محمد قره‌دادغلی -تغییر آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور در اتاق بازرگانی ایران و حذف بسیاری از شغل‌ها از جمله کار در معدن از لیست مشاغل سخت و زیان‌آور در واقع یک اقدام سیستماتیک و اساسی برای تضییع حقوق کارگران است. به گزارش مناقصه‌مزایده، سوم خردادماه در اتاق بازرگانی ایران، بدون حضور گروه کارگری، جلسه‌ای با […]
محمد قره‌دادغلی -تغییر آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور در اتاق بازرگانی ایران و حذف بسیاری از شغل‌ها از جمله کار در معدن از لیست مشاغل سخت و زیان‌آور در واقع یک اقدام سیستماتیک و اساسی برای تضییع حقوق کارگران است. به گزارش مناقصه‌مزایده، سوم خردادماه در اتاق بازرگانی ایران، بدون حضور گروه کارگری، جلسه‌ای با هدف تغییر آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور برگزار شد که به جرأت و با قاطعیت می‌توان آن را یک جلسه ضدکارگری عنوان کرد. از دادنِ اختیاراتِ وسیع به سازمان تأمین‌اجتماعی گرفته تا حذف برخی از مشاغل رده «ب» آیین‌نامه قبلی، از مهم‌‌ترین مفاد این آیین‌نامه پیشنهادی است که نشان می‌دهد تغییراتِ اعمال شده کاملاً به ضرر کارگران است. محسن باقری؛ عضو کانون‌عالی شورا‌های اسلامی کار کشور، در رابطه با این موضوع می‌گوید: با انتقال دبیرخانه، اختیاراتِ وسیعی به سازمان تأمین‌اجتماعی داده می‌شود که طبق آن، قدرت این سازمان برای اعمال نظر بر روی کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور افزایش پیدا خواهد کرد. در واقع، سازمان تأمین‌اجتماعی چنان حقی در وتو کردنِ بهره‌مندی از سنوات ارفاقی این مشاغل پیدا می‌کند که عملاً امکان استفاده از این قانون برای بسیاری از کارگران این مشاغل منتفی می‌شود. اختیاراتِ وسیعی به سازمان تأمین‌اجتماعی داده می‌شود که طبق آن، قدرت این سازمان برای اعمال نظر بر روی کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور افزایش پیدا خواهد کرد. در واقع، سازمان تأمین‌اجتماعی چنان حقی در وتو کردنِ بهره‌مندی از سنوات ارفاقی این مشاغل پیدا می‌کند که عملا امکان استفاده از این قانون برای بسیاری از کارگران این مشاغل منتفی می‌شود. باقری؛ ادامه داد در این آیین‌نامه پیشنهادی، برخی از مشاغلی که پیش‌تر در زمره مشاغل سخت و زیان‌آور و در رده‌ی «ب» قرار داشتند حذف شده و دیگر به‌عنوان مشاغل سخت و زیان‌آور شناخته نمی‌شوند. مشاغل رده (ب) مشاغل ماهیتا سخت و زیان‌آور هستند که سختی و زیان‌آوری آنها با به‌کارگیری تمهیدات بهداشتی، ایمنی و فنی کاهش می‌یابد، اما همچنان سخت و زیان‌آور باقی می‌مانند. عضو هیئت رئیسه شورای اسلامی کار استان تهران، در این رابطه می‌گوید: کارگران معادن، کارگران شاغل در بخش حمل و تفکیک زباله، کارگران بخش ذوب فلزات، کارگران حفار و دباغ، غسال، آتش‌نشان، کارگرانی که در ارتفاع کار می‌کنند، کارگران بخش کشاورزی و دامداری که با موارد شیمیایی و سمی در ارتباط هستند، کادر درمان و پرستاران و بسیاری دیگر از کارگرانی که در آیین‌نامه قبلی در گروه مشاغل ماهیتاً سخت و زیان‌آور قرار داشتند، در این آیین‌نامه به صورت غیرکارشناسی، نادیده گرفته شده‌اند. احسان سهرابی؛ فعال کارگری، با اشاره به حذف معادن از آیین‌نامه جدید، اظهار کرد: «در طبقه‌بندی مشاغل سخت و زیان‌آور، دو گروه وجود دارد؛ گروه «الف» و گروه «ب». مشاغل گروه «ب» شامل حدود ۱۶ عنوان شغلی مشخص هستند، از جمله کار در معادن، که ذاتاً سخت و زیان‌آورند و با هیچ تدبیر فنی یا مهندسی نمی‌توان سختی آنها را کاهش داد.» وی ادامه داد: «به‌عنوان مثال، کسی که در آرامستان‌‌ها غسال است و روزانه با اجساد افراد مختلف از کودک تا قربانیان تصادف سروکار دارد، آیا اگر بعد از ساعت کاری برایش اجرای یک برنامه طنز برگزار شود، سختی روانی و جسمی کار از بین می‌رود؟ قطعاً نه. معدن نیز همین‌طور است؛ هیچ راهی برای حذف سختی این شغل وجود ندارد. گروه «ب» شامل مشاغلی است که حتی پیشرفته‌‌ترین تدابیر ایمنی و مهندسی هم قادر به حذف آثار مخرب آنها نیستند.» سهرابی؛ در ادامه افزود: «اتاق بازرگانی می‌تواند پیشنهاد ارائه دهد، اما باید توجه داشت که منافع آنها در تقابل با حق بیمه چهار درصدی است که بابت مشاغل سخت باید پرداخت کنند. از سوی دیگر، منافع سازمان تأمین اجتماعی نیز در مواردی با منافع کارفرمایان گره خورده است؛ بنابراین طبیعی است که تمایلی به کاهش مشاغل سخت و در نتیجه، محدودتر شدن جامعه مشمول بازنشستگی پیش از موعد داشته باشند.» او تأکید کرد: «اگر محیط کار ایمن بود و سلامت نیروی کار تضمین می‌شد، دیگر نیازی به سختی کار نبود. اما وقتی ایمنی به حد کافی وجود ندارد، حداقل انتظار این است که کارگر بتواند از مزایای بازنشستگی پیش از موعد برخوردار شود.» این فعال کارگری، تصریح کرد: «متأسفانه تحت عنوان ناترازی صندوق‌ها، هر روز شاهد طرح‌هایی هستیم که لرزه به اندام کارگران می‌اندازد؛ یک روز اصلاح پارامتریک، روز دیگر افزایش سن و سنوات بازنشستگی، و حالا هم حذف مشاغل سخت. باید نگرش‌‌ها اصلاح شود. اگر قرار بر تدوین آیین‌نامه جدیدی است، حضور نمایندگان کارگری در این فرآیند، ضرورت دارد.» وی در پایان، گفت: «دو معیار اساسی برای تعیین سختی کار وجود دارد؛ نخست، وجود آلاینده‌های محیطی، و دوم، استمرار مواجهه با این آلاینده‌ها. اگر یک ناظر معدن صرفاً برای چند دقیقه وارد فضای آلوده معدن شود، مشمول نمی‌شود. اما اگر ناظری به‌صورت مداوم در همان فضا مستقر است، طبیعتاً مشمول سختی کار است. حتی برخی از کارکنان اداری معادن نیز به دلیل مواجهه مداوم با گردوغبار و ارتعاشات ناشی از انفجار، مشمول این مزایا هستند. بنابراین، حذف کارگران معدن از شمول مشاغل سخت، نه تنها غیرمنطقی، بلکه غیرقابل قبول است.»
دیدگاه بسته شده است.