حرف‌های خودی و بی‌خودی آن رویِ تعطیلات نوروز! از همین اول بگویم که این جناب تعطیلات نوروز، خیلی هم کارش درسته و خدای‌ناخواسته ما هیچ خرده‌حساب و گیر و گرفتی با این جناب نداریم. هر سال هم سعی می‌کنیم با نرفتن به مسافرت در این ایام و رفتن به دید و بازدید دوست و […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
آن رویِ تعطیلات نوروز!
از همین اول بگویم که این جناب تعطیلات نوروز، خیلی هم کارش درسته و خدای‌ناخواسته ما هیچ خرده‌حساب و گیر و گرفتی با این جناب نداریم. هر سال هم سعی می‌کنیم با نرفتن به مسافرت در این ایام و رفتن به دید و بازدید دوست و فامیل و مهمتر از همه حفظ فاصله حداکثری با گوشی موبایل، کاری کنیم که تعطیلات خوش بگذره و یا لااقل بد نگذرد!
اما اینکه یکسری از مردم، دل به جاده می‌سپارند و در این ایام شلوغ، پُرترافیک و پُرازدحام به سفر می‌روند و یا جوری به گوشی موبایل و تلویزیون و ماهواره می‌چسبند و در خانه بسط می‌نشینند و جایی نمی‌روند که انگار به تازگی از یک‌سال ممنوعیت و دوری رهایی پیدا کرده‌اند، کلاً به خودشان ربط دارد و چه ما این کار‌ها را درک کنیم و چه نکنیم، زندگی هر کسی به خودش مربوط است!
راستش را بخواهید این تعطیلات نوروز با همه خوبی و درجه یکی که دارد، روی دیگری هم دارد که بدفرم نچسب و غم‌انگیز و حال خراب کن است که از قضا و به جهت مردم‌آزاری امروز قصد داریم در این خصوص چند کلمه‌ای بنویسیم و حرف‌های خودی خود را تا آنجا که جا دارد، بی‌خودی کنیم!
تازه شدن قهر و دوری‌ها و نو شدن دلخوری و نیش و کنایه و بعضاً ناراحتی و دعوا و قس‌علیهذا یکی از مناظر بدمنظر آن روی تعطیلات است، فی‌المثل کسانی که مدتی است با هم قهر هستند و یا نیمچه دلخوری از هم دارند، در این ایام که همگان به دنبال آشتی با طبیعت و مهربانی با یکدیگر و دوستی و دورهمی هستند، سفت و سخت بر قهر و دوری خود ایستاده و با یادآوری دلایل دلخوری و ایضاً حجم و شدت و مراتب آن، بنزین روی آتش می‌ریزند و کورگره بر گره می‌زنند که دیگر به این سادگی‌ها باز نشود. حتی برخی فرصت دید و بازدید و رفت و آمد را غنیمت شمرده و تلافی و تندی و گله‌گذاری و ناراحتی را همچین رک و پوست‌کنده در طبق اخلاص قرار می‌دهند تا آنجا که برخی اوقات اوضاع قوز بالای قوز شده و زخم‌های کهنه که هیچ، زخم زدن‌های نو به نو هم از راه می‌رسد!
اینکه در همین تعطیلاتی که پشت سر گذاشتیم حدود هشتصد نفر از هموطنانمان در تصادفات جاده‌ای به رحمت خدا رفته و چند ۱۰ هزار نفر مجروح و مصدوم شدند و چند هزار خودرو از حیز انتفاع ساقط شد و چه خانواده‌ها و چه فامیل‌هایی با داغ مصیبت روبه‌رو نشده و عروسی و تعطیلات و عید و خوشگذرانی‌شان به عزا و غم و فراغ بدل نگردید، بخشی دیگر از آن روی رعب‌آور جناب تعطیلات است که خداوکیلی اگر این جناب هزار روی خوش و خرم و باصفا و پر از عشق و حال و صفا داشته باشد، به یک لحظه از تصادفات جاده‌ای و مصیبت‌هایش نمی‌ارزد که نمی‌ارزد.
اینکه بخشی از مردم رعایت نمی‌کنند، خواب آلودگی یا عدم تسلط به رانندگی و مشکلات جاده‌ها و ایمنی خودرو‌ها باعث و بانی این وضعیت است حرف درستی است ولی تا وقتی که از نقص‌های خودرویی و ایمنی حداقلی و ضعیفی بدنه خودرو‌ها به راحتی عبور کنیم با رعایت بیشتر مردم و ساخته شدن جاده‌های بهتر، فقط گوشه‌ای از دلایل را اصلاح کرده‌ایم و راه به جایی نخواهیم برد.
یکی دیگر از وجوه آن روی نچسب و حرص‌درآور تعطیلات، بی‌فرهنگی و ندانم‌کاری و نچسبی رفتار و اقدام و حتی گفتار بخش کوچکی از مسافران نوروزی است، آنکه خاک هرمز را به توبره می‌برد، آنکه فضای سبز و گل و بوته‌ها را لگد کوب می‌کند، دیگری که بر بدنه و پیشانی آثار باستانی یادگاری می‌نویسد، افرادی که زباله را به‌راحتی در هر جایی ر‌ها کرده و می‌روند و البته آنهایی که شلوغی و ازدحام را مناسب برای کم‌فروشی و گران‌فروشی می‌بینند و یا هزینه‌های بی‌ربط برای بازدید از برخی اماکن می‌گیرند و… را هم باید به این خیل اضافه کنیم که همچین بهتر و تا حدی دقیق‌تر آن رویِ بد تعطیلات، قابل رؤیت شود!
هوشنگ‌خان
دیدگاه بسته شده است.