اولین معدن مس زیردریایی، ۲۰۱۹ به بهره‌برداری می‌رسد با وجود همه مخالفت‌هایی که از سوی فعالان محیط‌زیستی در زمینه معدن‌کاری زیردریایی ابراز می‌شود اما شرکت کانادایی «ناتیلوس مینرالز» مجوزهای لازم برای استخراج مس از کف اقیانوس را دریافت کرده است و از سال ۲۰۱۹ دست به تولید می‌زند. به گزارش عصرمس آنلاین، شرکت کانادایی ناتیلوس […]
اولین معدن مس زیردریایی، ۲۰۱۹ به بهره‌برداری می‌رسد
با وجود همه مخالفت‌هایی که از سوی فعالان محیط‌زیستی در زمینه معدن‌کاری زیردریایی ابراز می‌شود اما شرکت کانادایی «ناتیلوس مینرالز» مجوزهای لازم برای استخراج مس از کف اقیانوس را دریافت کرده است و از سال ۲۰۱۹ دست به تولید می‌زند.
به گزارش عصرمس آنلاین، شرکت کانادایی ناتیلوس مینرالز (Nautilus Minerals) اولین شرکتی است که دست به استخراج مس، طلا و نقره از منابع زیردریا زده است. این شرکت می‌گوید اولین تولید مس خود را در سال ۲۰۱۹ به انجام خواهد رساند. پروژه سلوارا یک (Solwara 1) این شرکت مواد معدنی ارزشمند کف اقیانوس آرام را بیرون خواهد کشید. این پروژه که در ابتدای سال ۲۰۱۹ میلادی یعنی دو سال دیگر به بهره‌برداری می‌رسد در سواحل کشور پاپوآ گینه نو در قاره اقیانوسیه، اجرایی خواهد شد. با این اتفاق شرکت ناتیلوس مینرالز اولین شرکتی است که معدن‌کاری زیردریایی را به مرحله تجاری می‌رساند. هم‌اکنون شرکت‌های بسیاری وارد این حوزه شده‌اند اما همه طرح‌های آنها در مرحله آزمایشی است.
پایگاه اطلاع‌رسانی mining.com در گزارشی در این زمینه می‌نویسد شرکت ناتیلوس که در تورنتوی کانادا واقع است، یک پروژه زیردریایی دیگر هم در مکزیک دارد. به گفته «مایک‌جانستون» (Mike Johnston)، مدیر اجرایی شرکت ناتیلوس، این شرکت انتظار دارد تا اواسط سال آینده تجهیزات معدن‌کاری خود را به راه اندازد تا بتواند با شروع سال ۲۰۱۹، اولین پروژه استخراج مس، طلا و نقره از زیر دریا را آغاز کند.
ناتیلوس پروژه سلوارا یک را از سال ۲۰۰۵ میلادی کلید زده است. ذخایری که ناتیلوس به‌دنبال استخراج آنهاست همگی سولفیدی هستند. اندازه این ذخایر برابر با مساحت ۱۵ زمین فوتبال (۰٫۱۱۲ کیلومترمربع) است. این محدوده نخستین بار در سال ۱۹۹۶ توسط «سازمان تحقیقات علمی و صنعتی استرالیا» (Australia’s Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation) کشف شد و پس از چندی حق اکتشاف و استخراج در آن به شرکت ناتیلوس‌مینرالز سپرده شد. در این محدوده برای سال‌ها با زیردریایی‌های هدایت‌پذیر از دور (زهپاد) نمونه‌برداری سطحی و عمقی و حفاری برای سنجش امکان معدن‌کاری صورت گرفته است. با این حال، با شروع رکود در بازار فلزات پروژه سلوارا یک به‌کندی پیش می‌رفت تا این‌که ادامه نمونه‌برداری‌های ناتیلوس نشان داد که در شمال پروژه ذخایر ارزشمندی از فلزات پایه وجود دارد. هم‌اکنون، ناتیلوس مینرالز معتقد است در محدوده ۲۵۰ متری از پروژه سلوارا یک ذخیره‌ای ۳۰٫۱ درصدی مس، ذخیره‌ای ۲۲٫۰ درصدی زینک، ۲۶٫۲ گرم در تن ذخیره طلا و ۵۸۰ گرم در تن ذخیره نقره وجود دارد.
با این حال، پروژه تا سال ۲۰۱۴ با مشکلات چندی دست‌به‌گریبان بود. از یک‌سو شرکت ناتیلوس با دولت پاپوآ گینه‌نو چالش‌هایی در زمینه مالکیت ذخیره معدنی داشتند و از سوی دیگر، ممانعت‌هایی زیست‌محیطی در راه این استخراج وجود داشت. گروه‌های زیست‌محیطی معتقدند تلاش‌های شرکت ناتیلوس برای استخراج این ذخایر اکوسیستم این قسمت از اقیانوس آرام را با خطر مواجه خواهد کرد. شرکت ناتیلوس مینرالز البته موفق شده است در زمینه مالکیت ذخیره معدنی به توافق برسد و از سازمان بستر آب‌های بین‌المللی (International Seabed Authority) مجوز لازم برای بهره‌برداری را دریافت کند. این نهاد بین‌المللی تاکنون در مجموع به ۲۶ کشور و شرکت چنین مجوزی اعطا کرده است.
در اقیانوس آرام کشورهای فیجی، نیوزیلند، جزایر کوک، تونگا، وانواتو و جزایر سلیمان توانسته‌اند از سازمان بستر آب‌های بین‌المللی برای اکتشاف در این اقیانوس مجوز گرفته‌اند اما این تنها کشور پاپوآ گینه‌نو است که دست به اقدام برای استخراج زده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.