خروس پرنده ای شگفت انگیز و اساطیری

خروس پرنده ای شگفت انگیز و اساطیری

 سال ۹۶، سال «خروس» است. این حیوان اهلی در ادوار مختلف نقش مختلفی در زندگی ایرانیان داشته چه زمانی که حکم زنگ صبحگاهی را داشته چه حالا که در لیگ خروس‌های جنگی شرکت می‌کند.

به گزارش مهر، خروس‌‌ها موجودات عجیب و غریب و پیچیده‌ای هستند. موجوداتی که زندگی پر فراز و نشیبی دارند و بر خلاف سینه‌ای که همیشه نیم‌متر جلوتر از خودشان حرکت می‌کند؛ حتی وقت‌هایی که آموزش‌شان می‌دهند تا با همنوعشان بجنگند و خون و خون‌ریزی کنند. شایعات زیادی هم همیشه درمورد آنها گفته می‌شود. این‌که خروس‌‌ها اصلاً وارد مرغداری نمی‌شوند و قبل از آن، غذای حیوانات خانگی دیگر می‌شوند تا شایعاتی درمورد تاج خروس که می‌گویند در تهیه سوسیس و کالباس از آن استفاده می‌شود. خروس‌‌ها انواع مختلفی دارند. شاید بیش‌تر از ۱۰۰ نژاد خروس باشد که ما دو ۳ گونه‌اش را در زندگی‌مان دیده باشیم. بعضی تزیینی‌اند. بعضی‌هایشان حکم نگهبان مرغداری را دارند و بیش‌ترشان برای جوجه‌کشی و کارهایی از این قبیل استفاده می‌شوند. خیلی از خروس‌هایی که دیده‌ایم نژاد اصلی نیستند و حاصل ذوق و قریحه‌ صاحبشان هستند! مثلاً یک مرغ نژاد مینیاتور را می‌اندازند کنار یک خروس لاری. حاصل می‌شود یک جوجه سیکس‌پک و ته‌ریش‌دار اما جنگجو و قلدر!

خروس تزیینی

دماغ عملی‌‌ها و آرایشگاه رفته‌های این عرصه! این نوع از ماکیان، فقط برای چشم و هم‌چشمی خوبند. همین. نه قوقولی قوقو می‌کنند، نه به گربه‌ها چشم‌غره می‌روند و نه چیز دیگر. اصلاً آدم رویش نمی‌شود به اینها بگوید خروس! بعضی‌هایشان را اگر ببینید اصلاً تشخیص نمی‌دهید که این خروس است یا مرغ عشق! با جثه‌های کوچک و رنگ‌هایی عجیب و غریب. اگر یکی‌شان را داخل قفس پرنده‌های دیگر بگذارید، قطعاً تحت‌الحمایت یکی از آن لاری‌ها می‌شود. خروس ابریشمی، خروس اتریشی، مینیاتوری و چند نژاد دیگر در این دسته قرار می‌گیرند. قیمتشان هم از۵۰۰ هزار تومان شروع می‌شود.

 خروس روستایی

 این خروس اصیل‌‌ترین نوع خروس است. تعامل خوبی با دیگر حیوانات مزرعه دارد اما وای به روزی که گربه‌ای نگاه ناجوری به یکی از عهد و عیالش بیندازد. به راحتی و با چند حرکت گریه گربه‌ نگون‌بخت را درمی‌آورد. البته خروس‌های الان که در مرغداری‌ها نگهداری می‌شوند کمی تغییر رویه می‌دهند. آنها فقط تا یک مدتی با دیگر خروس‌های حاضر در مرغداری، نگهبانی شبانه می‌دهند اما «به مرور» این خصوصیاتشان را فراموش می‌کنند و شبیه مرغ‌‌ها می‌شوند. خروس محلی، خروس خراسانی، خروس واینداوت و ویلسومر معروف‌‌ترین آنها هستند. قیمتشان هم ۳۰هزار تومان به بالاست. خروس‌های سفید و کاکل قرمز هنوز هم در کوچه مرغی‌های خیابان مولوی خرید و فروش می‌شوند.

 خروس جنگی

 این خروس‌‌ها به جای لانه در قلعه زندگی می‌کنند. دلیلش هم این است که از همان اول می‌دانند که باید یک روزی مبارزه کنند و در آن مبارزه یا بکشند یا کشته شوند! می‌گویند، یکی از چیزهایی که آنها را تبدیل به جنگجوی خوبی می‌کند این است که وقتی هنوز جوجه هستند روزی چند قطره خون را به وعده غذایی‌شان اضافه کنند. همه‌ اینها برای این است که خروس جنگی نهایتاً در ۳ بازی شرکت کند و بعد هم (احتمالاً) حین مسابقه می‌میرد. معروف‌ترین‌شان هم همان خروس لاری خودمان است که بعضاً برای شرکت در خروس‌بازی‌های خارجی لژیونر می‌شوند.

گوشت خروس؛ بخوریم؟ نخوریم؟

 

جداً اگر روی تابلوی یک فست‌فود نوشته شده باشد «خروس بریان»، اصلاً رغبتی به خوردن آن پیدا می‌کنید؟ احتمالاً جواب منفی است. اما باید بدانید که در کشتارگاه‌ها، مرغ و خروس‌‌ها با هم کشته می‌شوند و وارد بازار می‌شوند. البته مسؤول یکی از کشتارگاه‌های اطراف تهران، این قضیه را کاملاً رد می‌کند و می‌گوید که اصلاً هیچ خروسی از مرغداری وارد کشتارگاه نمی‌شود. این در حالی است که می‌گویند گوشت خروس خوشمزه‌تر و زود هضم‌تر از گوشت مرغ است. اما این‌که مرغدار‌ها از فروش خروس‌‌ها خودداری می‌کنند، شاید به خاطر این باشد که از خروس‌‌ها برای جوجه‌کشی‌های بعدی استفاده می‌کنند. البته گوشت خروس خوب است، اما نه هر خروسی. خروس‌های لاری و جنگجو گوشت سفت و سیاهی دارند. آن هم به خاطر استرسی است که موقع مبارزه به آنها وارد می‌شود.