معصومه براتی- فقدان پدر و مادر، فقدانی است که می‌تواند هر فرزندی را به غمی ابدی فرو ببرد. کافی است سری به مراکز بهزیستی بزنید تا ببینید ده‌ها کودک در انتظار این هستند که کسی آن‌ها را به فرزندی قبول کند. در سریال محبوب پایتخت نیز این مسئله به خوبی عنوان شد؛ جایی که خانواده […]
معصومه براتی- فقدان پدر و مادر، فقدانی است که می‌تواند هر فرزندی را به غمی ابدی فرو ببرد. کافی است سری به مراکز بهزیستی بزنید تا ببینید ده‌ها کودک در انتظار این هستند که کسی آن‌ها را به فرزندی قبول کند. در سریال محبوب پایتخت نیز این مسئله به خوبی عنوان شد؛ جایی که خانواده معمولی بعد از بزرگ شدن سارا و نیکا فرزندی را به نام سالار از بهزیستی به فرزندخواندگی خود درآوردند. اوج کار نیز در آخرین قسمت سریال پایتخت بود که هما در حرم امام رضا(ع) به سالار فرزندخوانده خود، گفت: علت اینکه او را از بین دیگر فرزندانش بیشتر دوست دارد این است که سالار را خودش به‌عنوان فرزند از بین ده‌ها فرزند انتخاب کرده است. در واقع انتخاب فرزندخوانده یکی از مزایای فرزندخواندگی است. در جامعه ما هزاران زوج نابارور وجود دارند که تمایل به این امر دارند. حال آنکه مادر یا پدر یک کودک بی‌سرپرست بودن، یکی از شایسته‌‌ترین کارهایی است که در صورت امکان می‌توانیم در این دنیا انجام دهیم. بسیاری از والدین با گرفتن سرپرستی یک کودک وارد نیمه دیگر و تازه‌ای از زندگی‌شان خواهند شد که به نظر ما عنوان مادرخوانده، پدرخوانده یا فرزندخوانده شاید کمی دورتر از انجام این کار زیباست.
مصائب فرزندخواندگی برای متقاضیان!
اما این امر به دلیل قوانین سفت و سختی که دارد برای بسیاری از اقشار جامعه امکان‌پذیر نیست! مراحل پیچیده و زمان‌بری که ممکن است خیلی از زوج‌‌ها را در میانه راه منصرف کند. زوج‌هایی که هر کدامشان احتمالاً بالای ٣٠سال دارند، به مرور زمان پا به سن می‌گذارند و ممکن است از شوق و ذوق بچه‌دار شدنشان کاسته شود. از طرف دیگر بچه‌ها در بهزیستی بزرگ می‌شوند و با تنهایی خود سر می‌کنند و مراحل اداری اجازه نمی‌دهد که آن‌ها خانواده‌ای داشته باشند. مثلاً یکی از این شرایط فرزندخواندگی این است که حتماً باید ملکی به نام فرزندخوانده زده شود! در این خصوص لازم است دولتمردان نگاهی کلان‌تر به مقوله فرزندخواندگی داشته باشند تا بتوان زندگی بسیاری از فرزندان بی‌سرپرست را سروسامان داد.
اصلاح آیین‌نامه فرزندخواندگی
در همین رابطه، دیروز (شنبه) امین‌حسین رحیمی؛ وزیر دادگستری در گفتگو با ایلنا، گفت: ما در سال‌های قبل یک آیین‌نامه‌ای را تنظیم کردیم و در دولت اصلاح کردیم تا بچه‌های بی‌سرپرست به جای اینکه در مراکز بهزیستی نگهداری شوند به خانواده‌ها تحویل داده شده و در خانواده نگهداری شوند. البته این موضوع هنوز جا نیفتاده است و اگر جا بیفتد شاید دیگر کودکی برای نگهداری در مراکز بهزیستی نداشته باشیم و همه کودکان را به خانواده‌ها واگذار کنیم. رحیمی؛ درباره صحبت‌های اخیر ریاست جمهوری در زمینه اصلاح برخی قوانین در زمینه تسهیل فرزندخواندگی و عدم رهاشدگی این کودکان بعد از ورود به سن قانونی، گفت: در واقع کودکان بی‌سرپرست یا بدسرپرست که مطابق قانون با دستور دادستان در اختیار بهزیستی قرار می‌گیرند، در مراکز نگهداری بهزیستی نگهداری می‌شوند تا به سن قانونی یعنی ۱۸ سال برسند. این کودکان بعد از سن قانونی عملاً تحت پوشش بهزیستی نیستند و در واقع خودشان مسئولیت خودشان را برعهده می‌گیرند. ما در سال‌های قبل یک آیین‌نامه‌ای را تنظیم کردیم و در دولت اصلاح کردیم تا این بچه‌ها به جای اینکه در مراکز بهزیستی نگهداری شوند به خانواده‌ها تحویل داده شده و در خانواده نگهداری شوند. ما با اصلاح این آیین‌نامه می‌توانیم این بچه‌ها را به این خانواده‌ها به صورت موقت بدهیم. البته این ظاهرش موقت است و این والدین تا هر وقت که بخواهند می‌توانند از این کودکان نگهداری کنند و سعی برای این است که این کودکان تا آخر تحت پوشش این خانواده‌ها قرار بگیرند نه تا ۱۸ سالگی و مانند یک فرزندخوانده و یا فرزند واقعی افراد شوند و نگهداری خانواده از این کودکان همیشگی باشد.
دیدگاه بسته شده است.