نوشیدنی‌های سالم در مقابل نوشابه‌های شکردار

نوشیدنی‌های سالم در مقابل نوشابه‌های شکردار نوشیدنی‌‌های کارکردی نسل جدیدی از نوشیدنی ‌‌ها هستند که علاوه بر آن‌که ریشه در تاریخ و طب سنتی دارند، امتحان خود را در مفید بودن پس داده‌‌اند. به گزارش مهر، نوشیدنی عصاره سیب، ترنج و خیار که سرشار از فولیک اسید و ویتامین «بی» است، یکی از همین نوشیدنی‌هاست […]

نوشیدنی‌های سالم در مقابل نوشابه‌های شکردار

نوشیدنی‌های کارکردی نسل جدیدی از نوشیدنی ‌ها هستند که علاوه بر آن‌که ریشه در تاریخ و طب سنتی دارند، امتحان خود را در مفید بودن پس داده‌اند.

به گزارش مهر، نوشیدنی عصاره سیب، ترنج و خیار که سرشار از فولیک اسید و ویتامین «بی» است، یکی از همین نوشیدنیهاست که مهم‌ترین قابلیت آن سم‌زدایی از بدن است. احتمالاً برای آنها که هر روز اخبار گرد و غبار و آلودگی هوا را از رسانه‌ها می خوانند، بهترین خبر این است که نسل جدید نوشیدنی‌های ترکیبی سم‌زدا در راه است و به زودی وارد بازار می شود و دردی از زندگی مدرن را درمان می‌کنند.

آن گونه که در پیشینه تاریخی میوه‌ها آمده، ایرانیان ترنج را میوهای خوش یمن می دانستند و معتقد بودند در دست گرفتن آن شگون دارد و باعث بهروزیشان خواهد شد. عجیب نیست از قدیم شعرای ایرانی ترنج را بهترین هدیه عاشق به معشوقه می‌دانستند.

سیب؛ داروی سرفه و تورم مجرای تنفسی

محققان می گویند سیب علاوه بر آن‌که بدن را سم‌زدایی می کند، داروی سرفه و تورم مجرای تنفسی است و برای درمان زخم‌ها نیز مناسب است.

کم‌تر میوهای چون سیب هست که این گونه پیشینه و داستان از آن وجود داشته باشد. در ایران از سیب و ترنج در آیین‌های مهرگان استفاده می شده است. سیب نماد سلامتی است. ضرب‌المثل معروفی می‌گوید: «کسی که روزانه یک سیب بخورد، به پزشک نیازی نخواهد داشت.» در فلسفه نوروز، سیب به انسان یادآوری می‌کند که به فکر بهداشت و سلامت خود باشد.

خیار؛ خلاصی از شر سموم سیستم گوارشی

آب زیاد موجود در خیار به آبرسانی بدن و رفع تشنگی کمک میکند. ضمن آن‌که خاصیت سم‌زدا و ادرار آور بودن آن ناشی از میزان بالای آب موجود در خیار هستند.

 

از ۳ هزار سال پیش خیار در کوهپایه‌های هیمالیا کشت می‌شده است. امپراطوران روم باستان از خیار به عنوان مهم‌ترین میوه سم‌زدا استفاده میکرده‌اند در دست نوشته‌های پلینی آمده که به علت علاقه زیاد «تیبریوس» امپراتور روم به خیار، پرورش آن در تمامی فصول سال متداول بوده و گلخانه مخصوصی برای کشت آن تأسیس شده بوده است.