اماواگرهای ساخت مسکن کارگری توسط بنگاه‌های اقتصادی

یکی از دغدغه‌های کارگران همواره طی دهه‌های گذشته، خانه‌دار شدن بوده است. آیا احداث واحدهای مسکونی توسط بنگاه‌های تولیدی، می‌تواند به این دغدغه پایان ببخشد؟ به گزارش مناقصه‌مزایده، مسعود پزشکیان؛ رئیس‌جمهور، در مراسم کلنگ‌زنی، ساخت و توسعه ۹۴‌هزار واحد مسکن کارگری در هفت استان کشور با اعلام اینکه دولت هر کاری که از دستش بربیاید […]

یکی از دغدغه‌های کارگران همواره طی دهه‌های گذشته، خانه‌دار شدن بوده است. آیا احداث واحدهای مسکونی توسط بنگاه‌های تولیدی، می‌تواند به این دغدغه پایان ببخشد؟ به گزارش مناقصه‌مزایده، مسعود پزشکیان؛ رئیس‌جمهور، در مراسم کلنگ‌زنی، ساخت و توسعه ۹۴‌هزار واحد مسکن کارگری در هفت استان کشور با اعلام اینکه دولت هر کاری که از دستش بربیاید برای تسریع و تسهیل اجرای پروژه‌های مسکن کارگری به کار خواهد گرفت، اظهار کرد: ساخت مسکن کارگری اتفاق مبارکی است و تمامی طرف‌های این پروژه به نوعی برنده هستند، چراکه کارگر می‌تواند صاحب مسکن شود و صنعتگران و رؤسای شرکت‌ها و دولت نیز گام بلندی در ایجاد رفاه برای کارگران برمی‌دارند. به واقع رئیس دولت چهاردهم از تولیدکنندگان خواست که برای کارگران خود مسکن بسازند. آرمان خالقی؛ دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت، در این باره عنوان کرد: ساخت مسکن کارگری از سوی واحدهای تولیدی یک کار داوطلبانه است که در این راستا صنعتگران می‌توانند اقدام کنند. البته سابقه این کار به پیش از ساخت مسکن مهر از سوی دولت نهم و دهم برمی‌گردد، در حقیقت چنین طرحی در استان خراسان‌رضوی اجرا شد که متولی آن نیز خانه صنعت، معدن و تجارت خراسان بود که در این راستا یک کنسرسیوم شکل گرفت که خروجی آن یک شرکت تعاونی بود که قرار شد برای ۱۰۰کارگر خانه‌سازی انجام بگیرد که این اقدام نیز صورت گرفت و خروجی خوبی نیز به همراه داشت که با آمدن دولت احمدی‌نژاد و طرح مسکن مهر این طرح به فراموشی سپرده شد. خالقی؛ در ادامه با تأکید بر این موضوع که این طرح را می‌توان در چند منظر مورد ارزیابی قرار داد، ادامه داد: از یک منظر این موضوع مطرح است که معمولا واحدهای صنعتی تمایل دارند که این طرح را برای کارگرانی انجام بدهند که ماندگاری در کار دارند و همیشه در بنگاه اقتصادی باقی خواهند ماند؛ معمولاً کارفرمایان این دغدغه را دارند که اگر کارگری در بنگاه اقتصادی آن‌ها باقی نماند چرا باید دست به چنین اقدامی بزنند. وی ادامه داد: از منظر دیگر این موضوع مطرح می‌شود که در برخی شهر‌ها که بیشتر صنعتی هستند، واحدهای تولیدی در قالب یک شرکت تعاونی ‌بتوانند این اقدام را انجام بدهند و در کنار مجتمع‌های صنعتی یا نزدیک به این مجتمع‌‌ها واحدهای مسکونی برای کارگران خود احداث کنند. خالقی؛ بیان کرد: واحدهای صنعتی معمولاً در کنار شهر‌ها قرار دارند و برای اینکه رفت‌وآمد‌ها به راحتی انجام بگیرد، بهتر است این واحد‌ها در کنار واحدهای صنعتی ساخته شوند. اگر یک واحدهای در شرق یک شهر واقع شده است، نمی‌توان ساخت مسکن برای کارگران آن در غرب آن شهر ساخته شود. از نظر جغرافیایی باید مسافت و رفت و آمد معقول باشد که یا به این واحد‌ها نزدیک باشد یا در مسیر آن‌ها قرار بگیرد. وی در ادامه، با تأکید بر این موضوع که ساخت مسکن کارگری از سوی واحدهای تولیدی مستلزم پیش‌زمینه‌هایی است، خاطرنشان کرد:‌ در این راستا باید چندین نهاد و سازمان در کنار یکدیگر قرار بگیرند تا بتوانند این طرح را پیش ببرند. در این زمینه نیاز به این موضوع داریم که تشکل‌های کارگری پای کار بیایند و در کنار آن‌ها نیز تشکل‌های کارفرمایی در کنار تشکل‌های کارگری قرار بگیرند و در راستای تضمین و تأمین مالی اقدامات لازم را انجام بدهند. در این راستا کمیته امداد، بنیاد مستضعفان و بانک مسکن نیز، می‌توانند برای این کار حضور داشته باشند. دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت، همچنین تصریح کرد: موضوع مهم دیگر در این راستا تأمین زیرساخت‌های لازم برای ایجاد ساخت مسکن است، بدون تأمین آب، برق و گاز مورد نیاز نمی‌توان اقدام به ساخت‌وساز کرد. برای این منظور نهادهای مربوطه مثل آب و فاضلاب باید تضامین لازم را بدهند. همچنین باید برای ارائه سند مسکن تسهیلات لازم داده شود. وی درباره استقبال واحدهای صنعتی از این طرح، گفت: امیدواریم این طرح موفق باشد که البته این امر نیز مستلزم همان آماده کردن پیش‌زمینه و زیرساخت‌هایی است که به آن‌ها اشاره کردم. برای استقبال از این طرح نیاز به کار ترویجی و فرهنگی نیز داریم. اگر نهادهای مختلفی در این طرح مشارکت کنند بدون شک واحدهای تولیدی نیز از این طرح استقبال خواهند کرد و شانس موفقیت آن را افزایش خواهند داد. دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت، همچنین در پاسخ به این پرسش که این طرح روی روابط کارگر و کارفرما چه تأثیراتی به همراه خواهد داشت، خاطرنشان کرد: بدون شک کارفرما‌ها همواره تمایل دارند نیروهای متخصص و استادکار خود را در مجموعه نگه دارند چراکه آن‌ها بزرگ‌‌ترین دارایی آن‌ها به‌شمار می‌روند؛ بنابراین این اقدام می‌تواند نیروهای متعهد را وابسته و وفادار به بنگاه اقتصادی خود کند و در جریان این تعامل است که کارگران نیز با تعهد بیشتری در اختیار بنگاه اقتصادی خود پای کار می‌ایستند.