زعفران زینتی، گلی زیبا از خانواده زنبق گروه محیط‌زیست- زعفران یک جنس از گیاهان گلدار در خانواده زنبق شامل ۹۰ گونه چند ساله در حال رشد از بنه است. بسیاری از آنها برای ظهور گل (زینتی) در پاییز، زمستان و یا بهار کشت می‌شود. زعفران‌های مادری به زمین‌های جنگلی، بوته‌زار‌ها و دشت‌های بی‌درخت پوشیده از […]
زعفران زینتی، گلی زیبا از خانواده زنبق
گروه محیط‌زیست- زعفران یک جنس از گیاهان گلدار در خانواده زنبق شامل ۹۰ گونه چند ساله در حال رشد از بنه است. بسیاری از آنها برای ظهور گل (زینتی) در پاییز، زمستان و یا بهار کشت می‌شود. زعفران‌های مادری به زمین‌های جنگلی، بوته‌زار‌ها و دشت‌های بی‌درخت پوشیده از گلسنگ تعلق دارد. کشت و برداشت زعفران برای اولین بار در مدیترانه مستند شده است.
زعفران زینتی گیاهی کوتاه و چندساله برگریز می‌باشد که از بنه معمولاً برگ‌هایی خطی با نوار مرکزی نقره‌ای رشد می‌کند. گل‌ها جام شکل و کروی به قطر ۱۵-۵ سانتی‌متر بوده و گاهی در پاییز یا اوایل بهار معطر هستند. گل‌ها به رنگ آبی، بنفش، سفید، زرد با رگه‌های تیره در انتهای ساقه ظاهر می‌شود. گونه‌های زعفران از نظر باغبانی به عنوان گل‌دهنده پاییزی، زمستانی و بهاری مهم می‌باشند. البته مهم‌ترین آنها گونه‌های بهارگل می‌باشند که از این گونه‌ها به‌عنوان گیاهی باغی و گلدانی استفاده می‌گردد.
اکثر گونه‌ها و ارقام زعفران باید در یک موقعیت آفتابی کشت شوند. خاک مناسب جهت کشت آنها خاکی با شن زیاد به دلیل زهکشی خوب توصیه می‌شود. خاک‌های شنی و لومی شنی با بیش از دو درصد ماده آلی مناسب هستند و این شرایط بهترین رنگ این گیاه را تضمین می‌کند. در خاک‌های سنگین باید مقداری شن اضافه شود و جهت بهبود زهکشی این گیاه احتیاج به خاک معمولی با کمی کود پوسیده دامی دارد. مقدار آب آن مانند گل‌های دیگر باغچه می‌باشد. گل زعفران زینتی به آفتاب کامل و سایه جزیی نیاز دارد. مناطق سایه‌دار باید حداقل ۴ ساعت در روز آفتاب کامل داشته باشند. از نظر دما زعفران برای رشد به دمای متوسط تا خنک احتیاج دارد و گرما به باز شدن شکوفه‌هایش کمک می‌کند.
گونه ساتیووس (خوراکی) نماینده اصلی گروه پاییز گل می‌باشد که از کلاله‌های خشک شده نارنجی رنگ متمایل به قرمز این‌گونه زعفران تولید می‌گردد که کاربردهای گسترده دارد. به‌عنوان مثال در غذا، دارو، رنگسازی، نساجی و به‌عنوان ادویه و عطر‌ها استفاده می‌شود.
زعفران زینتی به‌وسیله بذر و پداژه قابل افزایش است. اکثر گونه‌های زعفران و ارقام آنها از طریق غیرجنسی افزایش می‌یابند. پداژه، سالانه جایگزین می‌شود و روی پداژه کاشته شده پداژه جدیدی توسعه می‌یابد. دوره کاشت برای زعفران‌های بهارگل، مهرماه و برای گونه‌های پاییز گل، شهریور است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.