دبیر انجمن کارفرمایی صنعت پتروشیمی، گفت: میزان موفقیت خصوصی‌سازی در صنعت پتروشیمی ۶۰ تا ۷۰درصد می‌باشد. به گزارش بازار، احمد مهدوی‌ابهری؛ با اشاره به اینکه میزان موفقیت خصوصی‌سازی در صنعت پتروشیمی بین ۶۰ تا ۷۰درصد است، افزود: دلیل عدم موفقیت آن نیز واگذاری واحدهای پتروشیمی به نهادهای غیرمتخصصی همچون تأمین‌اجتماعی بابت رد دیون بوده است. این […]
دبیر انجمن کارفرمایی صنعت پتروشیمی، گفت: میزان موفقیت خصوصی‌سازی در صنعت پتروشیمی ۶۰ تا ۷۰درصد می‌باشد. به گزارش بازار، احمد مهدوی‌ابهری؛ با اشاره به اینکه میزان موفقیت خصوصی‌سازی در صنعت پتروشیمی بین ۶۰ تا ۷۰درصد است، افزود: دلیل عدم موفقیت آن نیز واگذاری واحدهای پتروشیمی به نهادهای غیرمتخصصی همچون تأمین‌اجتماعی بابت رد دیون بوده است. این در حالی است که سازمانی همچون تأمین‌اجتماعی تخصص و اهلیت لازم را برای اداره واحدهای پتروشیمی را نداشته باشد. این فعال در صنعت پتروشیمی، اظهار داشت: از ایرادهای دیگر واگذاریها در صنعت پتروشیمی، می‌توان به جداسازی زنجیره‌های میان‌دستی این صنعت و تفکیک مالکیتی این زنجیره‌ها اشاره کرد. تفکیک مالکیتی واحدهای تولیدکننده پلی‌پروپیلن از واحدهای تولیدکننده پروپیلن یا واحدهای زنجیره اتیلن از الفین‌‌ها از مصادیق این ایراد درخصوصی‌سازی این صنعت است که باعث آسیب به زنجیره‌های ارزش و کارایی سرمایه‌های ملی شده است. وی با اشاره به این نکته که در حال‌حاضر در صنعت پتروشیمی چیزی تحت عنوان سهام دولت یا شرکت‌های دولتی نداریم و همه فعالیت‌های این صنعت در مالکیت غیردولتی است که البته سهم سازمان‌های تأمین‌اجتماعی مختلف کشور و نهادهای عمومی رقم بالایی است، ادامه داد: براساس اصل ۴۴ قانون اساسی قرار بود که نهاد‌ها و شرکت‌های دولتی به بخش‌خصوصی واقعی واگذار شود که متأسفانه در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است. البته شاید مسئولین دولتی مدعی شوند که شرکت‌ها و مجتمع‌های فعال در این صنعت به نهادهایی واگذار شده که براساس قانون تجارت خصوصی محسوب می‌شوند. اما همگی به خوبی می‌دانیم که بخش‌خصوصی واقعی در کشور چه کسانی هستند و این شرکت‌ها تا چه اندازه می‌توانند موجب توسعه موفق در کشور شوند. به‌عنوان مثال در باختر، وقتی خط اتیلن غرب واگذار می‌شد، این پروژه بین ۱۷ تا ۱۹ درصد پیشرفت داشت. اما بخش‌خصوصی توانست این خط و زنجیره‌های آن را راه‌اندازی کرده و این پروژه با موفقیت انجام شد. دبیر انجمن کارفرمایی صنعت پتروشیمی، تأکید کرد: بخش‌خصوصی بار‌ها و بار‌ها نشان داده که تواناست، اما متأسفانه به دلیل بحث بدهی‌های دولت به نهادهای مختلف، واگذاریها در صنعت پتروشیمی به‌درستی انجام نشده است. ضمن اینکه تجربه خصوصی‌سازی کشورهای مختلف به‌خوبی نشان داده است که حضور بخش‌خصوصی در نظام تصمیم‌سازی در همه حوزه‌های قوانین و تدوین مقررات از طریق سندیکاها، تشکلها و «ان‌جی‌او»ها، ضمن بهبود فضای کسب‌وکار، باعث ایجاد امنیت خاطر بیشتری برای سرمایه‌گذاران بوده و اعتماد بخش‌خصوصی با نظام حاکمیت را به‌شدت افزایش داده است. به گفته او، هرچند عمر اجرای سیاست‌های خصوصی‌سازی در کشور به بیش از ۳۰ سال و اوایل دهه ۷۰ برمی‌گردد، اما با اطمینان به شما می‌گویم که خصوصی‌سازی در اقتصاد ایران را هنوز می‌توان به یک کودک نوپا تشبیه کرد که به دلیل عوامل متعدد اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی هنوز به بالندگی کامل نرسیده و نتوانسته است به سهم واقعی خود در اقتصاد ملی دست یابد.
دیدگاه بسته شده است.