اختلاف قیمت فاحش محصولات پتروشیمی ایران و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس

براساس گزارشات، در حال‌حاضر اختلاف معناداری بین میانگین قیمت محصولات پتروشیمی ایرانی و برخی از پتروشیمی‌های کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس پدید آمده است؛ به‌طوری که هر تن از محصولات پتروشیمی صادراتی ایران به‌طور متوسط ۳۵۰ دلار است در حالی که پتروشیمی‌های حاشیه خلیج‌فارس هر تن از محصولات خود را به‌طور متوسط ۱۱۰۰ دلار می‌فروشند. به گزارش […]

براساس گزارشات، در حال‌حاضر اختلاف معناداری بین میانگین قیمت محصولات پتروشیمی ایرانی و برخی از پتروشیمی‌های کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس پدید آمده است؛ به‌طوری که هر تن از محصولات پتروشیمی صادراتی ایران به‌طور متوسط ۳۵۰ دلار است در حالی که پتروشیمی‌های حاشیه خلیج‌فارس هر تن از محصولات خود را به‌طور متوسط ۱۱۰۰ دلار می‌فروشند. به گزارش آنا، کاهش میانگین قیمت محصولات پتروشیمی در ایران نتیجه ترکیبی از عوامل اقتصادی، سیاسی و بازار است. این عوامل شامل منابع غنی، حمایت‌های دولتی، وضعیت عرضه و تقاضا و تأثیرات خارجی است. اگرچه این قیمت‌ها ممکن است به نفع خریداران باشد، اما همچنین می‌تواند بر روی سودآوری شرکت‌های پتروشیمی تأثیر منفی بگذارد و نیاز به افزایش بهره‌وری و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین را بیشتر کند. حسین صفاری؛ کارشناس انرژی، در این باره گفت: میانگین قیمت محصولات پتروشیمی ایران حدود ۴۰۰ دلار در هر تن است، در حالی‌که عربستان به میانگین ۸۰۰ دلار و آلمان به ۲۸۰۰ دلار در هر تن رسیده است. در این راستا جهانبخش امینی‌زاده؛ نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون انرژی مجلس و همچنین متخصص در حوزه انرژی در این خصوص، گفت: نمی‌توان صحت یا خطای این آمار و ارقام مربوط به اینکه هر تن از محصولات پتروشیمی صادراتی ایران به‌طور متوسط ۳۵۰ دلار است، را به‌طور دقیق تأیید و یا رد کرد، اما باید توجه داشت با توجه به ماهیت ضدتحریمی و پیچیده فروش محصولات و مشتقات نفتی می‌توان بخشی کوچکی از اختلاف قیمت را مربوط به عملیات دور زدن تحریم‌ها و یا تخفیف همراه خرید دانست. وی ادامه داد: باید توجه داشت که در شرایط تحریمی هر احتمالی وجود دارد و ما مجبور به مقابله و جنگیدن در برابر تحریم‌های ظالمانه هستیم؛ کما آن که در برخی معاملات مربوط به نفت خام نیز تخفیف‌هایی برای ترغیب طرف مقابل به خرید نفت از ایران انجام داده می‌شود. شاید برخی احساس کنند که ارائه تخفیف مفت‌فروشی است، اما باید توجه داشت که گاهی زیان توقف فروش و عدم مقابله با تحریم برای کشور بسیار شدید‌تر از عدم ارائه تخفیف است. امینی‌زاده؛ افزود: همچنین برخی از آمار و ارقام مانند میانگین ۳۵۰ یا ۴۰۰ دلاری ممکن است که صحیح نباشد؛ چرا که با توجه به مسائل امنیتی تحقیق و بازنشر ریز آمار ممکن نیست. این نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی، افزود: زمانی که صحبت از متوسط قیمت می‌شود باید بدانیم که در مورد قیمت میانگین جمعی از محصولات صحبت می‌کنیم و هرچه این محصولات در حلقه‌های پایین‌تر زنجیره ارزش باشد ارزان‌تر و هر چه به حلقه‌های بالایی و میانی نزدیک‌تر شود قیمت آن بالاتر خواهد رفت و تأثیر خود را در میانگین نشان خواهد داد. وی تصریح کرد: در همین راستا و با توجه به فرمایش رهبر معظم انقلاب درخصوص سرمایه‌گذاری برای تولید بایستی تمام تلاش خود را معطوف به جذب سرمایه و احداث پتروشیمی‌هایی با قابلیت تولید محصولاتی از انتهای زنجیره تولید و ارزش کنیم. کشور هم اکنون در مورد مواد اولیه تولید پتروشیمی مشکلی ندارد، اما صادرات این مواد به نوعی خام‌فروشی محسوب شده و مهم‌‌ترین دلیل میانگین قیمت پایین محصولات پتروشیمی است. امینی‌زاده؛ تأکید کرد: اگر بخواهیم ارزش صاداتی محصولات پتروشیمی خود را افزایش دهیم بایستی به توسعه مجموعه‌های پیشرفته پتروپالایشی با سطح تولید بالا دستی بپردازیم و این موضوع یکی از اولویت‌های کشور است. در همین راستا یکی از برنامه‌های جدی وزارت نفت نیز جذب سرمایه برای پیشبرد این هدف مهم و استراتژیک است. صادرات آمونیاک و پلیمر در شرایط فعلی دیگر به‌صرفه نیست و باید بخش‌خصوصی و دولتی نظر خود را معطوف به تولید محصولات نهایی کنند.