شاهپسند درختی درختچه ای گل دار مناطق گرمسیری گروه محیطزیست- شاهپسند درختی یک گونه گیاه گلدار در خانواده و بومی مناطق گرمسیری آمریکا است. شاهپسند درختی به عنوان یک گیاه زینتی و بعضاً گونه مهاجم در بسیاری از مناطق گرمسیری و استوایی در نظر گرفته شده است. طیف بومی این درخت گل شامل مکزیک، آمریکای […]
شاهپسند درختی درختچه ای گل دار مناطق گرمسیری
گروه محیطزیست- شاهپسند درختی یک گونه گیاه گلدار در خانواده و بومی مناطق گرمسیری آمریکا است.
شاهپسند درختی به عنوان یک گیاه زینتی و بعضاً گونه مهاجم در بسیاری از مناطق گرمسیری و استوایی در نظر گرفته شده است.
طیف بومی این درخت گل شامل مکزیک، آمریکای مرکزی، آنتیل بزرگ، باهاما، کلمبیا و ونزوئلا است. بعضی اعتقاد بر این دارند که این گیاه بومی پایین دره ریو گراند تگزاس در ایالات متحده است. ولی هماکنون در مناطق گرمسیری و گرم در سراسر جهان یافت میشود. در ارتفاعات کنیا در بسیاری از مناطق با حداقل بارندگی رشد میکند.
شاهپسند درختی، همچنین گونهای مهاجم است و مناطق زیادی را در هند، استرالیا و آفریقا تحت پوشش گرفته است.
این واریته دارای گلهای دو رنگ صورتی، زرد و بسیار زیبا میباشد که اواخر بهار تا اواخر پاییز ظاهر میشوند.
اینگونه ۱٫۸ متر ارتفاع میگیرد و ممکن است در عرض نیز بسیار گسترده شوند. برخی از ارقام قادر به بالا رفتن از دیوارهها تا ارتفاع بیشتر تا ۲٫۴ متر نیز بالا میروند. دارای برگهایی به طول (۵-۱۲٫۷ سانتیمتر) و عرض (۲٫۵-۵ سانتیمتر) با لبههای دندان گرد شده میباشد. ساقهها و برگها با موهای زبر پوشانده شده و عطر ناخوشایندی هنگام خرد کردن منتشر میکنند.
مکان آفتابی، مخلوط خاکی شامل خاک پیت، لوم و ماسه که به آن سوپرفسفات، سولفات پتاسیم و پودرسنگ آهک اضافه شود. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۰ درجه سانتیگراد است.
در آخر زمستان میبایست شاخههای خشک و یا اضافی را که فرم گیاه را به هم ریخته حذف نمایید.
خاک و محیط با رطوبت کم برای این گیاه ترجیح داده میشود. بسیار مقاوم در برابر خشکسالی است.
عصاره متانولی برگ شاهپسند درختی، التیام زخمهای معده و همچنین جلوگیری از توسعه زخم اثنی عشر در موش است. عصاره برگ تازه، ضد باکتری و بهطور سنتی در برزیل به عنوان تب بر، ضد نفخ و در درمان سیستم تنفسی استفاده میشود.
تکثیر آن از طریق کاشت بذر در دمای ۱۸-۱۶ درجه سانتیگراد در بهار و یا قلمههای نیمه رسیده در فصل تابستان امکانپذیر است.
در بعضی موارد مسمومیت و بیماری حیوانات پس از مصرف این گیاه گزارش شده است. شاخ و برگ آن دارای سمیت کبدی است و حساسیت به آن در حیوانات علفخوار مانند گوسفند، بز، گاو و اسب بیشتر است.
منابع:
سایت نارگیل
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.