تبصره جدید مناقصه دولتی ICT؛ نوسانات ارزی و تحریم در مبلغ قرارداد مؤثر نیست!

دبیر و نائب‌رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، از عملکرد برخی مدیران ارشد دستگاه‌های اجرایی و کارفرمایان که تحریم‌ها را بهانه‌ای برای توجیه عدم پیشرفت برنامه‌ها و پائین بودن سطح خدمات خود عنوان می‌کنند، انتقاد کرد. مهندس فرامرز رستگار؛ دبیر و نائب‌رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، در گفتگو با سیتنا، تأکید کرد […]

دبیر و نائب‌رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، از عملکرد برخی مدیران ارشد دستگاه‌های اجرایی و کارفرمایان که تحریم‌ها را بهانه‌ای برای توجیه عدم پیشرفت برنامه‌ها و پائین بودن سطح خدمات خود عنوان می‌کنند، انتقاد کرد. مهندس فرامرز رستگار؛ دبیر و نائب‌رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، در گفتگو با سیتنا، تأکید کرد که بسیاری از مشکلات کنونی، از جمله کم‌کاری، توسعه ناکافی، کیفیت پایین خدمات و عدم پاسخگویی درست به کاربران، ریشه در سوءمدیریت دارد و نه صرفاً تحریم. رستگار؛ در این مصاحبه، اظهار داشت: ما بار‌ها شاهد بوده‌ایم که مدیران ارشد، در مواجهه با مشکلات، ابتدا تولید داخلی را به دلیل کیفیت پایین، ظرفیت محدود و یا قیمت بالا مورد انتقاد قرار داده‌اند و سپس، وقتی از سوی متولیان اثبات می‌شود که دلیل عدم موفقیت این نیست، در گام بعدی تقصیر را به گردن تحریم‌ها می‌اندازند. وی افزود: این رویه نشان‌دهنده ضعف در مدیریت و عدم توانایی در یافتن راه‌حل‌های خلاقانه است. با این وضعیت مدیریتی، حتی اگر تمام درهای دنیا به روی ما باز شود، تا زمانی که مدیران آگاه، دلسوز و متعهد در جای خود قرار نگیرند، مشکلات فنی و اقتصادی کشور به‌درستی رفع نخواهد شد. تا زمانی که مدیران آگاه، دلسوز و متعهد در جای خود قرار نگیرند، مشکلات فنی و اقتصادی کشور به‌درستی رفع نخواهد شد. رستگار؛ با انتقاد از مفهوم رایج «دور زدن تحریم» به‌طوری‌که تمام تلاش بر این باشد همان کالای تحریم‌شده بالاخره با هر قیمت و شرایط نامناسب پشتیبانی، وارد کشور شود، گفت: این موضوع نه‌تنها یک دستاورد نیست، بلکه زیرپا گذاشتن چارچوب‌های اصلی تکلیف شده در نظام اقتصاد مقاومتی و قطع وابستگی از فناوری‌های راهبردی خارجی است. وی در پاسخ به اینکه تحریم‌های جاری و تحریم ناشی از مکانیسم‌ماشه چه تأثیری در تولیدات داخلی و ارائه خدمات فنی پیشرفته خواهد داشت، گفت: انعطاف بخش‌خصوصی برای یافتن راه‌حل‌های جایگزین به مراتب بیشتر از بخش دولتی و عمومی است. در این شرایط کارفرمایان نباید اصرار بر دیکته کردن همان شرایطی باشند که‌ در وضعیت عادی کشور جریان دارد. باید به راه‌حل‌های جامع و جایگزین که توسط شرکت‌های باتجربه و دانش‌بنیان مطرح می‌شود، توجه و با طرح‌های پیشنهادی مفید همراهی کنند. دبیر و نائب‌رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، خاطرنشان کرد: وضعیت تحریم را شرایط موقتی تلقی نکنند و به‌جای امید به عادی شدن شرایط و توجه به قول و قرارهای تأمین‌کنندگانی که ما را تحریم کرده‌اند و مایل نیستند بدون آن‌ها ما کارمان را انجام دهیم، فعالیت‌ها با جدیت انجام و در کسب‌وکار‌ها رکود ایجاد ننمایند. رستگار؛ خطاب به برخی از کارفرمایان دولتی و عمومی، گفت: چرا وقتی به هر دلیل طرح‌های شما درست پیاده نمی‌شود، تقصیر آن را متوجه تحریم می‌کنید، ولی در قراردادهای خود به‌جای اصلاح اشکالات قبلی و دوطرفه کردن قراردادها، تبصره‌های جدید نفس‌گیر را جلوی تولیدکنندگان و یا پیمانکاران در زمان ارائه پیشنهاد، انعقاد قرارداد و اجرای تعهدات قرار می‌دهید و آن‌ها را مجبور به امضای آن می‌کنید و بین کسب‌وکار‌ها در این بازار کوچک شده ICT رقابت‌های ناسالم ایجاد می‌کنید؟ رستگار؛ در پاسخ به این سؤال که نمونه‌ای از این تبصره‌ها را نام ببرید، گفت: اخیراً در یکی از اسناد مناقصات در شرایط جاری کشور، تبصره‌ای با عبارت «اعمال هرگونه تحریم، افزایش قیمت مواد اولیه و ابزار تولید، سطح دستمزدها، تغییر در نوسانات مبلغ ارز و تغییر در نرخ برابری ارز‌ها و موارد دیگر، در مبلغ قرارداد مؤثر نبوده و بهای واحد تجهیزات و خدمات تا پایان قرارداد ثابت می‌باشد» مطرح شده است. حالا خودتان قضاوت کنید در شرایطی که از زمان ارائه پیشنهاد تا خاتمه مدت قرارداد بیش از یک‌سال است، چه کسی می‌تواند برآورد دقیقی از هزینه‌ها در این دوره داشته باشد. ضمناً چرا در این مورد سکوت نمی‌کنید تا اگر دولت و سران قوه تصمیم گرفتند که قدری از خسارات پیمانکاران و تولیدکنندگان جبران شود، یک چنین تبصره‌ای بازدارنده آن شود. وی گفت: در شرایط بحران، تحریم‌های شدید باید بیش از پیش متوجه باشیم که؛

دست در دست هم دهیم به مهر

میهن خویش را کنیم آباد

رستگار؛ با اشاره به نقش شورای دفاع در شرایط فعلی کشور، پیشنهاد نمود این شورا با مدیران ارشد اجرایی کشور برای شرایط خاص کنونی کشور اتمام حجت نماید و آنهایی که مدیریت بحران بلد هستند و بی‌عذر و بهانه می‌توانند و می‌خواهند تکالیف خود براساس برنامه هفتم پیشرفت را انجام دهند، حفظ و با باقی آن‌ها خداحافظی کند.