دلایل رسیدن به توسعه پایدار ابرقدرتها؛ تولید نرمافزار و سختافزار! استاد دانشگاه صنعتی شریف یکی از دلایل توسعه پایدار ۳ کشور اول جهان را استفاده از ابزارهای فناوری اطلاعات و تمرکز بر رشد نرمافزار میداند. به گزارش مهر، فریدون قاسمزاده با اشاره به نقش فناوری اطلاعات در توسعه پایدار، اظهار داشت: همانطور که میدانیم اتحادیه […]
دلایل رسیدن به توسعه پایدار ابرقدرتها؛ تولید نرمافزار و سختافزار!
استاد دانشگاه صنعتی شریف یکی از دلایل توسعه پایدار ۳ کشور اول جهان را استفاده از ابزارهای فناوری اطلاعات و تمرکز بر رشد نرمافزار میداند.
به گزارش مهر، فریدون قاسمزاده با اشاره به نقش فناوری اطلاعات در توسعه پایدار، اظهار داشت: همانطور که میدانیم اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) ، سال ۲۰۱۶ را با شعار «فناوری اطلاعات و ارتباطات برای اهداف توسعه پایدار» – ICT for Sustainable Development Goals – نامگذاری کرده است.
وی با اشاره به تحلیل بانک جهانی از رشد اقتصادی کشورهای مختلف در دهه اخیر، گفت: در این ردهبندی، به جز ۳ کشور هند، آمریکا و چین که توسعه پایدار داشتهاند، بقیه کشورها مانند کانادا، برزیل، مالزی و ترکیه، فارغ از جغرافیا و توسعه یافتگی، در توسعه خود پایداری و پیوستگی نداشتند و سؤالی که اینجا مطرح میشود این است که چرا فقط این ۳ کشور توسعه پایدار داشتهاند.
قاسم زاده با تأکید براینکه سرمایهگذاری و تمرکز این کشورها روی حوزه ICT بسیار مشهود است، اضافه کرد: در دهههای گذشته آمریکا روی توسعه زیرساختها، چین روی سختافزار و هند روی نرمافزار تمرکز داشتهاند. به عنوان مثال شرکت چینی هواوی با عدد نزدیک ۱۰ میلیارد دلار هزینه در تحقیق و توسعه (R&D) فقط سختافزار، جزو شرکتهای برتر از لحاظ هزینه در تحقیق و توسعه بوده است. هند هم براساس برنامه ۱۰ ساله نسکام-مکنزی (Nasscom-Mckinsey) توانسته مسیر خود را برای رشد در حوزه نرمافزار طی کند.
این استاد دانشگاه که در همایش مدیریت در عصر دیجیتال سخن میگفت، خاطرنشان کرد: برای توسعه پایدار ۳ بعد اجتماعی، اقتصادی و محیط زیست در اولویت قرار دارند که هر یک از این ابعاد، شامل ارکانی هستند که رشد پایدار را محقق میسازد. برای مثال در بعد اقتصادی، باید به ارکانی همچون رشد اقتصادی، شغل مفید (good jobs) و افزایش بهرهوری توجه داشت. اقتصادی که بهرهور نیست، برای سرمایهگذار خارجی جذاب نخواهد بود.
وی ادامه داد: در بعد اجتماعی، ارکانی از جمله کیفیت تحصیل، عدالت اجتماعی، ترافیک کمتر و شفافیت دولت، توسعه پایدار را ممکن میکند و در بعد محیطزیست، آب، هوا و جنگل، ارکان توسعه محسوب میشوند.
قاسم زاده با تأکید بر اینکه با این وجود، برای توسعه پایدار هیچ چیز مانند استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات مؤثر نیست و حتی نزدیک به این فناوری هم چیزی وجود ندارد که بتواند از عهده بهبود همزمان تمامی ارکان فوق برآید، به اندازه بازار (market cap) 5 شرکت اول دنیا در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ اشاره کرد و گفت: امروز هیچ یک از شرکتهای فناوری اطلاعات بزرگ آن سالها، در لیست ۵ شرکت برتر وجود ندارند چرا که شرکتهای IT جدید، قبلیها را از دور خارج کردهاند.
استاد دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به تغییر نیازها و خدمات در این حوزه و زنجیره ارزش فناوری اطلاعات و ارتباطات اضافه کرد: افزایش دسترسی به باند پهن (شبکه داده پرسرعت موبایل و ثابت)، افزایش ظرفیت دیتاسنترهای داخلی (کارخانههای دوران جدید)، افزایش گوشی هوشمند (ترمینال دسترسی مشتری) و ظهور شرکتهای دیجیتالی میتواند نوید بخش موفقیت کشور در موج بعدی فناوری اطلاعات و ارتباطات باشد. این موج ارایه سرویسهای shared economy (اشتراک گذاری اقتصادی) با استفاده از ابزارهای ICT است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.