در حوزه مسکن دچار بی‌برنامگی هستیم

عضو هیئت رئیسه مجلس، گفت: با توجه به مشکلات موجود در حوزه مسکن دچار بی‌برنامگی هستیم. به گزارش ایسنا، مجتبی یوسفی؛ افزود: در بحث مسکن، دو رویکرد حمایت در حوزه ساخت و خروج مسکن از سوداگری وجود دارد؛ طبق تجربه بسیاری از کشور‌ها باید مالک زمین و انفال دولت باشد مثلاً در کشورهای اروپایی و انگلستان، ۸۵ تا ۹۰ درصد زمین‌‌ها تحت مالکیت دولت است یعنی مردم مستأجر دولت هستند یا اینکه عرصه با دولت و اعیانی یعنی ساخت‌وساز برای خودشان است که مثل سرقفلی در کشورمان می‌شود. با این مدل سوداگری در حوزه مسکن کمرنگ می‌شود. اقدام دیگر این است که با استفاده از ابزارهای پولی مالی مانند مالیات‌هایی هدفمند تلاش می‌شود که سوداگری از حوزه مسکن خارج شود، البته این بدان معنا نیست که از خانه‌های مردم مالیات بگیریم. مثلاً فردی که سال‌‌ها با زحمت خانه‌ای خریده و خانه دیگری هم ندارد و حالا ارزش آن به‌خاطر تورم افزایش یافته، نباید مالیات بدهد. عضو هیئت رئیسه مجلس، با تأکید بر اینکه مالیات باید از خانه‌های خالی گرفته شودگفت باید از بانک‌ها یا شرکت‌ شبه دولتی واحد مسکونی می‌سازند و آن‌‌ها را عرضه نمی‌کند، باید مالیات گرفت شود و قانون مالیات بر خانه‌های خالی هم در این راستا می‌باشد اما متأسفانه به درستی اجرا نمی‌شود. وی ادامه داد: می‌توان با اخذ مالیات می‌توان جلوی سوداگری در بازار مسکن را گرفت، در قانون هم به این موضوع اشاره شده و هر کسی که دو واحد مسکونی دارد معاف از مالیات است حال اینکه ۶٫۵ مستأجر در کشور آن هم براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ داریم که این آمار با توجه به تورم فعلی و رشد چند درصدی قیمت‌ها بیشتر هم است. یوسفی؛ تصریح کرد: در برخی از شهرهای بزرگ، اگر کارمند و کارگر کل درآمد خود را هم پس‌انداز کند، بیش از ۳۰ سال طول می‌کشد که خانه‌دار شود؛ وضعیت به‌گونه‌ای است که رهن و اجاره یک خانه برای مردم آرزو و خرید و فروش یک رویا شده است. عضو هیئت رئیسه مجلس، اظهار داشت: در بحث ساخت‌وساز باید سبد متنوعی داشته باشیم بدان معنا که دولت الزامی به ساخت چهار میلیون مسکن براساس قانون را ندارد منت‌ها دولت وظیفه‌ای نسبت به حمایت از اقشار ضعیف دارد. وی با بیان اینکه در مواردی به دلیل وجود ظرفیت‌هایی می‌توان اجازه الحاق زمین رایگان داد، گفت: آمار‌ها نشان می‌دهند که تراکم جمعیت در شهرهایی مثل تهران بیش از حد استاندارد جهانی است. مثلاً در شیکاگو تراکم حدود ۱۶ نفر در هکتار است، اما این رقم در تهران به ۱۵۰ نفر در هکتار در حالت عادی و تا ۳۰۰ نفر در نواحی فرسوده می‌رسد. این به معنای تراکم شدید در تهران نسبت به تمام شهرهای بزرگ دنیا و انحصار زمین است و اینکه زمین کمتری عرضه شده و به دنبال آن سوداگری افزایش پیدا کرده است. یوسفی؛ افزود: بر این اساس باید اجازه الحاق زمین به شهر‌ها داده شود به‌عنوان مثال مسیر شرق به غرب تهران را می‌توان در ایام تعطیلات نوروز در عرض ۲۰ دقیقه طی کرد. این موضوع نشان می‌دهد که تهران در مقایسه با کلانشهرهای دنیا چندان بزرگ نیست، اما مدیریت نامتوازن طی سال‌‌ها تمام منابع کشور را به سمت تهران سوق داده و باعث شده بسیاری برای بهره‌مندی از امکانات و فرصت‌های شغلی به تهران و حاشیه آن مهاجرت کنند. عضو هیئت رئیسه مجلس، اظهار داشت: برای حل مشکل مسکن، می‌توان در کنار الحاق زمین به بسیاری از شهرهای کشور، وام خودمالکین داد. نمونه آن پروژه مسکن مهر بود که تنها ۲۵ درصد آن توسط تعاونی‌‌ها ساخته شد و به حدود ۲٫۵ میلیون واحد آن وام خودمالکین در مناطق شهری و روستایی داده شد. یوسفی؛ با اشاره به اینکه افزایش قیمت موا اولیه همچون فولاد، سیمان و سایر نهاده‌ها باعث شده که هزینه تمام‌شده پروژه‌های مسکونی افزایش یابد، گفت: اقداماتی نظیر ارائه مستقیم مصالح ساختمانی به پروژه‌های حمایتی می‌تواند تا ۳۰ درصد از هزینه‌ها را کاهش دهد.عضو هیئت رئیسه مجلس، ادامه داد مشکل دیگری افزایش چندبرابری هزینه انشعابات آب، برق و گاز است که باعث گران‌تر شدن هزینه یک واحد مسکونی است برای مثال، هزینه انشعاب برق که پیشتر حدود دو تا سه میلیون تومان بود، اکنون به حدود ۳۰ میلیون تومان رسیده است. همین افزایش‌‌ها در انشعاب آب نیز دیده می‌شود. یوسفی؛ در پایان گفت: تمامی این مسائل نشان می‌دهد که در حوزه مسکن دچار بی‌برنامگی هستیم. قانون مشخصی داریم که مسیر را برای ما روشن کرده و انتظار می‌رود وزیر و دولت قانون را اجرا کند. عضو کمیسیون عمران مجلس، گفت: در برخی از شهرهای بزرگ، اگر کارمند و کارگر کل درآمد خود را هم پس‌انداز کند، بیش از ۳۰ سال طول می‌کشد که خانه دار شود؛ وضعیت به‌گونه‌ای است که رهن و اجاره یک خانه برای مردم آرزو و خرید و فروش یک رویا شده است.