مهدی یاوری- یکی از معدود دلخوشی‌های مردم در این روزگار سخت آغاز محبوب‌‌ترین ورزش جهان یعنی فوتبال است. از امروز (دوشنبه) تب داغ فوتبال در کشورمان هم‌پا با دیگر نقاط جهان آغاز می‌شود. ورزشی که دهه‌هاست به صنعت تبدیل شده و میلیارد‌ها نفر علاقه‌مند دارد؛ از کسانی که بلیط به دست، روانه استادیوم‌ها می‌شوند گرفته […]
مهدی یاوری- یکی از معدود دلخوشی‌های مردم در این روزگار سخت آغاز محبوب‌‌ترین ورزش جهان یعنی فوتبال است. از امروز (دوشنبه) تب داغ فوتبال در کشورمان هم‌پا با دیگر نقاط جهان آغاز می‌شود. ورزشی که دهه‌هاست به صنعت تبدیل شده و میلیارد‌ها نفر علاقه‌مند دارد؛ از کسانی که بلیط به دست، روانه استادیوم‌ها می‌شوند گرفته تا کسانی که از طریق تلویزیون پای بازی تیم مورد علاقه خود می‌نشینند. در کشورمان نیز دهه‌هاست این ورزش مورد علاقه جزء لاینفک زندگی اکثریت مردم شده و هر ساله شاهد حضور ده‌ها هزار هوادار فوتبال در مسابقات فوتبال هستیم. ایران یکی از لیگ‌های باسابقه فوتبال آسیا را دارد؛ از لیگ تخت‌جمشید در سال ۱۳۵۰، تا لیگ قدس و لیگ آزادگان و از سال ۱۳۸۰ به‌بعد لیگ برتر خلیج‌فارس. لیگی که از همه‌گیری کرونا گرفته تا جنگ تحمیلی ۱۲روزه و دیگر بحران‌ها را پشت سر گذاشته و هر بار آغاز و پایانی داشته است. تاکنون ۲۴ جشن قهرمانی برگزار شده و هشت تیم جام قهرمانی را بالای سر برده‌اند: پرسپولیس، استقلال، سپاهان، فولاد، پاس، سایپا، تراکتور و استقلال خوزستان. خانه به‌دوشی پرسپولیس و استقلال در آغاز فصل جدید لیگ برتر حال و در آستانه آغاز لیگ برتر همچون سال‌های گذشته سرخابیها درد مشترکی دارند؛ جای خالی استادیوم آزادی برای میزبانی! استادیوم آزادی همچنان در حال بازسازی است و آن‌طور که وزیر ورزش گفته؛ احتمالاً تا سال آینده امکان میزبانی از سرخابیها را جز در بازی دربی و بازی‌های ملی ندارد! در دوره و زمان‌های که کشورهای همسایه ظرف یک‌سال‌ونیم استادیوم ۶۰، ۷۰ هزار نفری می‌سازند آن هم در بالا‌ترین استانداردهای جهانی، چرا ما نمی‌آییم ظرف همین مدت یک استادیوم ۵۰ یا حتی ۳۰ هزار نفری بسازیم! پولش را نداریم؟ زمین کم داریم؟ نیروی متخصص نیست؟ چه اتفاقی می‌افتد که بازسازی استادیوم آزادی باید سه سال طول بکشد؟ دو غول پرطرفدار فوتبال ایران در حالی پای به بیست‌وپنجمین دوره مسابقات لیگ برتر می‌گذارند که همچنان باید جایی غیر از استادیوم بزرگ آزادی از میهمانان خود پذیرایی کنند و در شرایطی که تراکتور و سپاهان ورزشگاه‌های بزرگی دارند، خرابی ورزشگاه آزادی برای میزبانی سرخابیها رسماً به معنی کمک به قهرمانی رقبای آنهاست! سال قبل نیز سرخابیها بسیاری از بازی‌های خود را در استان‌های دیگر برگزار کردند و یکی از علل ناکامی آنان در امتیازگیری بی‌شک همین موضوع بوده است. ساخت ورزشگاه برای سرخابیها را به مناقصه بگذارید! از سوی دیگر، مدت‌ها از واگذاری سرخابیها گذشته است. پرسپولیس مدت‌هاست که تحت حمایت کنسرسیوم بانکی، مشکل مالی ندارد و استقلال نیز بعد از واگذاری به یکی از پولدار‌ترین هلدینگ‌های تاریخ کشور، کمبودی از منابع مالی ندارد. حال سؤال این است که چرا با توجه به این مسئله، سرخابیها برای خودشان استادیوم نمی‌سازند؟ آن هم در شرایطی که می‌توانند با برگزاری مناقصه و انتخاب پیمانکار استادیوم ۵۰ هزار نفری در تهران بنا کنند و یک بار برای همیشه برای خود صاحب استادیوم شوند. اما سرخابیها در حال‌حاضر تنها با نامه‌نگاری خواستار میزبانی از مسابقات خود در استادیوم پیر و فرسوده آزادی هستند و در سمت مقابل، فدراسیون فوتبال دو استادیوم تختی و شهر قدس را برای میزبانی به سرخابیها پیشنهاد داده است! بی‌شک دود این کشمکش آن هم در شرایطی که مالکان سرخابیها توانایی حل این معضل را دارند، فقط به چشم هواداران می‌رود و البته احتمالاً باز هم از دست رفتن قهرمانی…!
دیدگاه بسته شده است.