تعیین دستمزد؛ معضل همیشگی کارگران!

مینا زمانیان- دستان پینه بسته شاید بهترین نماد از معرفی قشری باشند که بیش‌ترین زحمت را می‌کشند؛ کارگران. اما سؤال این است که آیا زحمتکش‌‌ترین طبقه جامعه، دستمزدی مناسب نیز دریافت می‌کنند؟ جواب این سؤال را فقط از کارگران و خانواده‌هایشان باید پرسید. همان قشری که اکثراً در خط فقر زندگی می‌کنند و بسیاری از […]

مینا زمانیان- دستان پینه بسته شاید بهترین نماد از معرفی قشری باشند که بیش‌ترین زحمت را می‌کشند؛ کارگران. اما سؤال این است که آیا زحمتکش‌‌ترین طبقه جامعه، دستمزدی مناسب نیز دریافت می‌کنند؟ جواب این سؤال را فقط از کارگران و خانواده‌هایشان باید پرسید. همان قشری که اکثراً در خط فقر زندگی می‌کنند و بسیاری از آنان حتی معنای آرزو را نیز نمی‌دانند زیرا دستمزدی که دریافت می‌کنند، نه‌تنها کفاف حداقل زندگی را نمی‌دهد، بلکه آنان را هر روز بیشتر در فقر غوطه‌ور می‌کند. کارگر و خانواده‌های آن‌ها بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند که عمده‌‌ترین مصرف‌کننده کالا‌ها و خدماتی هستند که در کشور تولید می‌شود. کاهش محسوس قدرت خرید کارگران، کاهش تقاضای بیش از نیمی از جامعه را با خود به دنبال داشته و دارد. با افزایش حقوق و دستمزد، قدرت خرید کارگران افزایش خواهد یافت که عامل اصلی و تحریک تقاضا در بازار خواهد بود. این موضوع افزایش تولید و استفاده از ظرفیت‌های غیرفعال کارخانجات و تولیدی‌ها و واحدهای خدماتی و بازرگانی را به‌دنبال خواهد داشت که در ادامه افزایش اشتغال را با خود به ارمغان می‌آورد. خلاصه اینکه افزایش قدرت خرید دهک‌های پایین جامعه عامل اصلی تقاضاست و افزایش تقاضا زنجیره‌ای از پارامترهای مثبت اقتصادی همچون افزایش تولید و کاهش هزینه‌های ثابت کارفرما و اشتغال را در جامعه نمایان خواهد نمود. حال هر قدر به روزهای پایان اسفند نزدیک‌تر می‌شویم، بحث تعیین حداقل دستمزد کارگران داغ‌تر می‌شود. موضوعی که قرار است تصمیم‌گیری درباره آن یک سال معیشتی کارگران را رقم بزند اما هنوز به نتیجه نرسیده است. اما سؤال این است که معضل تعیین دستمزد کافی چگونه پایان می‌پذیرد؟

مردم تاب‌آوری ندارند!

در همین رابطه، حسین عبده‌تبریزی؛ بنیانگذار بانک اقتصادنوین و از فعالان بازارسرمایه، گفت: معیشت به‌طور کلی راه‌حل‌های کوتاه‌مدت ندارد. اگر شرایط پیش‌رو تغییر نکند، به مشکل اجتماعی برخورد خواهیم کرد. حسین عبده‌تبریزی، در پاسخ به این سؤال که «به نظر شما بهترین رویکرد برای تعیین دستمزد منصفانه که بتواند قدرت خرید کارگران را حفظ کرده و یک سیاست پایدار و بدون نوسان را در طول سال‌های مختلف دنبال کند، چیست» به ایلنا، گفت: راه‌حل‌‌ها به دشواری می‌تواند همه جوانب موضوع را دربر گیرد. از یک طرف با توجه به آسیبی که معیشت خورده، حداقل در حد تورم، باید سعی کنیم که دستمزد‌ها ترمیم پیدا کند اما از طرف دیگر حاشیه‌های سود صنایع هم آسیب دیده است و بهترین کسب‌وکار‌ها نیز مسئله‌مند شده‌اند اما از این طرف هم شرایط را جوری نمی‌بینم که دستمزد‌ها کمتر از تورم پرداخت شود چون مردم هم تاب‌آوری‌شان به شدت کاهش یافته است. اگر شرایط پیش‌رو به نحوی تغییر نکند، به مشکل اجتماعی برخورد خواهیم کرد. اما دستکم برای امسال، به نظرم دولت چاره‌ای ندارد که دستمزد را به اندازه تورم اصلاح کند.

با افزایش ۲۰۰ درصدی، باز هم دستمزد به سبد معیشت نمی‌رسد

دبیر اجرایی خانه کارگر قزوین نیز، در دیدار با آیت‌اله مظفری؛ نماینده ولی‌فقیه در استان، گفت: شکاف مزد و تورم به حدی عمیق شده است که افزیش ۲۰۰ درصدی حداقل دستمزد سال آینده نمی‌تواند جبران‌کننده این خلأ باشد. عیدعلی کریمی؛ گفت: دغدغه اصلی کارگران و بازنشستگان کسب روزی حلال است و با توجه به تورم موجود اگر ۲۰۰ درصد هم دستمزد‌ها افزایش یابد باز هم از سبد ۲۴ میلیون تومانی معیشت عقب هستند.