مقصر افزایش وزن میانسالی بیش‌تر افراد با رسیدن به میانسالی یک افزایش وزن ناخواسته را تجریه می‌کنند، که معمولاً ناشی از کم‌تحرکی دانسته می‌شود. اما این افزایش وزن علاوه بر کم‌تحرکی دلایل فیزیولوژیکی دارد که در بدن ما رخ می‌دهد. یکی از این دلایل ممکن است تغییر در سوخت و ساز بدن باشد. تغییر سوخت […]
مقصر افزایش وزن میانسالی
بیش‌تر افراد با رسیدن به میانسالی یک افزایش وزن ناخواسته را تجریه می‌کنند، که معمولاً ناشی از کم‌تحرکی دانسته می‌شود.
اما این افزایش وزن علاوه بر کم‌تحرکی دلایل فیزیولوژیکی دارد که در بدن ما رخ می‌دهد. یکی از این دلایل ممکن است تغییر در سوخت و ساز بدن باشد. تغییر سوخت و ساز بدن به دلایل متفاوتی رخ می‌دهد و گاهی دلایل آن ناشناخته است. اما حالا محققان دریافته‌اند که یک آنزیم می‌تواند نقش چشم‌گیری در این کاهش سوخت و ساز داشته باشد، و مهار آن افزایش وزن میانسالی را کاهش خواهد داد.
به گزارش ایرنا؛ بسیاری از ما متوجه شده‌ایم که افزایش وزن در میانسالی سریع‌تر اتفاق می‌افتد.
ذهنیت شایع این است که افزایش وزن در میانسالی به دلیل سبک زندگی افراد است اما مطالعه جدید محققان مؤسسه ملی بهداشت آمریکا نشان می‌دهد که یک آنزیم می‌تواند عامل افزایش وزن در میانسالی باشد.
در این مطالعه، تغییرات بیوشیمیایی که در میانسالی حیوانات اتفاق می‌افتد، بررسی شد
پژوهشگران در بررسی روی حیواناتی که از لحاظ سنی برابر با انسان ۴۵ ساله بودند، متوجه شدند که آنزیمی به نام «دی.ان.ای وابسته به پروتئین کیناز» (DNA-PK) با افزایش سن فعال‌تر می‌شود.
به علاوه آنها متوجه شدند که DNA-PK مواد مغذی را به چربی تبدیل می‌کند و شمار میتوکندری‌ها را کاهش می‌دهد. میتوکندری به اصطلاح موتورخانه سلول و مؤلفه کوچکی در درون سلول است که غذا را به انرژی تبدیل و مواد زائد را تجزیه می‌کنند. میتوکندری مسؤول تولید بیش از ۹۰ درصد انرژی لازم برای رشد سلول است و نقش مهمی نیز در مرگ سایر سلول‌ها ایفا می‌کند.
هر چه فرد جوان‌تر باشد، شمار میتوکندری‌ها در بدن بیش‌تر است اما از میانسالی کاهش می‌یابد. باور بر این است که کاهش تعداد میتوکندری‌ها می‌تواند به چاقی منجر شود و اختلال عملکرد آن نیز با کاهش توانایی فرد در ورزش کردن ارتباط داده شده است. محققان برای درک بیش‌تر نقش آنزیم DNA-PK، اثرات این آنزیم را بر دو گروه از موش‌ها آزمایش کردند.
به هر دو گروه از موش‌ها رژیم غذایی پرچرب اما به یک گروه داروی بازدارنده‌ای داده شد که فعالیت آنزیم DNA-PK را مسدود می‌کرد و به گروه دیگر این بازدارنده داده نشد. محققان مشاهده کردند، موش‌هایی که داروی بازدارنده DNA-PK را دریافت کرده بودند، در قیاس با موش‌هایی که این دارو را دریافت نکرده بودند، ۴۰ درصد کم‌تر افزایش وزن یافتند. به علاوه این دارو موجب افزایش تناسب اندام و کاهش میزان چاقی و ابتلا به دیابت نوع دو در موش‌های چاق و میانسال شد. این بازدارنده شمار میتوکندری‌ها را نیز در عضله اسکلتی موش‌ها افزایش داد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.