قدم زدن در جنگل ابر و باد استان سمنان به دلیل قرارگیری در یال جنوبی رشتهکوه البرز و شمال دشت کویر دارای تفرجگاههای پرشماری است که صحنههای بدیع و چشمنوازی را برای مسافران رقم میزنند. به گزارش مهر، استان سمنان ششمین استان پهناور ایران، به دلیل قرارگیری در امتداد جنوبی رشتهکوه البرز و نوار شمالی […]
قدم زدن در جنگل ابر و باد
استان سمنان به دلیل قرارگیری در یال جنوبی رشتهکوه البرز و شمال دشت کویر دارای تفرجگاههای پرشماری است که صحنههای بدیع و چشمنوازی را برای مسافران رقم میزنند.
به گزارش مهر، استان سمنان ششمین استان پهناور ایران، به دلیل قرارگیری در امتداد جنوبی رشتهکوه البرز و نوار شمالی دشت کویر دارای هر ۴ اقلیم گرم و خشک و بیابانی، نیمه مرطوب، جنگلی و هیرکانی و همچنین کوهستانی و معتدل است که باعث میشود طول تمام فصول در این دیار، یکسان باشد.
استان سمنان علاوه بر همسایگی با یزد، تهران، اصفهان، خراسان رضوی و شمالی، گلستان و مازندران، بر سر چهارراه شمال شرق نیز واقع است و کریدور شمال-جنوب و شرق-غرب در این استان با یکدیگر تلاقی میکند. این شرایط باعث شده تا در سال گذشته این استان پذیرای ۲۵میلیون زائر امام رضا(ع) باشد که در نوع خود، کمنظیر است.
شرایط اقلیمی دیار قومس اما باعث شده تا مجموعهای از تفرجگاهها شامل کوهستانی، جنگلی، کویری و بیابانی یکجا در این دیار جمع شوند تا بتوانند هر نوع سلیقهای را به سمت خود جذب کنند.
جنگل ابر به جرأت نگین انگشتری گردشگری استان سمنان است؛ این جنگل کهنسالترین موجود زنده دنیا به سن ۳ میلیون و ۳۰۰هزار سال است. جنگل ابر قسمتی از قدیمیترین و زیباترین جنگلهای هیرکانی محسوب میشود و با گونههای گیاهی و جانوری نادر، یکی از زیباترین جنگلهای ایران است.
این جنگل از جنگلهای زیبا و خوش آبوهوای استان سمنان است که در شمال شرق شاهرود و در مسیر جاده شاهرود به آزادشهر استان گلستان و در روستای ابر قرار دارد.
جنگل ابر با ۳۵ هزار هکتار وسعت در ادامه جنگلهای سرسبز شمال کشور قرار داشته و به دلیل اینکه در اغلب مواقع فضای این جنگل را اقیانوسی از «ابروباد» فراگرفته به این نام مشهور است. در این جنگل ابرها آنقدر به درختها نزدیک هستند که گویی جنگل بر روی ابرها سوار است و میتوان در میان ابروباد گشتوگذار کرد و به باور بسیاری از گردشگران یکی از زیباترین چشماندازهای طبیعت ایران محسوب میشود.
وجود ۸۵ گونه گیاه مانند راش، بلوط، ممرز افرا، شیردار، توسکا، آزاد داغداغان، گونههای کلاه میر حسن، چوبک، اسپرس، دم روباهی، آویشن و شبدر به همراه گونههای گیاهی نادر مانند نارون، بارانک، سرخدار و مانند آنها جنگل ابر را به موزهای طبیعی تبدیل کرده است.
آبوهوای خاص این جنگل، درختان متفاوتی را در خود پرورش داده که برخی از این درختها با شکل خاص خود روی زمین خزیدهاند و منظره زیبایی پدید آوردهاند. جنگل ابر یکی از بانکهای گیاهان دارویی سرشار در کشور شناساییشده است که همهساله مشتاقان و علاقهمندان را از گوشه و کنار جهان بهسوی خود دعوت میکند.
در قسمتهای جنوبی جنگل، یعنی قسمتی که به روستاها نزدیکتر است؛ پوشش گیاهی تنک دیده میشود. در عمق جنگل تپههای پرشیبی وجود دارد که سراسر پوشیده از درختان بلند است. مشهورترین درخت منطقه «اورس» است. درختی با ریشههای بلند که روی زمین میخزد. مناطق ابتدایی جنگل ابر ییلاق چوپانان گلستانی است، اما در عمق جنگل اثری از انسان دیده نمیشود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.