در دنیای امروز، جنگ دیگر تنها به میدان نبرد و سلاحهای فیزیکی منحصر نیست، بلکه جبهههای خاموش، اما بسیار خطرناک در حال گسترش است و آن، تقابل سایبری است. در این میدان نبرد نوین، اهداف، زیرساختهای حیاتی کشورهاست؛ از شبکههای ارتباطی گرفته تا سیستمهای بانکی، حملونقل، انرژی و اطلاعات. امنیت سایبری دیگر نه یک انتخاب، […]
در دنیای امروز، جنگ دیگر تنها به میدان نبرد و سلاحهای فیزیکی منحصر نیست، بلکه جبهههای خاموش، اما بسیار خطرناک در حال گسترش است و آن، تقابل سایبری است. در این میدان نبرد نوین، اهداف، زیرساختهای حیاتی کشورهاست؛ از شبکههای ارتباطی گرفته تا سیستمهای بانکی، حملونقل، انرژی و اطلاعات. امنیت سایبری دیگر نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت ملی است. در شرایطی که بسیاری از کشورها در حال تقویت دیوارهای دفاعی دیجیتال خود هستند، غفلت از امنیت سایبری میتواند پیامدهای فاجعهباری به همراه داشته باشد. اختلال حتی چندین ساعته در خدمات بانکی یا مخابراتی، میتواند موجب بینظمی اقتصادی، نارضایتی عمومی و حتی بحرانهای امنیتی شود. با این حال، رخدادهای اخیر نشان داد که ساختار امنیت سایبری کشور، هنوز با استانداردهای جهانی فاصله دارد و نیازمند بازنگری فوری در سیاستگذاری و اجراست.
حمله سایبری به بانکهای سپه و پاسارگاد
در روزهای گذشته و همزمان با آغاز جنگ ۱۲روزه رژیم غاصب صهیونیستی و حامیان غربیاش با کشورمان، حملات سایبری به زیرساختهای بانکی کشورمان رخ داد که هنوز با گذشت نزدیک به ۱۰ روز از شروع این اختلالها، خدمات غیرحضوری بانکهای سپه و پاسارگاد به حالت عادی بازنگشتهاند. این حملات نشان داد که حتی بانکهایی با گستره خدمات عمومی و بودجه قابلتوجه، در برابر تهدیدات دیجیتال مصون نیستند.
لزوم بازنگری در سیاستهای امنیت سایبری کشور
این حادثه بار دیگر ضرورت بازنگری جدی در اولویتها و رویکردهای امنیت سایبری کشور را برجسته کرد. در سالهای اخیر، هشدارهای مکرری درباره شکنندگی زیرساختهای دیجیتال داده شده بود؛ با این حال، علیرغم اقدامات سازمانهای مرتبط برای افزایش آمادگی عملیاتی و امنیتی، تجربه نشان داد که این اقدامات در برابر تهدیدات سایبری مؤثر نبوده است. کارشناسان معتقدند نبود هماهنگی بین دستگاهها، فقدان نقشه جامع سایبری، تمرکز صرف بر مسائل نمایشی به جای ارتقاء ساختاری و آموزشی، از دلایل اصلی آسیبپذیری سیستمهای کلیدی کشور است.
از هشدار تا اقدام
رخدادهای اخیر باید بهعنوان یک زنگ بیدارباش جدی تلقی شود؛ امنیت سایبری نباید تنها در سخنرانیها و اسناد راهبردی باقی بماند. تدوین برنامهای فوری برای ایمنسازی زیرساختهای مالی، ایجاد سامانه پاسخ سریع به حملات سایبری، آموزش مدیران و بازنگری در نقش نهادهای مسئول، تنها بخشی از اقداماتی است که باید بدون فوت وقت در دستور کار قرار گیرد. چراکه در دنیای سایهها، کسانی پیروزند که زودتر آماده شوند.
منبع: سیتنا- استوار
دیدگاه بسته شده است.