فرصتی برای جبران پشیمانی انگلیسی‌ها

فرصتی برای جبران پشیمانی انگلیسی‌ها با نزدیک شدن انگلستان به انتخابات زودهنگام غافل‌گیرکننده، ناظران در این اندیشه هستند که اتحادیه اروپا تا چه میزان از تأثیر نتایج بازگشت رأی‌دهندگان به صندوق رأی تحت تأثیر قرار می‌گیرند. برخی افراد به شدت امیدوارند که نتیجه انتخابات برگزیت سال گذشته تنها کابوسی بد باشد و به نتایج انتخابات […]

فرصتی برای جبران پشیمانی انگلیسی‌ها

با نزدیک شدن انگلستان به انتخابات زودهنگام غافل‌گیرکننده، ناظران در این اندیشه هستند که اتحادیه اروپا تا چه میزان از تأثیر نتایج بازگشت رأی‌دهندگان به صندوق رأی تحت تأثیر قرار می‌گیرند. برخی افراد به شدت امیدوارند که نتیجه انتخابات برگزیت سال گذشته تنها کابوسی بد باشد و به نتایج انتخابات عمومی زودرس در ۸ ژوئن به عنوان طلوع روزی برای آینده‌ای متفاوت چشم دارند: «تغییر برای بریتانیا برای باقی ماندن در اروپا». پس از اعلام شوکه‌کننده نخست وزیر بریتانیا تزرا می‌ در روز سه شنبه مبنی بر انتخابات زودتر از موعد، هشتگ‌های امیدوارکننده «یورورف۲» بحث بر سر این‌که انتخابات سال ۲۰۱۷ بریتانیا می‌تواند به هدف بازگشت به اتحادیه اروپا خدمت کند را به پیش کشیده است.

حزب لیبرال دموکرات که ضد برگزیت بود این استدلال‌ها را مطرح می‌کند. اما دیگران بر این باورند که این رأی‌گیری تنها مانور سیاسی کاملاً حساب‌شده‌ای است که توسط می‌ برای تقویت پایگاه خود و قطع قاطعانه روابط با قاره اروپا طراحی شده است. توماس والسک، مدیر کارنگی اروپا به‌طور غریزی پس از اعلام شوکه‌کننده ترزا می‌ در جبهه «یورورف۲» قرار گرفت. او می‌گوید: «اولین فکر من این بود آه خدای من شانس مجددی از بهشت رسیده تا شاید نتایج رفراندوم فعلی را تغییر دهیم و البته با نتایجی متفاوت.» البته او اضافه می‌کند که بلافاصله متوجه شده است که این مورد نمی‌تواند تا حد زیادی درست باشد: «هنوز تا حد زیادی ندامت در میان رأی‌دهندگان بریتانیایی در مورد تصمیم برای ترک اتحادیه وجود ندارد. این تصور که فرصت دومی دست داده بیش‌تر شبیه توهم است.»

طرفداران اتحادیه اروپا از پیش باخته‌اند؟

والسک معتقد است: «لیبرال دموکرات‌ها اندکی نفع خواهند برد اما نه به اندازه کافی. بازی تمام شده است. من هیچ تفاوتی میان وضع موجود و آنچه پس از ۸ ژوئن به وجود خواهد آمد، نمی‌بینم.» والسک در مورد این ایده که رهبران اروپایی می‌توانند به مبارزات طرفداران اتحادیه کمک کنند، می‌گوید: «حتی آغاز هم نشده است. اگر درباره مسأله تعصب میهنی صحبت کنیم، بدون شک بریتانیایی‌ها یکی از متعصب ترین‌ها هستند و این باعث می‌شود سایر کشور‌ها در زمینه این‌که بریتانیایی‌ها چگونه خود را اداره می‌کنند با اکراه رفتار کنند.»

یکی از دلایلی که رهبران اروپایی سعی کردند کوچک‌ترین نظری در مورد رأی برگزیت اعلام نکنند این است که چنین نظراتی هیچ کمکی به طرفداران اتحادیه در بریتانیا نخواهد کرد. پس چرا بروکسل این بار در جستجوی تاکتیکی دیگر با هزینه‌های کم‌تر نباشد؟

جوزف جانینگ، عضو ارشد مؤسسه برلینی که به شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا مشاوره می‌داد، بحث می‌کند که چنین سیاست‌های غیرمولدی هنوز برای اتحادیه اروپا هزینه‌های سنگینی در پی دارد. او استدلال می‌کند، تصمیم ترک اتحادیه اروپا به این علت نیست که بروکسل بر سر مواضع خود نایستاده است. جانینگ به دویچه وله می‌گوید: «این خروج از طریق سوءتفاهمی کامل در بریتانیا ممکن شد چرا که مردم دیگر معنای عضو اتحادیه اروپا بودن را نمی‌دانستند. سوءتفاهمی که مشخصاً امروز نیز ادامه دارد.»

خطای سیاسی تایتانیک‌وار

از نظر جانینگ اگر می‌ در قدرت باقی بماند بهای برگزاری این انتخابات را خیلی سریع خواهد داد. او معتقد است انتخاب زودتر از موعد «مشابه تصمیم اشتباه دیوید کامرون برای قراردادن برگزیت در یک رفراندوم عمومی بود. این مسأله روند فروپاشی بریتانیا را سرعت خواهد داد.» جانینگ شکافی عمیق را میان انگلستان، اسکاتلند و ایرلند شمالی پیش‌بینی می‌کند: «این کار مانند باقی ماندن در کشتی تایتانیک و ادامه رقص تا زمانی است که تمام اتاق‌ها در آب فرو روند. آنها تا آخرین روزی که بریتانیا باقی بماند درباره نقش قابل توجه جهانی بریتانیا صحبت خواهند کرد.»

جرأت برای پایان دادن

استاوروس پاپاگیانیس، مقام سابق کمیسیون اروپا که حالا در نقش مشاور اتحادیه اروپا فعالیت می‌کند اوضاع را طوری دیگر می‌بیند و می‌خواهد که بروکسل شجاعانه و فعال عمل کند. او معتقد است که اتحادیه اروپا باید هر چه سریع‌تر کمپینی تشکیل دهد تا درباره اهمیت باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا بحث کند. او فکر می‌کند مقامات عالی رتبه اتحادیه اروپا می‌توانند به این شکل صحنه‌ای ایجاد کنند تا تلاش‌ها در سطح منطقه‌ای و محلی برای رسیدن به توافق به نتیجه برسد.

پاپاگیانیس معتقد است که حالا شهروندان بریتانیا بیش‌تر درباره برگزیت و عواقب آن می‌دانند و کم‌تر از گذشته به آن علاقه دارند: «انتخابات آتی قطعاً یک رفراندوم جدید خواهد بود و ممکن است بله گفتن به برگزیت این بار رد شود.» او معتقد است که برخی از احزاب مانند احزاب سبز سیاستمدارانی دارند که ذهنیت خود را برای «رفراندوم دوم» آماده کرده‌اند.

منبع: سایت دیپلماسی ایرانی

مترجم: روزبه آرش