با حمایت از تولید خودروهای هیبریدی، ایران میتواند به صنعتی نوآور، کممصرف و دوستدار محیطزیست دست یابد؛ مسیری برای توسعه پایدار و هوای پاک. به گزارش پرشینخودرو، در حالی که صنعت خودروی ایران در آستانه تحولی بزرگ در حوزه فناوریهای قوای محرکه قرار گرفته است، توجه سیاستگذاران به تولید خودروهای هیبریدی بهعنوان گامی راهبردی برای […]
با حمایت از تولید خودروهای هیبریدی، ایران میتواند به صنعتی نوآور، کممصرف و دوستدار محیطزیست دست یابد؛ مسیری برای توسعه پایدار و هوای پاک. به گزارش پرشینخودرو، در حالی که صنعت خودروی ایران در آستانه تحولی بزرگ در حوزه فناوریهای قوای محرکه قرار گرفته است، توجه سیاستگذاران به تولید خودروهای هیبریدی بهعنوان گامی راهبردی برای آینده این صنعت بیش از هر زمان دیگری ضروری است. در جهان امروز، کاهش آلایندگی و مصرف سوخت به اولویت نخست بسیاری از کشورها تبدیل شده است. دولتها با درک اهمیت گذار از موتورهای احتراقی به سامانههای الکتریکی، تولید خودروهای هیبریدی را بهعنوان پلی میان فناوریهای سنتی و نوین در دستور کار قرار دادهاند. برای ایران که از یک سو با محدودیتهای تحریم و از سوی دیگر با فشار فزاینده بر منابع انرژی و محیطزیست مواجه است، توسعه خطوط تولید خودروهای هیبریدی با عمق ساخت داخل، یک ضرورت استراتژیک محسوب میشود نه یک انتخاب اختیاری. در حالی که حرکت مستقیم به سمت خودروهای تمامبرقی نیازمند زیرساختهای پرهزینه و شبکه شارژ گسترده است، خودروهای هیبریدی میتوانند به عنوان گزینهای عملیتر و اقتصادیتر ایفای نقش کنند. این خودروها با ترکیب موتور احتراقی کوچکتر و موتور برقی مکمل، مصرف سوخت را تا ۳۰ درصد کاهش میدهند و از میزان آلایندگی میکاهند. مزیت مهم دیگر این است که تولید این خودروها میتواند بر پایه توان فعلی صنایع قطعهسازی داخلی شکل گیرد و نیازی به واردات گسترده قطعات پیچیده ندارد. تحقق تولید خودروهای هیبریدی بدون حمایت دولت و نهادهای تصمیمساز ممکن نیست. این مسیر نیازمند تخصیص هدفمند منابع ریالی و ارزی برای توسعه قوای محرکه، باتریهای سبک و سیستمهای مدیریت انرژی است. دولت باید با ارائه تسهیلات مالیاتی و گمرکی برای خودروسازان و قطعهسازان فعال در این حوزه، زمینه جهش فناوری را فراهم کند. چنین حمایتی باید به عنوان سرمایهگذاری ملی در صنعت آیندهنگر خودرو در نظر گرفته شود، نه یارانه مصرفی کوتاهمدت. یکی از مزیتهای کلیدی تولید خودروهای هیبریدی غیرپلاگین، افزایش عمق ساخت داخل است. طراحی و تولید ماژولهای برقی، اینورترها و واحدهای کنترل الکترونیکی میتواند زمینهساز شکلگیری زنجیرهای از شرکتهای دانشبنیان در حوزه خودرو شود. همچنین، توسعه این بخش به ایجاد هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم در صنایع قطعهسازی، نرمافزار، خدمات فنی و نگهداری خودروهای نوین منجر میشود؛ موضوعی که میتواند نقش مهمی در رشد اشتغال صنعتی کشور ایفا کند. برای دستیابی به اهداف توسعهای، تدوین برنامه ملی خودروهای هیبریدی با محوریت وزارت صمت، سازمان برنامه و بودجه و خودروسازان داخلی ضروری است. این برنامه باید شامل نقشهراه تولید، استانداردهای فنی، چارچوب حمایت مالی و مشوقهای صادراتی باشد. بهرهگیری از تجارب کشورهای پیشرو مانند چین، هند و ترکیه نیز میتواند به کاهش هزینهها و افزایش سرعت بومیسازی فناوری در ایران کمک کند. گذار از موتورهای پرمصرف بنزینی به سامانههای هیبریدی داخلی، گامی حیاتی در مسیر استقلال فناوری، کاهش وابستگی به سوخت فسیلی و حفظ منابع ملی است. در صورت همکاری مؤثر میان دولت، خودروسازان و دانشگاهها، ایران میتواند ظرف کمتر از پنج سال به تولید انبوه خودروهای هیبریدی داخلی دست یابد؛ هدفی که همسو با منافع زیستمحیطی و اقتصادی کشور است.
ارسال دیدگاه
قوانین ارسال دیدگاه