نائبرئیس انجمن ملی صنایع پلیمر ایران، گفت: ناترازی انرژی ظرفیت تولید را در صنایع پلیمری بهطور میانگین، ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش داده است. به گزارش مناقصهمزایده، سعید زمانزاده؛ با اشاره به قطعی برق سهروز در هفته بسیاری از شهرکهای صنعتی، افزود: دو دهه به موضوع انرژی بیتوجهی شد و سرمایهگذاری لازم برای توسعه حوزه […]
نائبرئیس انجمن ملی صنایع پلیمر ایران، گفت: ناترازی انرژی ظرفیت تولید را در صنایع پلیمری بهطور میانگین، ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش داده است. به گزارش مناقصهمزایده، سعید زمانزاده؛ با اشاره به قطعی برق سهروز در هفته بسیاری از شهرکهای صنعتی، افزود: دو دهه به موضوع انرژی بیتوجهی شد و سرمایهگذاری لازم برای توسعه حوزه انرژی انجام نگرفت و امروز تبعات آن دامنگیر صنعت شده است. وی گفت: قطعیهای بیبرنامه در کنار قطعیهای زمانبندی شده، ظرفیت تولید را در برخی واحدها تا ۵۰ درصد کاهش داده است و این موضوع، برای صنایع تکمیلی که مشتری مستقیم آنها دولت و شرکتهای دولتی هستند، تا ۷۰ درصد کاهش ظرفیت تولید بوده و ۳۰ درصد ظرفیت آنها فعال است. وی با اشاره به تبعات دیگر ناترازی انرژی در صنعت، ادامه داد: ناترازی انرژی و افزایش خاموشیها منجر به افزایش ضایعات تولید و کاهش استفاده از ظرفیتهای واقعی تولید شده و در کوتاهمدت قابل حل نیست. زمانزاده؛ افزود: در صنایع پاییندست واحدهای تولیدیای هستند که در شرایط فعلی باید با ظرفیت کامل تولید فعالیت کنند، مانند ظروف یکبار مصرف، ظروف بسته بندی غذایی و آب، اما خاموشیهایی که امسال زودتر از فصل تابستان آغاز شد باعث شده تا این واحدها نیز نتوانند با ظرفیت کامل خود فعالیت کنند. وی با اشاره به ظرفیت تولید برق کشور و میزان سرمایهگذاری لازم برای جبران ناترازی در این حوزه، گفت: ظرفیت تولید برق کشور در سالجاری حدود ۶۰ هزار مگاوات است؛ این در حالیست که پیک مصرف ۸۵ هزارمگاواتی را تجربه کردهایم و ۲۵ هزار مگاوات ناترازی کل اقتصاد کشور را تحتتأثیر قرار داده است. نائب رئیس انجمن ملی صنایع پلیمر، ادامه داد: مدیریت ناترازی انرژی نیازمند سرمایهگذاری ۱۰ میلیارد دلاری در یک دوره سه ساله با حمایت جدی دولت در تسریع فرآیندها و امور و همچنین ایجاد انگیزه در بخشخصوصی است تا بتوان ناترازی ۲۵ هزار مگاواتی را جبران کرد. وی با اشاره به زیان ناشی از قطعی برق در صنایع پلیمری نیز، افزود: زیان ناشی از قطعی برق در واحدهای بالادست و پاییندست پتروشیمی فراتر از میزان سرمایهگذاری است که باید برای رفع ناترازی هزینه میشد و دهها میلیارد دلار تخمین زده میشود. زمانزاده؛ با اشاره به شرایط ناپایدار سیاسی و اثرات آن بر تولید نیز، گفت: شرایط شکننده و ناپایدار سیاسی و همچنین افزایش ۳۰ درصد هزینه حملونقل، منجر به تقویت انتظار تورمی در بازار و افزایش قیمت تمامشده محصول شد و در این شرایط بسیاری از تولیدکنندگان اقدام به کوچکسازی و تعدیل نیروی انسانی به منظور کاهش هزینههای تولید کردند.
دیدگاه بسته شده است.