مطالعه انجام شده بر روی بیماران دیابتی نشان می‌دهد افزایش سایز دور کمر در مقایسه با وزن یا شاخص توده بدنی معیار قوی‌تری برای پیش‌بینی احتمال ابتلا به بیماری قلبی است. به گزارش مهر، طبق تحقیق جدید محققان آمریکایی، اندام گلابی شکل که دارای چربی بیش‌تری در قسمت ران‌ها است در مقایسه با اندام […]
مطالعه انجام شده بر روی بیماران دیابتی نشان می‌دهد افزایش سایز دور کمر در مقایسه با وزن یا شاخص توده بدنی معیار قوی‌تری برای پیش‌بینی احتمال ابتلا به بیماری قلبی است.
به گزارش مهر، طبق تحقیق جدید محققان آمریکایی، اندام گلابی شکل که دارای چربی بیش‌تری در قسمت ران‌ها است در مقایسه با اندام سیبی شکل که دارای چربی بیش‌تری در دور کمر است از وضعیت بهتری در زمینه سلامت قلب برخوردارند.
دکتر برنت مولشتاین، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «ما در این مطالعه دریافتیم عملکرد بطن چپ قلب با افزایش محیط دور کمر تشدید می‌شود. رابطه بین عملکرد بطن چپ قلب و اندازه دور کمر بسیار قابل توجه است.»
به گفته محققان، عملکرد غیرعادی بطن قلب علت متداول بروز بیماری قلبی و نارسایی قلبی است. از این‌رو کاهش سایز دور کمر می‌تواند موجب کاهش این ریسک‌ها شود.
در این پژوهش، دانشمندان اندازه دور کمر، وزن کلی بدن و شاخص توده بدنی ۲۰۰ زن و مرد مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ را اندازه‌گیری کردند. دیابت ریسک بروز بیماری قلبی را افزایش می‌دهد.
محققان از طریق اکوکاردیوگرافی، عملکرد قلب شرکت‌کنندگان حاضر در مطالعه را مورد ارزیابی قراردادند. آن‌ها دریافتند هر چقدر اندازه دور کمر بیش‌تر شود عملکرد بطن چپ قلب تشدید می‌شود.
این محققان همچنین اذعان داشتند رابطه بین اندازه دور کمر و کاهش عملکرد قلب مستقل از وزن کلی بدن و شاخص توده بدنی است.
به گفته محققان، این نتایج تأییدکننده تحقیق قبلی است که نشان می‌داد چربی نواحی شکمی به مراتب پرخطرتر از چربی سایر نواحی بدن است.
همچنین مولشتاین در ادامه می‌افزاید: «در مقایسه با مردان، زنان حاضر در این مطالعه به‌طورکلی وضعیت بهتری از لحاظ عملکرد قلب داشتند. در مجموع، چاقی شکمی دارای تأثیرات بد بیش‌تری بر روی مردان در مقایسه با زنان است.»
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.