ساختمان‌های نوسازی که رنگ فرسودگی خورده‌اند

ساختمان‌های نوسازی که رنگ فرسودگی خورده‌اند اگر در گذشته کیفیت تسهیلات و نحوه عرضه آن در پرونده نوسازی بافت‌های فرسوده مطرح بود، حالا اما پرونده کیفیت ساخت‌وساز‌ها هم روی میز آمده و پای ساختمان‌های نوساز هم به میان آمده است. به گزارش خانه ملت ۷۰هزار بافت فرسوده رسمی و ۵۲هزار سکونتگاه غیررسمی در ۷۷ شهر. […]

ساختمان‌های نوسازی که رنگ فرسودگی خورده‌اند

اگر در گذشته کیفیت تسهیلات و نحوه عرضه آن در پرونده نوسازی بافت‌های فرسوده مطرح بود، حالا اما پرونده کیفیت ساخت‌وساز‌ها هم روی میز آمده و پای ساختمان‌های نوساز هم به میان آمده است.

به گزارش خانه ملت ۷۰هزار بافت فرسوده رسمی و ۵۲هزار سکونتگاه غیررسمی در ۷۷ شهر. آمار تأمل‌برانگیزی که وزارت راه و شهرسازی در سال ۹۳ منتشر کرد. بحثی که چه در دولت یازدهم و چه دولت‌های گذشته همواره بر سر چگونگی اجرای آن از یکسو و سیاست‌های تشویقی برای دارندگان بافت‌های فرسوده از سوی دیگر، حرف و حدیث‌های بسیار مطرح بوده است.

از سیاست پرداخت تسهیلات ۱۵میلیون تومانی دولت نهم و افزایش ۵ میلیون تومانی این مبلغ و ۲۰ میلیونی شدن این تسهیلات در دولت دهم گرفته تا ارایه تسهیلات ۶۰ میلیون تومانی برای نوسازی و بهسازی بافت‌های فرسوده و اقدامات شهرداری‌ها برای رفع این معضل، همگی برای اهداف نسبتاً یکسانی به‌کار گرفته شده است. اهدافی که به معضلات متفاوت شهری و حتی اجتماعی می‌پرداخت؛ مشکلاتی که تنها بخشی از آثار و برکات اجرای آن «نوسازی بافت‌های فرسوده شهری و جلوگیری از خطرات ناشی از تخریب بر اثر زلزله و دیگر بلایای طبیعی» بوده و نتایج متفاوتی درپی داشته است.

با دید دیگری باید گفت که به عقیده برخی کارشناسان این طرح هنوز هم نتوانسته تحول چشمگیری در بافت‌های فرسوده ایجاد کند و به نتیجه ی نهایی خود برسد زیرا رقم تسهیلات و نرخ سود آن انگیزه چندانی در مردم برای اقدام به اخذ تسهیلات نمی‌کند.

آنطور که حسین هاشمی‌تختی‌نژاد، عضو کمیسیون عمران مجلس، به خانه‌ملت گفته حداقل ۵۰ درصد از هزینه ساخت‌وساز در بافت فرسوده از طریق تسهیلات تأمین شود و همچنین برآورد هزینه ساخت‌وساز در بافت فرسوده برای برنامه‌ریزی در جهت تأمین هزینه‌های آن، نیز دیگر اقدامی است که دولت می‌تواند برای تسریع روند نوسازی این بافت‌ها در دستور کار قرار دهد.

ساخت بافت فرسوده معضل جدید شهری

شاید باورش سخت باشد اما در کنار تمام اقدامات مثبتی که دولت‌ها برای نوسازی بافت‌های فرسوده به مرحله اجرا و بهره‌برداری رسانده‌اند اما آنچه کمی کلاف بافت فرسوده را پیچیده می‌کند، ساخت‌وسازهای بی‌رمقی است که بر پیکر بافت‌های فرسوده گذشته بنا می‌شوند.

موضوعی که در رابطه با آن، سیدابوالفضل‌موسوی‌بیوکی، عضو کمیسیون عمران مجلس با خانه ملت به گفت‌و‌گو پرداخته است. موسوی‌بیوکی که ساخت بافت‌های جدید فرسوده را معضلی می‌داند که سیمای شهری را ناهمگون ساخته معتقد است که هرچند تأمین مسکن ارزان برای اقشار و دهک‌های پایین جامعه اقدام مثبتی است اما غفلت دستگاه‌های نظارتی در استفاده از مصالح ساختمانی بی‌کیفیت عمر این سازه‌ها را با بهانه تقدیم خانه ارزان به مردم کاهش می‌دهد.

نماینده مردم یزد در مجلس شورای اسلامی، همچنین با بیان این‌که دولت باید سازوکاری برای جلوگیری از ساخت بافت فرسوده در پیش بگیرد، گفت که این‌که ساختمانی از حیث قدمت فرسوده تلقی شود با ساختمانی که از حیث استفاده از مصالح ساختمانی عمر کوتاهی داشته باشد تفاوت چندانی ندارند.

موسوی بیوکی با تأکید بر ضرورت تشدید نظارت‌ها بر روند ساخت‌وساز و با بیان این‌که تأمین مسکن ارزان نباید منظر شهری را دستخوش نابسامانی و توزیع نامتوازن امکانات کند، افزود: این‌که به هر قیمتی مردم را صاحب خانه کنیم خود بر گسترش خانه‌های غیراستاندارد و همچنین برهم زننده سیمای شهری می‌انجامد.

نماینده مردم یزد در مجلس شورای اسلامی، با غیرضروری خواندن اجرای طرح مسکن مهر در برخی استان‌ها به هزینه‌های گزاف به سرانجام رسیدن این طرح هم اشاره کرد و گفت که در حال حاضر منابع بسیاری صرف تأمین زیرساخت‌ها در مسکن‌های ارزان قیمت از جمله مسکن مهر می‌شود که از آینده و کارآمدی آن از حیث استقبال مردم هم مطمئن نیستیم.

عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی، یادآور شد: اگر دولت از ابتدا باز گشایی معابر، تملک زمین‌ها و خرید زمین‌ها از مردم و نوسازی بافت‌های فرسوده را در دستور کار خود قرار می‌داد به‌طور حتم پدیده‌ای همچون ساخت بافت‌های فرسوده جدید را شاهد نبودیم.

بنا بر آنچه گفته شد نوسازی بافت فرسوده در بخش مسکن، نیازمند نگاه جدی دولت دوازدهم در دو حوزه کیفیت تسهیلات‌دهی و کیفیت ساخت‌وساز‌ها و تشدید نظارت بر مصالح به‌کارگرفته شده در نوسازی‌ها است.