شمشاد اهوازی، گیاهی مناسب برای آرایش محیطی

شمشاد اهوازی، گیاهی مناسب برای آرایش محیطی

گروه محیط‌زیست- شمشاد اهوازی گیاهی بومی نواحی ساحلی در آسیای گرمسیری، سواحل اقیانوس آرام و همچنین جزایر هاوایی می‌باشد.

این درختچه همیشه سبز وسیع می‌تواند یک تا ۱٫۸ متر  بلند شود. ساقه‌های آن چوبی و صاف است. برگ‌های تخم‌مرغی و بیضوی شکل ۵ تا ۱۰ سانتی‌متری بلند با نوکِ ‌تیز، سبز، صاف و کمی براق دارد.

این گیاه پرچین با ارزش با شاخ و برگ همیشه سبز دارای گل‌های معطر سفید است که پرچم قرمز ظریفی از آن بیرون زده است.

دانه‌های متعدد آن برای پرندگان جذاب است و به تکثیر و رشد رویشی و تهاجمی آن کمک می‌کند. هرچند تهاجم، بیش‌تر در اماکن ساحلی رخ می‌دهد.

در صورتی که فاصله کاشت هر نهال را نزدیک به یک متر بگیریم، در مدت دو تا ۳ سال می‌تواند به‌طور کامل دیواره‌ای به ارتفاع دو متر را پوشش دهد.

شمشاد اهوازی از جمله گیاهان زینتی می‌باشد که نیاز به مراقبت بیش‌تری دارد. دمای مناسب آن حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد است. رطوبت مورد نیاز آن بالا است و بهتر است در نور آفتاب غیرمستقیم که از جنوب می‌آید، قرار گیرد. استراحت و هرس گیاه در طی فصل زمستان ضروری است.

خاک مناسب آن خاک گلدان (خاک‌هایی که بتوانند آب را تا تخلیه کامل حفظ کنند) می‌باشد. خاک خریداری شده می‌بایست به خوبی هوادهی شده و با شن و ماسه و یا پرلیت و پیت ماس مناسب‌سازی شود.

آبیاری: خاک را به‌طور یکنواخت مرطوب نگه دارید. بهتر است از آب گرم استفاده کنید.

کود: هر دو هفته یک‌بار با کود محلول در آب رقیق شده به نصف، گیاه را تغذیه نمایید. در طول ماه‌های زمستان آن را کاهش دهید.

شمشاد اهوازی گیاهی رونده با شاخه‌های کشیده و بلند تا حدی نیمه خشبی در نتیجه از خاصیت نقش‌پذیری و شکل‌پذیری خوبی برخوردار است و در طراحی فضای سبز شهر‌های گرمسیری کاربرد دارد.

تکثیر شمشاد اهوازی از طریق قلمه ساقه، خوابانیدن ساقه و تقسیم ریشه امکان‌پذیر است. قلمه را در بهمن و اسفند در خزانه کاشته و پس از یک‌سال به زمین اصلی منتقل می‌کنند. همچنین می‌توان پس از آن‌که قلمه در خزانه ریشه‌دار شد، آن را در گلدان کاشت.

 

هشدار: شمشاد اهوازی گیاهی سمی است و در صورت بلع ایجاد مشکلاتی می‌کند. سعی کنید در اطراف اماکن بازی کودکان از آن استفاده نکنید.