شب خسب، هدیه ای از طبیعت جنوبغربی و شرق آسیا گروه محیطزیست- شَبخُسب از خانواده نخودیان میباشد و بومی جنوبغربی و شرق آسیا است. شَبخُسب درختی است که بهطور خودرو در محلهای آفتابی کنار تپهها و رودخانهها میروید. این درخت یک درخت کوتاه و خزانپذیر است که ارتفاع و بلندی آن بین ۱۲-۵ متر است. […]
شب خسب، هدیه ای از طبیعت جنوبغربی و شرق آسیا
گروه محیطزیست- شَبخُسب از خانواده نخودیان میباشد و بومی جنوبغربی و شرق آسیا است.
شَبخُسب درختی است که بهطور خودرو در محلهای آفتابی کنار تپهها و رودخانهها میروید.
این درخت یک درخت کوتاه و خزانپذیر است که ارتفاع و بلندی آن بین ۱۲-۵ متر است.
تاج پوشش این گیاه پهن است.
این گیاه رشد کندی دارد و بین ۱۰ تا ۲۰ سال زمان نیاز است تا کاملاً رشد کند.
قطر سایه آن ۱۴-۷ متر است.
رنگ پوست تنه درخت خاکستری مایل به سبز تیره است و برگهای آن باریک و بلند کشیده و اندازه آن ۲۵-۲۰ سانتیمتر و برگچههای آن دو سانتیمتر است.
رنگ گلهای آن به رنگ سفید و صورتی است. گلها به صورت خوشهای است فصل گلریزان «شب خسب» از اواسط بهار آغاز و تا تابستان هم ادامه دارد.
این گلها معطر میباشند و برای پروانهها و زنبورها بسیار جذاب هستند.
میوههای این درخت مثل باقالا هستند با این تفاوت که به رنگ قهوهای بوده و غلاف آنها از غلاف باقالا سختتر است.
نگهداری از این درخت به شرح زیر میباشد:
نور: بهتر است در موقعیت آفتابی یا نیمسایه قرار داشته باشد.(این درخت مکانهای آفتابی را ترجیح میدهد)
خاک: خاکلومی، ماسهای، گچی، خوب زهکشی شده خاک مناسب برای رشد این درخت است.
دما: دمای بین ۵ تا ۲۱ درجه .
البته این گیاه در برابر خشکی و گرما بسیار مقاوم است.
آبیاری: به آبیاری زیادی نیاز ندارد .
شب خسب در برابر آلودگیهای صنعتی و هوای آلوده شهری مقاومت خوبی دارد.
این درخت دارای خواصی نیز میباشد:
از پوست تنه آن برای درمان زخم و کوفتگی و از دانههایش که درون یک نیام، مانند غلاف باقلا قرار گرفتهاند، به عنوان غذای دام نیز استفاده میشود.
در طب سنتی چینی از گلهای این درخت برای تغذیه قلب استفاده میشده است.
تکثیر:
بهترین روش تکثیر شب خسب، کاشت بذر است.
بذرها قبل از کاشت باید به مدت ۳۰ دقیقه در اسید سولفوریک قرارداده شده و سپس شستوشو و یا در آب جوش به مدت ۲۴ ساعت خیسانده شوند.
استفاده از قلمه ریشه نیز ممکن است اما کاشت بذر آسانتر و اقتصادیتر است.
نکته مهم این است که شب خسب را هرگز نباید در زمستان هرس کرد. زیرا ممکن است به خشکیدن درخت منجر شود.
بهترین زمان هرس درخت در بهار و دو تا ۳ هفته پس از ظهور برگهاست.
البته هرس بهطور معمول ضرورت ندارد، مگر کنترل اندازه و شکل تاج درخت موردنظر است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.