عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس، از عقب‌نشینی طالبان نسبت به تکمیل زنجیره فلزات در داخل افغانستان و پذیرش سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های فولادی ایران خبر داد و گفت: این تغییر رویکرد می‌تواند فصل تازه‌ای از همکاری‌های معدنی و فولادی دو کشور را رقم بزند؛ همکاری‌هایی که علاوه بر توسعه پایدار و اشتغالزایی، به ایجاد […]
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس، از عقب‌نشینی طالبان نسبت به تکمیل زنجیره فلزات در داخل افغانستان و پذیرش سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های فولادی ایران خبر داد و گفت: این تغییر رویکرد می‌تواند فصل تازه‌ای از همکاری‌های معدنی و فولادی دو کشور را رقم بزند؛ همکاری‌هایی که علاوه بر توسعه پایدار و اشتغالزایی، به ایجاد یک کریدور راهبردی برای تأمین مواد اولیه فولاد ایران منجر خواهد شد. به گزارش ایراسین، امیر توکلی‌رودی؛ با اشاره به سفر اخیر وزیر صنعت، معدن و تجارت به همراه مدیرعامل گروه فولادمبارکه به افغانستان، این سفر را نقطه آغازی برای بهره‌برداری مشترک از منابع معدنی بکر این کشور دانست. وی گفت: افغانستان ظرفیت‌های بالقوه فراوانی در بخش معدن دارد و امسال برنامه‌ریزی شده تا شرکت‌های فولادی ایران همکاری‌هایی را با این کشور آغاز کنند. در این راستا، رایزنی‌هایی هم با دولت پیشین و هم با دولت طالبان انجام شده است. هر دو کشور دارای پارامترهایی هستند که می‌تواند زمینه همکاری‌های ارزشمندی را فراهم کند. توکلی‌رودی؛ یکی از جدی‌‌ترین چالش‌های صنعت فولاد کشور را حمل‌ونقل مواد اولیه عنوان کرد و توضیح داد: کنسانتره و گندله در مناطق مرزی مانند خواف تولید می‌شود اما برای ارسال به استان‌های مرکزی و جنوبی کشور، با هزینه‌های بالای حمل‌ونقل مواجه هستیم. این مسئله صرفه اقتصادی ندارد. وی به ظرفیت‌های معدنی مناطقی چون غوریان، پشوزرغون و حراسجانی اشاره کرد و افزود: این مناطق علاوه بر منابع معدنی، امکان ترانزیت انرژی به ایران، کشورهای پیرامون و حتی دریای آزاد را فراهم می‌آورد. منطقه شمسه نیز که در مرز ایران و افغانستان قرار دارد، می‌تواند با استفاده از منابع آبی افغانستان، محل اجرای طرح‌های اکتشاف، استخراج، دانه‌بندی و تولید کنسانتره در نقطه صفر مرزی باشد. به گفته او، مذاکرات اخیر با طرف افغان درباره اجرای سرمایه‌گذاری مشترک در حوزه معدن، با هدف توسعه پایدار، اشتغالزایی و تقویت اقتصاد افغانستان انجام شده است. توکلی‌رودی؛ در ادامه به موضع افغانستان درخصوص زنجیره تولید فلزات اشاره کرد و گفت: مقامات افغان به دنبال تکمیل زنجیره فلزات در داخل کشور خود هستند، چه در فولاد و چه در طلا و دیگر فلزات. اما واقعیت این است که افغانستان فاقد زیرساخت‌های کلیدی همچون انرژی، گاز و نیروی کار متخصص است و چنین اقدامی عملاً ممکن نیست. وی همچنین، افزود: برای تغییر نگاه طرف افغان، هماهنگی‌هایی انجام شد تا رهبران طالبان از جمله وزیر صنعت و تجارت و وزیر معادن افغانستان برای بازدید از شرکت‌های بزرگی مانند فولادمبارکه و ذوب‌آهن به ایران بیایند. این سفر‌ها نتیجه‌بخش بود و در نهایت باعث شد طرف افغانستانی از مواضع قبلی خود کوتاه بیاید و به همکاری در قالب سرمایه‌گذاری مشترک رضایت دهد. سفر اخیر وزیر صمت و مدیرعامل فولادمبارکه به افغانستان، نه‌تنها باب بهره‌برداری از ذخایر معدنی این کشور را گشود، بلکه با تغییر رویکرد طالبان نسبت به تکمیل زنجیره‌های فلزی، امکان سرمایه‌گذاری مشترک در نقطه صفر مرزی را فراهم کرد. به‌نظر می‌رسد این مسیر، در صورت تداوم، می‌تواند تبدیل به یکی از کریدورهای راهبردی ایران برای تأمین مواد اولیه صنعت فولاد و کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل شود.
***
دیدگاه بسته شده است.