پوکی استخوان

پوکی استخوان

استئوپورز یا پوکی استخوان به نازک شدن و کاهش توده استخوانی اطلاق می‌شود که منجر به شکننده‌شدن استخوان می‌شود. پوکی استخوان یک نفر از هر ۴ زن بالای ۶۵ سال و یک نفر از هر ۱۷ مرد بالای ۶۵ سال را درگیر می‌کند. حدود ۱۰ میلیون آمریکایی مبتلا به پوکی استخوان هستند و ۳۴ میلیون نفر در خطر پوکی استخوان هستند.

استخوان‌ها به‌طور مداوم درحال بازسازی خود هستند. در جوانی استخوان زیادی ساخته می‌شود. در دهه ۲۰ عمر توده استخوانی در حداکثر مقدار خود است. پس از آن توده استخوانی به آهستگی شروع به کاهش می‌کند. مصرف کلسیم به میزان کافی در کودکی و نوجوانی سلامت استخوان در بزرگسالی را تضمین می‌کند. در سنین بالاتر مصرف کافی کلسیم میزان از بین رفتن استخوان را کاهش می‌دهد.

کلسیم برای سلامت قلب، انعقادخون و عملکرد عضلانی لازم است. اگر میزان کلسیم خون کافی نباشد بدن شروع به برداشت کلسیم از استخوان‌ها می‌کند.

ویتامین D برای حفظ کلسیم در استخوان‌ها ضروری است. بیش از ۵۰ درصد بالغین با شکستگی لگن ویتامین D خیلی پایینی دارند.

پوکی استخوان احتمال بیش‌تری دارد که زن‌های مسن را درگیر کند. یک دلیل آن اثر کاهش هورمون استروژن پس از یائسگی است.

بعضی شرایط خاص و دارو‌ها می‌توانند روند پوکی استخوان را تشدید کنند. این امر به‌خصوص در مصرف گلوکوکورتیکوئید‌ها (استروئید) رخ می‌دهد. مصرف هورمون‌های تیروئیدی روند بازسازی استخوان را تسریع می‌کند و موجب عدم تعادل بین تخریب و ساخت استخوان می‌شود.

مصرف الکل، سیگار و اختلال خوردن عوامل خطر پوکی استخوان هستند.

علاوه بر عوامل فوق، عوامل خطر دیگری وجود دارند:

–  سن (بالای ۳۰ سال)

–  ترکیب بدنی (زن‌هایی که لاغرند یا جثه کوچکی دارند در معرض خطر بیش‌تر پوکی استخوان هستند)

–  وضعیت فعلی تراکم استخوان (در زمان یائسگی هر چقدر تراکم استخوان بالاتر باشد، شانس بروز پوکی استخوان کم‌تر خواهد بود)

–  تاریخچه خانوادگی (اگر والدین یا اجداد فردی پوکی استخوان یا شکستگی لگن به علت افتادن داشته باشند، او در معرض خطر پوکی استخوان است)

–  جنسیت (زن‌ها ۴ مرتبه در خطر بیش‌تر از مردان برای پوکی استخوان هستند)

–  نژاد (زنان آسیایی بیش‌ترین شانس ابتلا به پوکی استخوان را دارند)

 

منبع: Healthline