حل مشکلات بازار مسکن با خانه‌های خالی، یک توهم است! 

یک کارشناس بازار مسکن، گفت: تصور اینکه با ورود خانه‌های خالی به بازار مشکل مسکن حل می‌شود، یک توهم است و چنین چیزی وجود ندارد. به گزارش تجارت‌نیوز، بیت‌ا… ستاریان؛ اظهار داشت: خانه‌هایی که اصطلاحاً به آن‌ها «خانه خالی» می‌گوییم، در بازار مسکن با اصطلاح خانه‌های ذخیره شناخته می‌شوند؛ در تمامی شهرهای دنیا، حدود پنج درصد از کل خانه‌ها در هر لحظه‌ای خالی است. علاوه بر این، هر خانه در طول عمر مفید خود، تقریباً پنج درصد از زمان را خالی می‌ماند. وی افزود: این موضوع نیاز مبرم یک شهر است و نمی‌توان آن را کم یا حذف کرد. آمارهای داخلی نیز نشان می‌دهد که وضعیت در ایران نیز تفاوتی ندارد و در همین حدود است. در شهرهای توریستی و زیارتی مانند شهرهای شمالی یا مشهد، این عدد گاهی تا ۱۰ درصد نیز می‌رسد. ستاریان؛ ادامه داد: ما این‌ها را به‌عنوان خانه‌های خالی شناسایی نمی‌کنیم؛ زیرا این خانه‌ها هرگز نمی‌توانند در بازار عرضه شوند؛ به‌عنوان مثال، اگر امروز تهران را مطالعه کنیم، پنج درصد از خانه‌ها خالی هستند و اگر دوباره بعد از شش ماه یا یک سال بررسی کنیم، باز هم پنج درصد خالی خواهد بود. او در ادامه، تأکید کرد: در واقع پس از گذشت مدتی، خانه‌های دیگری خالی می‌شوند و این پنج درصد همچنان باقی می‌ماند. بنابراین این تصور که خانه‌های خالی به بازار می‌آیند و مشکل مسکن را حل می‌کنند، یک توهم است و چنین چیزی وجود ندارد. ستاریان؛ به آمار خانه‌های خالی در ایران اشاره و تأکید کرد: ما در سال ۹۵ نیز آمارگیری کردیم و متوجه شدیم که علی‌رغم این پنج درصد، صد‌ها هزار خانه اضافی در آمار‌ها وجود دارد. همه آن زمان گفتند که بیش از دو میلیون واحد اضافی و خالی در کشور وجود دارد. او افزود: همان زمان عرض کردیم که با در نظر گرفتن شهرهای توریستی، یک میلیون و ۸۰۰ هزار واحد خالی مربوط به ضریب خانه‌های خالی است و مابقی آن برای این است که این ساختمان‌‌ها به تازگی تکمیل شده و قرار است به بازار عرضه شوند. همچنین، تمامی ۴۰۰ هزار خانه خالی که در آمار‌ها آمده بود، مربوط به واحدهایی است که از اواخر سال ۱۳۹۴ آغاز شده و تا زمان آمارگیری در سال ۱۳۹۵ ثبت شده‌اند. این کارشناس بازار مسکن، ادامه داد: در سال‌های اخیر بار‌ها تلاش شده تا آمار دقیقی از خانه‌های خالی جمع‌آوری و به اداره دارایی برای اخذ مالیات فرستاده شود، اما ارقام واقعی به دست آمده بین ۴۰ تا ۱۰۰ هزار واحد است. البته این تعداد کاملا ًطبیعی است و برخی افراد دو یا سه خانه دارند که ممکن است خالی باشد. ستاریان؛ در ادامه بیان کرد: اساسا اینکه بگوییم در ایران خانه‌ای خالی گذاشته شده است، یا باید تصور کرد صاحب آن وضع مالی بسیار آنچنانی دارد یا اینکه عقل اقتصادی را نادیده گرفته است. بنابراین، اگر بخواهیم بگوییم خانه خالی به شکل گسترده در ایران وجود دارد نوعی توهین به عقل اقتصادی جامعه است. ستاریان؛ ادامه داد: معمولاً خانه‌های خالی در شهر‌ها به‌عنوان یک فاجعه مسکن مطرح هستند، اما این پدیده بیشتر در کشورهایی دیده می‌شود که مسکن بسیار ارزان است و اجاره‌بها به حدی پایین است که هزینه نگهداری خانه با درآمد اجاره مساوی است؛ نه در کشوری مانند ایران که فرد باید با هشت ساعت کار معمولی به علاوه دو ساعت اضافه‌کاری، بتواند هزینه اجاره را تأمین کند.  وی درباره دلیل اجرایی نشدن قانون مالیات بر خانه‌های خالی، توضیح داد: بنابراین این قانون، نه‌تنها در ایران قابلیت اجرایی ندارد، بلکه اساساً چنین چیزی وجود ندارد که بخواهیم برنامه‌ریزی جدی برای آن انجام دهیم. در کشورهایی که مسکن ارزان و اجاره‌ها پایین است، دولت برای جلوگیری از خالی ماندن خانه‌ها، اقدام به دریافت مالیات می‌کند تا مالک مکلف به اجاره دادن ملک خود شود. ستاریان؛ در پایان اظهار کرد:‌ بنابراین زمانی که هزینه‌های نگهداری و تعمیرات خانه به اندازه مبلغ اجاره باشد، احتمال وجود خانه‌های خالی زیاد می‌شود. اما در ایران این‌گونه نیست؛ اجاره‌بها گاه حتی از درآمد یک نفر هم بیشتر است.