فوتبال ایران چند قدم تا خط پایان!

هانیه قنادزاده- دیدن بازی‌‌های لیگ برتر ایران، برای اکثر فوتبالی‌‌ها زجرآور است! فوتبالی که نه بازیکن آن کیفیت دارد و نه حتی زمین بازی‌اش! در این بین اما فوتبال به‌واسطه میلیون‌‌ها طرفدار سرخابی و غیرسرخابی که دارد، تنها ابزار کُری‌خوانی تبدیل شده است. اگر از فوتبالی‌‌ها بپرسید که بهترین بازی‌های لیگ برتر فصل را نام ببرند، به‌زور می‌توانند به اندازه انگشتان یک دست، بازی به شما معرفی کنند. اما این فوتبالی که دهه‌هاست رنگ قهرمانی در آسیا را چه در عرصه ملی و چه در عرصه باشگاهی به خود ندیده است، دلالانی دارد که قراردادهای فوتبالیست‌‌ها را جوری حرفه‌ای می‌بندند که هوش از سر انسان می‌پرد! در واقع دلالان و مدیربرنامه‌هایی هستند که کل فوتبال را روی دستشان می‌چرخانند و با تطمیع این و آن جوری قرارداد می‌بندند که جز هوادار فوتبال، برای همه نفع داشته باشد! از فدراسیون فوتبال نیز نمی‌توان انتظار خاصی داشت زیرا کسی که خودش را به خواب زده، هرگز نمی‌توان از خواب بیدار کرد! سال‌‌هاست که برخی مدیران سالم تیم‌های فوتبال خواستار شفافیت قانون سقف در فوتبال شده‌اند اما تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است. سال‌‌هاست که مدیران باشگاه‌ها می‌گویند حداقل سقف ورود بازیکنان خارجی را بیشتر کنید تا قیمت‌ها بشکند اما تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است! حال این شائبه مطرح است که فدراسیون فوتبال چه نفعی از این وضعیت می‌برد که همچنان حاضر نیست این موارد را اصلاح کند. فدراسیون فوتبال کافی است نگاهی به دیگر کشور‌‌ها کند و با الگو گرفتن از آنان از نابودی محبوب‌‌‌ترین ورزش کشور جلوگیری کند؛ مثلاً در لیگ MLS آمریکا به هر باشگاه اجازه می‌دهند، سه بازیکن با سقف نامحدود جذب کنند و باقی بازیکنان با لیگ MLSقرارداد می‌بندند. در لیگ چین نیز برای بازیکنان داخلی و خارجی سقف قرارداد تعریف کرده‌اند و تمامی قرارداد‌‌ها زیر نظر لیگ چین بسته می‌شوند.

رقم‌های نجومی بازیکنان داخلی

در حال‌حاضر رقم بازیکنان فوتبال- حتی بازیکنانی که تیم ملی‌پوش نیستند- به ارقامی رسیده که فکر کردن به آن دیوانه‌کننده است. هفته پیش بود که مدیرعامل باشگاه استقلال مدعی شد بازیکنی که این باشگاه با آن به توافق رسیده بود-دانشگر- با رقم بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان با تیم فعلی‌‌اش سپاهان تمدید کرده است. نکنه جالب اینکه این بازکن حتی عضو تیم ملی نیست و با این شرایط رقم بازیکن‌های ملی‌پوش چقدر خواهد بود؟! در واقع نبود نظارت، محدود بودن سهمیه بازیکنان خارجی، فشار هواداران و نبود استراتژی بلندمدت در نقل‌وانتقالات و مدیریت مالی باشگاه از مهم‌‌‌ترین دلایلی است که فوتبال ایران را به این روز انداخته است و در صورت ادامه این وضعیت فوتبال ایران به پایان خط خواهد رسید! فوتبالی که دولتی است و اکثر تیم‌های آن دولتی یا نیمه‌دولتی هستند و اگر دولت از آنان حمایت نکند، حتی به اندازه انگشتان یک دست نیز برای برگزاری لیگ تیم نداریم! در پایان باید به این نکته اشاره کرد که متأسفانه بازار آشفته نقل‌وانتقالات نتیجه تصمیمات یک یا دو روزه نیست، بلکه‌ عواقب سال‌‌‌ها مدیریت نادرست، بی‌ثبات و بی‌برنامه فوتبال ایران و نهادهای دیگر بوده، در نتیجه به نظر نمی‌رسد به جز اقدامات چکشی، راهکار دیگری برای بهبود شرایط پنجره نقل‌وانتقالات فعلی در نظر گرفت، ولی باید راهی برای جلوگیری از تکرار چنین وضعیتی در پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی بعدی پیدا شود.