روز انتخاب دیدگاه! مسعود طاهری فردا روز سرنوشت است. روزی که باز هم باید مردم کشورمان در شرایطی حساس پای صندوق‌های رأی بروند تا هم رییس‌جمهور و هم اعضای شورای شهر و روستای خود را مشخص کنند. کشورمان طی ۴ سال گذشته شاهد تحولات اساسی در منطقه خاورمیانه و جهان بوده است. از یک طرف […]
روز انتخاب دیدگاه!
مسعود طاهری
فردا روز سرنوشت است. روزی که باز هم باید مردم کشورمان در شرایطی حساس پای صندوق‌های رأی بروند تا هم رییس‌جمهور و هم اعضای شورای شهر و روستای خود را مشخص کنند.
کشورمان طی ۴ سال گذشته شاهد تحولات اساسی در منطقه خاورمیانه و جهان بوده است.
از یک طرف تحولات منطقه‌ای را شاهد بودیم. از روی کار آمدن پادشاه جدید عربستان گرفته تا روی کار آمدن شخصی همچون ترامپ که تاکنون نشان داده زیاد اهل دیپلماسی نیست و دنیای ناامن را به دنیای امن ترجیح می‌دهد!
در داخل کشور نیز به رغم تلاش‌های قابل‌تقدیر دولت برای بهبود اوضاع -به علت وخامت اوضاع اقتصادی طی سالیان گذشته‌ـ کشور همچنان با مشکلات اقتصادی و اجتماعی همچون بیکاری دست به گریبان است و این در شرایطی است که وضعیت برای بهبود اوضاع با توجه به برجام کمی مساعدتر شده و دولت هم می‌خواهد با توجه به همین مسأله و ورود پول به کشور، معضل اشتغال را برطرف کند.
انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در شرایطی آغاز شد که جبهه اصولگرایان با ساخت تشکیلاتی به نام «جمنا» حضور خود را برای شرکت در دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری آغاز کرد. از همان آغاز مشخص بود که محمدباقرقالیباف و سیدابراهیم‌رییسی دو گزینه نهایی این تشکیلات برای کرسی ریاست جمهوری هستند. اصولگرایان که در دوره قبل به دلیل عدم اتحاد نتوانستند قدرت را به دست بگیرند، این بار با ساختار تشکیلاتی به نام جمنا به دنبال کسب دومین جایگاه حکومتی هستند.
در جبهه مقابل هم اعتدالیون که پیش‌تر وابستگی خود را به طیف اصلاح‌طلب اعلام کرده بودند، پا به عرصه انتخابات گذاشتند و اسحاق‌جهانگیری و سیدحسن‌روحانی را به عنوان دو کاندید نهایی به‌کارزار انتخابات فرستادند.
در این بین حضور همزمان دو چهره شاخص دو طیف قدرت در کشور، کمی عجیب به نظر می‌رسید اما کم‌کم و با آغاز مناظره مشخص شد که این عمل تاکتیکی است که دو حزب اصلی کشور برای به دست آوردن دومین نهاد قدرت به‌کار گرفتند.
نهایتاً پس از پایان مناظره‌ها، محمدباقرقالیباف و اسحاق‌جهانگیری از حضور در دور نهایی انتخابات به نفع هم حزبی خود انصراف دادند تا انتخابات همچون بسیاری از دوره‌ها به صورت دو قطبی برگزار شود.
فردا روز انتخاب سرنوشت کشور برای ۴ سال آینده است و مردمی که طی سالیان پس از پیروزی انقلاب اسلامی عمر گذرانده‌اند، فرق حضور یا عدم حضور را خوب می‌دانند. چه کسانی که با انتخابات قهر کرده بودند و چه کسانی که همیشه پای ثابت صندوق‌های رأی بوده‌اند.
مردم خوب به یاد دارند روزی را که ثبات اقتصادی از کشور رخت بربست و ثانیه‌ای قیمت سکه و دلار افزایش پیدا می‌کرد؛ مردم خوب به یاد دارند روزهایی را که قیمت مسکن همچون فنری کشیده شده به بالا پرتاب شد و هنوز هم پایین نیامده است؛ مردم خوب می‌دانند که اگر طیف تندرو حاکم کشور بود، همین فضای مجازی را هم که ساعت‌‌ها از عمرشان را پایش می‌گذرانند، برایشان آرزو شده بود و …
آری فردا روزی است که باید انتخاب کرد؛ فردا انتخاب بین دو جناح نیست، فردا روز انتخاب بین دو دیدگاه است. دیدگاهی که ممکن است ۴ سال آینده کشور را کاملاً تحت‌الشعاع قرار دهد و این را مردم طی ۸ سال ریاست جمهوری دولت نهم و دهم از گوشت و پوست و استخوان لمس کردند.
در شوراهای شهر و روستا نیز وضعیت به همین قرار است و دو طیف قدرت در کشور با ارایه لیست‌های جداگانه درصدد به دست گرفتن سکان هدایت شهر‌‌ها و روستا‌‌ها هستند و همین مسأله حساسیت را بسیار بالابرده است چراکه مردم خوب می‌دانند عدم هماهنگی بین دولت و شورای شهر بخوانید شهرداری چه تبعاتی را برایشان دارد.
مثلاً مردم پایتخت سال‌ها است که شاهد مجادله و کشمکش بین دولت و شهرداری هستند. از مشکلات شهری بگیر تا مسایل بودجه‌ای. و همین مشکلات است که باعث شده تا مردم بیش از پیش به روی کار آمدن دولت و شورای شهری مشتاق باشند که بیش‌ترین هماهنگی را با هم داشته باشند.
خلاصه فردا رقابت بین دو طیفی است که با توجه به ابزارشان می‌توانند ۴ سال آینده را به هر سمتی که مایلند پیش ببرند و این مسأله‌ای است که مردم باید کاملاً هوشیار باشند.
به امید حضور پرشور مردم پای صندوق‌های رای…
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.