اگرچه پیکره دولت و حاکمیت، ملزم به تأمین زیرساخت‌های اشتغال است؛ اما به‌طور کلی نهادهای متولی مثل وزارت راه و شهرسازی و یا نظام مهندسی متولی اشتغال مهندسان نیستند و صرفاً باید زیرساخت‌ها و روابط شغلی را ساماندهی کنند. با این نگاه شاید بتوان گفت که درخواست وزیر راه از مهندسان یک درخواست معقول و منطقی باشد.
در اساسنامه وزارت راه و شهرسازی آمده است که این وزارتخانه متولی اجرای طرح‌های زیربنایی به منظور رفاه عام است، که البته در جهت اجرای این مأموریت، اتفاقا مهندسان بسیاری نیز در بدنه آن اشتغال به‌کار دارند. از طرفی رسالت اصلی و نخست سازمان نظام مهندسی آموزش مهندسانی است که از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند.
درواقع معضلی که امروز به عنوان یک تهدید جدی از سوی کارشناسان و صاحب نظران عنوان می‌شود، خروجی بی‌برنامه فارغ‌التحصیلان در رشته‌های مهندسی از دانشگاه‌ها و مراکز علمی است. به این ترتیب اساسا ایراد از مراکز علمی و دانشگاه‌هایی است که در حال حاضر بعضاً بدون برگزاری کنکور و آزمون سنجش، اقدام به جذب دانشجو در رشته مهندسی عمران و ساختمان و دیگر رشته‌های فنی می‌کنند؛ صرف‌نظر از این‌که در کشور ما تا چه حد ظرفیت جذب این نیرو‌‌ها وجود دارد و این پدیده غلط در حالی شیوع یافته است که نظارتی هم بر روی فعالیت این قبیل مراکز علمی وجود ندارد.
در زمینه پذیرش دانشجو بدون کنکور و به خصوص در رشته‌های فنی و مهندسی که به‌طور مستقیم با جان و مال شهروندان مرتبط است و کوتاهی در این بخش موجب بازی با جان مردم می‌شود، حرف و انتقاد بسیار است. چرا که با نگاهی به حوادثی که در جامعه اتفاق می‌افتد، مشاهده می‌کنیم که آمار قابل توجهی از این حوادث، ناشی از ناکافی بودن سطح دانش و تخصص در بین فارغ‌التحصیلان رشته‌های فنی و مهندسی است. برای نمونه به دلیل آن‌که برخی مهندسان در بخش ساختمان نتوانسته‌اند به صورت حرفه‌ای و دقیق مقاومت یک سازه را محاسبه کنند، این امر در موارد متعددی باعث فرورریزش ساختمان و وارد شدن آسیب‌های بسیار شده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.