وعدهها و دستهای خالی کارگران روز کارگر در راه است و گوش کارگران پُر از وعدههای تلنبار شده. هر چند حکایت وعدههای روز کارگر شده مثال «مهریه» که «کی داده، کی گرفته»؛ ولی امسال در آستانه انتخابات، کارگران باید منتظر شنیدن وعدههای چربتری باشند. به گزارش تسنیم، هر ساله ۵ تا ۱۱ اردیبهشت ماه به […]
وعدهها و دستهای خالی کارگران
روز کارگر در راه است و گوش کارگران پُر از وعدههای تلنبار شده. هر چند حکایت وعدههای روز کارگر شده مثال «مهریه» که «کی داده، کی گرفته»؛ ولی امسال در آستانه انتخابات، کارگران باید منتظر شنیدن وعدههای چربتری باشند.
به گزارش تسنیم، هر ساله ۵ تا ۱۱ اردیبهشت ماه به عنوان هفته کارگر نامگذاری و با دادن وعدههای مختلف از سوی مسؤولان بهکارگران سپری میشود ولی دستان کارگران همچنان خالی و گوشهایشان پر از وعدههای محقق نشده است.
سال گذشته علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفتوگوی تلویزیونی با موضوع بررسی مسایل و مشکلات جامعه کارگری به مناسب هفته کارگر گفته بود: در هر ۳ سال تورم را در تعیین دستمزد در نظر گرفتیم و باید امنیت شغلی کارگران را حفظ کنیم بهطوری که معیشتشان آسیب نبیند از طرف دیگر بحث درمان و بیمه آنان نیز مطرح است که آنها را نیز در نظر گرفتیم.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفته بود: البته ما باید کارفرمایان را نیز حمایت کنیم به ویژه که در این سالها بنیانهای اقتصادی و نظام تولیدی ما آسیبهای جدی دیده است باید مراقبت باشیم که این کارفرمایان نیروی کارشان را کم نکنند و در واقع منابع و مصارف را طوری در نظر بگیریم که کارگاهها تعطیل نشود. در هر حال ما دوست داشتیم قدرت کارگری افزایش پیدا کند اما اکنون ظرفیت اقتصادی کشور بیش از این کشش ندارد.
درحالی این وعدهها از سوی ربیعی بیان شد که با تعطیلی تعداد زیادی از کارگاهها و کارخانهها از جمله برندهای ایرانی قدیمی و مشهور مثل ارج و آزمایش و غیره، تعداد زیادی از کارگران طی یک سال گذشته شغل خود را از دست دادند و نه تنها دولت مواظب امنیت شغلی آنها نبود بلکه معیشتشان تحتالشعاع قرار گرفت.
همچنین علی ربیعی در آن روز بیان کرد: ۱۶ هزار میلیارد تومان تسهیلات بانکی برای بنگاهها در نظر گرفتیم تا کارگران خود را حفظ کنند و تعدیل نیرو صورت نگیرد.
براساس آخرین آمار اعلامی از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت تا ۲۲ اسفند ماه ۹۵ از مجموع ۵۹ هزار و ۳ واحد تولیدی که متقاضی دریافت تسهیلات در قالب طرح رونق بودند تنها ۲۳هزار و ۶۹۸ واحد تولیدی موفق به دریافت تسهیلات آن هم در قالب فرایند رونق و سیستم بانکی شدند. این امر نشان میدهد که ۳۵ هزار واحد تولیدی همچنان در صف دریافت وام هستند. نا گفته نماند براساس اظهارات واحدهای تولیدی اکثر این تسهیلات در قالب استمهال بدهی بانکی بوده است نه وام جدید. این امر نشان میدهد پولی به دست تولیدکننده نرسیده و سیستم بانکی به طلب خود رسیده است. بنابراین با توجه به اینکه به تولیدکنندگان پولی نرسیده، کارگران هم از آن بهرهمند نشدهاند.
ربیعی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: آقای رییسجمهور تک رقمی کردن نرخ بیکاری را در پایان دولت یازدهم هدف گذاری کرده است.
وی با بیان اینکه به مشکلات کارگران و بازنشستهها آگاه هستیم، گفته بود: با عقلانیت و سختکوشی تلاش میکنیم وضع زندگی کارگران را ارتقا دهیم و کارگران بالقوه را تبدیل به کارگران بالفعل کنیم.
با وجود آنکه وزیر روحانی وعده تک رقمی شدن نرخ بیکاری را تا پایان دولت یازدهم داده بود، مشاهده میکنیم که بیکاری روند صعودی داشته است. درحالی مسؤولان دولت یازدهم از رییسجمهور تا وزرا و معاونان اخیراً مدعی ایجاد سالانه ۷۰۰هزار شغل در این دولت شدند که گزارش مرکز آمار خلاف ادعای مسؤولان را اثبات کرده و نشان میدهد در این دولت سالانه حداکثر ۳۵۰هزار و حداقل ۱۰۰هزار شغل ایجاد شده است و به عبارت بهتر بیکاری نه تنها تک رقمی و کاهش نیافت بلکه با روند صعودی رکود حاکم بر تولید نرخ بیکاری افزایش یافت.
بیمه شدن ۷۰۰ هزار کارگر ساختمانی وعده دیگر ربیعی در روز کارگر سال گذشته بود که هادی ساداتی، نایبرییس کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی با اعلام اینکه ۹۰۰هزار کارگر ساختمانی ۴ سال در انتظار تحقق وعده بیمه دولت یازدهم هستند، گفت: سال گذشته ربیعی در روز کارگر وعده بیمه شدن کارگران ساختمانی را داد اما محقق نشد. امسال هم ربیعی وعده بیمه کارگران ساختمانی را داده است اما بعید است عملیاتی شود.
توجه به معیشت، دستمزد، بیکاری، نوع قراردادهای کار و ممنوعیت واردات همواره یکی از دغدغههای جامعه کارگری بوده است، در حالی که روحانی قبل از انتخابات این موارد را مد نظر قرارداده بود، روز کارگر بهترین فرصت برای مرور وعدههای رییسجمهور به کارگران است که همچنان در حد وعده باقی مانده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.