دیپلماسی زنگنه جواب داد احیای قدرت نفتی ایران با ورود بشکه‌های نفت به بازارهای بین‌المللی گروه انرژی- جنجال‌ها بر سر و عملکرد وزارت نفت در خصوص قراردادهای نفتی تمام نشده است. وزیر نفت بازهم برای دفاع از رویکردهای نفتی خود که مورد سؤال و ابهام برخی نمایندگان قرار گرفته بود پایش به مجلس کشیده شد. […]
دیپلماسی زنگنه جواب داد
احیای قدرت نفتی ایران با ورود بشکه‌های نفت به بازارهای بین‌المللی
گروه انرژی- جنجال‌ها بر سر و عملکرد وزارت نفت در خصوص قراردادهای نفتی تمام نشده است. وزیر نفت بازهم برای دفاع از رویکردهای نفتی خود که مورد سؤال و ابهام برخی نمایندگان قرار گرفته بود پایش به مجلس کشیده شد. اما همان‌طور که انتظار می‌رفت بیژن‌زنگنه با پاسخ‌های خود ۱۴ نماینده سؤال‌کننده را قانع کرد.
این درحالی است که کابینه نفتی دولت یازدهم در روزهای پایانی کاری خود قراردادهایی در خصوص پروژه‌های نفتی امضا می‌کند و کلنگ بهره‌برداری از طرح‌های گازی و پتروشیمی را به زمین میزند.
به جرات می‌توان گفت وزارت نفت علی‌رغم هجمه انتقاداتی که در بخش‌های متعدد به‌ویژه در بخش قراردادهای نفتی به سویش روانه شده، اما نکات قابل دفاعی را در ۴ سال فعالیت خود برجای گذاشته است.
فارغ از رفتارهای وزارت نفت و شرکت‌های متبوعش در برخورد با سازندگان داخلی و پیمانکاران، سیاست‌های زنگنه در بخش بین‌الملل الحق‌والانصاف به خوبی پیشروی کرد و نتایج قابل‌قبولی را در کارنامه خود ثبت کرد.
گازرسانی به شهر‌ها و روستاها، برداشت از فازهای پارس‌جنوبی و رساندن میزان تولید گاز ایران به قطری‌ها، به‌ویژه افزایش میزان صادرات نفتی از جمله اقدامات وزارت نفت در این دولت بوده است.
تولید نفت ایران در سال ۱۳۹۲ در حالی به کم‌تر از روزانه ٣ میلیون بشکه رسیده بود که وضع روشنی نیز برای احیای قدرت نفتی کشور وجود نداشت. وزارت نفت اما ظرف کم‌تر از ۴ سال موفق شد تا تولید نفت را به مرز ٤ میلیون بشکه در روز برساند و وضع روشنی برای افزایش ظرفیت تولید نفت ترسیم کند.
شانادر این خصوص نوشت؛ در آغاز راه دولت یازدهم، تولید نفت ایران در بد‌ترین وضع ممکن قرار داشت، یعنی دو میلیون و ٨٢٠ هزار بشکه در روز، تحریم‌ها ورود بشکه‌های نفت ایران را به بازارهای اروپا به صفر رسانده بود و در آسیا نیز به جز کشورهای چین، هند، ژاپن و کره جنوبی هیچ کشور از ایران نفت نمی‌خرید.
تولید نفت ایران در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ به ترتیب ۳ میلیون و ٩٣٠ هزار بشکه، دو میلیون ٨٤٣ هزار بشکه و دو میلیون و ٨٢٠ هزار بشکه در روز بوده است.
اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در ٢٧ دی‌ماه ١٣٩٤ راه را برای افزایش تولید و صادرات نفت ایران باز کرد. کم‌تر از ۶ ماه پس از اجرای برجام، تولید نفت در فضای مسموم داخلی و خارجی آن روز‌ها که افزایش تولید نفت را در مدت زمان کوتاه محال می‌دانستند، آغاز شد.
وزیر نفت روی حرف خود ایستاد و کمی پس از افزایش ٥٠٠ هزار بشکه‌ای تولید نفت در کم‌تر از ۶ ماه به تلاش‌ها ادامه داد و تولید نفت ایران را بار دیگر ٥٠٠ هزار بشکه دیگر افزایش داد. حالا امر محالی که برای خیلی‌ها توهم بود، برای نفتی‌ها دست یافتنی شده است. اینک ایران نزدیک ۴ میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کند.
با افزایش تولید و صادرات نفت، درآمدهای نفتی ایران نیز در سال ۱۳۹۵ کمی از ٤٠ میلیارد دلار بالاتر رفت. اگر افزایش تولید نفت و افزایش درآمدهای نفتی محقق نمی‌شد، اقتصاد ایران اکنون رمقی برای حرکت چابک در عرصه‌های مختلف نداشت و بسیاری از برنامه‌های توسعه و رفاهی و حتی پرداخت حقوق اقشار مختلف نیز ممکن بود با مشکلات جدی مواجه شود.
دولت تولید نفت را در سال ۱۳۹۲ در حالی به میزان دو میلیون و ٨٢٠ هزار بشکه در روز تحویل گرفت که از همین میزان به زحمت کمی بیش از یک میلیون بشکه‌‌اش را می‌توانست در چند بازار محدود به فروش برساند و برای برگشت پول آن هم با مشکلات بسیاری مواجه بود. حالا اما رقم تولید نفت در حالی به مرز ٤ میلیون بشکه در روز رسیده است که به راحتی حدود ٢,٤ میلیون بشکه آن را در هر بازاری که بخواهیم به فروش می‌رسانیم و مشکلی هم برای دریافت پول فروش نفت کشور نداریم. این ارقام شاید در اذهان عده‌ای فقط یک عدد باشد، اما دلسوزان و تصمیم‌گیران عالی کشور ارزش قدرت سیاسی، اقتصادی و امنیتی که این حجم تولید نفت برای کشور ایجاد می‌کنند را به خوبی می‌دانند و هم از این روست که ارکان کشور برای توسعه ظرفیت‌سازی تولید نفت اجماع دارند و به زودی با امضای قراردادهای جدید، برنامه افزایش تولید نفت ایران کلید زده خواهد شد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.