رییس جهاد دانشگاهی مطرح کرد «صاحب فناوری شدن» اساس توسعه اقتصاد مقاومتی و پیروزی در مناقصات رییس جهاد دانشگاهی گفت: اولین گام برای تحقق اقتصاد مقاومتی داشتن اراده واقعی و دانستن روشهای لازم و گام دوم فراهم آوردن شرایط مورد نیاز برای تحقق آن است. به گزارش ایسنا، سیدحمیدرضاطیبی در رابطه با شعار سال و […]
رییس جهاد دانشگاهی مطرح کرد
«صاحب فناوری شدن» اساس توسعه اقتصاد مقاومتی و پیروزی در مناقصات
رییس جهاد دانشگاهی گفت: اولین گام برای تحقق اقتصاد مقاومتی داشتن اراده واقعی و دانستن روشهای لازم و گام دوم فراهم آوردن شرایط مورد نیاز برای تحقق آن است.
به گزارش ایسنا، سیدحمیدرضاطیبی در رابطه با شعار سال و ملزومات تحقق این شعار اظهار کرد: انتخاب شعار سال از طرف رهبر معظم انقلاب، بیان اهمیت موضوعی است که توسط مسؤولان و مردم باید مورد توجه و برنامهریزی برای تحقق آن قرار گیرد. بهطور قطع این توقع وجود ندارد که در عرض یک سال این اهداف تحقق یابند. اقتصاد مقاومتی، اقتصاد متکی بر تولید ملی و تولید متکی بر علم و فناوری خودمان با رعایت عدالت و اخلاق است. گام اول برای تحقق اقتصاد مقاومتی داشتن اراده واقعی و دانستن روشهای لازم و دومین گام فراهم آوردن شرایط مورد نیاز برای تحقق آن است.
وی در ادامه افزود: متأسفانه به علت سیاسی شدن بیش از حد کشور و خطکشیهای متعددی که تا به حال صورت پذیرفته است، هرگز فرصت این که جناحهای سیاسی وفادار به انقلاب کنار هم بنشینند و در رابطه با مصالح ملی کشور به توافق برسند، به وجود نیامده است.
صاحب فناوری شدن؛ اساس توسعه اقتصاد مقاومتی و دانشبنیان
طیبی اظهار کرد: مهمترین مصلحت، شکلگیری اراده عمومی بر پیشرفت و به توافق رسیدن بر سر مسیرهای مختلف منتهی به تحقق پیشرفت است. اساس توسعه اقتصاد مقاومتی و دانشبنیان صاحب فناوری شدن است. فناوری را باید یا خودمان کسب کنیم یا باید از دیگران بگیریم. اگر فناوری را از خارج میگیریم، باید آن را بفهمیم و پیوسته آن را ارتقا دهیم تا قدرت رقابت محصولات ما حفظ شود.
۳ سناریوی تعامل کشور با دنیای خارج
رییس جهاددانشگاهی در ادامه به اقتصاد منبعبنیان اشاره کرد و گفت: تئوری اقتصاد منبعبنیان که اهمیتی برای فناوری قائل نبود و آن را قابل خرید میدانست، دیگر در دنیای پر رقابت و پر آشوب امروز از بین رفته و ارتقای پیوسته فناوری عامل اصلی حفظ رقابت شده است. اما باید توجه داشت مسأله مهم شرایط مورد نیاز برای صاحب فناوری شدن است. این شرایط به صورت مستقیم به سناریوی تعامل ما با دنیای خارج بستگی دارد. اگر فرض کنیم که اراده برای پیشرفت در کشور حاصل شده است، باید روی سناریوی تعامل ما با دنیا نیز یک وحدت نظر در کشور حاکم شود، این سناریو نمیتواند از یکی از ۳ گزینهای که عرض میکنم، بیرون باشد.
وی افزود: سناریوی اول پذیرش وضع موجود در اقتصاد و سیاست بینالملل و هضم شدن در زنجیره آن. سناریوی دوم ماندن هوشمندانه در کنار آن و استفاده از تجربه و ثروت دنیا برای رسیدن به پیشرفت و سناریوی سوم عدم ارتباط با دنیا است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: به نظر من با هر ۳ سناریو میتوان به درجاتی از پیشرفت در بازههای مختلف زمانی رسید، ولی برای رسیدن به آن باید ثبات، وفاق ملی و برنامه داشت. نه روحیه انقلابی ما اجازه میدهد که در نظام ظالمانه فعلی جهان به صورت کامل هضم شویم و نه بازکردن درهای کشور به روی خارجیها در صورت فقدان برنامه برای پیشرفت ما را به پیشرفت میرساند. قبل از انقلاب با گشودن درهای کشور به روی کل دنیا و بعد از انقلاب نیز باز کردن درها به روی بخشی از دنیا علیرغم داشتن ارز فراوان حاصل از فروش نفت، به علت نداشتن اراده و برنامه برای صاحب فناوری شدن، صاحب فناوری نشدیم و تحریم سالهای اخیر نیز شاهدی بر ادعای وابستگی فناورانه ما است.
طیبی در ادامه گفت: اگر به هر دلیلی مجبور به ادامه وضعیت فعلی کشور و ادامه تحریمها و ارتباط فقط با یک و یا دو کشور مثل چین شدیم، باز میتوانیم پیشرفت کنیم؛ اما در ابتدا نیاز به ثبات و سپس برنامه متناسب با شرایط تحریم و صبر و حوصله مسؤولان و مردم داریم. به عنوان مثال به برخی از واقعیات مورد نیاز پیشرفت فناورانه کشور و لزوم برنامهریزی درست برای حل آن اشاره میکنم.
وی افزود: برای تأمین فناوریهای پیشرفته مورد نیاز هم به مواد اولیه، هم قطعات و هم تجهیزات پیشرفته آزمایشگاهی احتیاج داریم. امکانپذیر نیست و فرصت نداریم که این نیازهای اولیه را نیز خودمان سریع تأمین کنیم و لذا باید آنها را از خارج تهیه کرده و یا تحریم را دور بزنیم. این کار مستلزم هزینه بسیار زیادی برای تأمین این نیازها و هزینههای ارسال ارز از طرق غیربانکی است که باید در برنامهریزیها این هزینهها را در نظر گرفت. بهطور قطع صاحب فناوری مورد نظر میشویم و با هر مصیبتی کارفرمایان و پیمانکاران را راضی به استفاده از آنها میکنیم و با شرکت در مناقصات پروژههای فرضاً نفتی، گازی، ریلی، برقی و غیره مسؤولیت تأمین نیازهای کشور و پروژهها را براساس قراردادها میپذیریم. حال هم حجم قطعات و مواد اولیه مورد نیاز بیشتر است و هم حجم ارزی که باید خارج از سیستم بانکی به خارج ارسال شود که گرفتاریهای انجام آن نیز بیشتر است.
رییس جهاد دانشگاهی تصریح کرد: در کوران اجرای پروژه شما، ناگهان کشورهای تحریم کننده به علت کاربرد دوگانه قطعات و مواد اولیهای که مصرف میکنید، متوجه این موضوع شده و حتی در کشور واسط که شما تحریم را میخواهید از آنجا دور بزنید، دستور جلب و زندانی کردن تأمینکننده قطعات و مواد اولیه و همچنین توقیف و ضبط آنها را میدهد. به صورت طبیعی کار اجرا و تحویل تعهدات شما به تأخیر میافتد. مدیران پروژههای ما نیز چه در نفت باشند، چه در مترو و یا در صنعت دیگر هیچکدام به این حرفها توجه نمیکنند و تولید داخل را متهم به عدم توانمندی در انجام تعهداتش میکنند. اگر این مدل از تعامل یا عدم تعامل با دنیا را میپذیریم، به فکر مشکلات و تبعات آن و راهحل عاقلانه برای حل آن هم باید باشیم.
طیبی اظهار کرد: متأسفانه به عنوان عضو و مسؤول سازمانی که افتخارش را توسعه فناوری ملی میداند در طی همه سالهای تحریم هیچ برنامه مدونی برای حل اینگونه از مشکلات که حاصل از توجه به توسعه فناوری است، نداشتهایم. مدعیانی هم که از این شرایط دفاع میکنند و خود را ناجی کشور برای پیشرفت در این شرایط میدانند، نهایت کار آنها پیمانکاری واسطهگرانه است. هر چیز را با قیمت گرانتر از خارج میگیرند و به قول خودشان تحریم را دور میزنند و به علت مشکلاتی که ساخت داخل در شرایط تحریم با آن مواجه است و به برخی هم اشاره کردم، نه از تولید داخل استفاده میکنند و نه به دنبال انتقال فناوری هستند. تنها نصیب کشور در چنین شرایطی اجرای پروژهها با همان شرایط سابق اما با قیمت و زمان بسیار زیادتر است.
واگذاری بازار به خارجیها در مقابل انتقال فناوری
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه افزود: در قابلیت خود و جهاد دانشگاهی و در قابلیت سایر نیروهای توانمند ایرانی در تولید فناوریهای مورد نیاز کشور هیچ شکی ندارم، ولی شرط همه اینها مدیریت و برنامهریزی دوران تحریم است که به اجرای آن به دیده شک نگاه میکنیم و تجربه تلخ گذشته را هم دیدهایم. بهترین شرایط را برای تحقق خواستههای رهبری و پیشرفت کشور برداشته شدن تحریمها و تعامل معقول با بخشی از کشورها براساس مصلحت جمهوری اسلامی در رسیدن به پیشرفت میدانم. ما برای پیشرفت هم نیاز به استفاده از منابع مالی دنیا و هم تجربه فناورانه دنیا در زمینههایی که فاقد فناوری هستیم، داریم. مهم در این شرایط این است که درهای کشور را بدون برنامه به روی دنیا باز نکنیم و بازار خود را فقط در مقابل انتقال فناوری به خارجیها واگذار کنیم. البته در هر زمینهای که صاحب فناوری پیشرفته ملی هستیم، ضرورتی به واگذاری کار به خارجی نیست و باید از تولید ملی استفاده کنیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.