تشکیل کنسرسیوم دولتی – خصوصی برای طراحی ماهواره پارس‌۱

معاون سازمان فضایی خبر داد تشکیل کنسرسیوم دولتی – خصوصی برای طراحی ماهواره پارس‌۱ پروژه اعزام انسان به فضا منتفی شد! معاون سازمان فضایی ایران آخرین وضعیت ماهواره‌های ایرانی ساخته شده در نوبت پرتاب را توضیح داد و گفت: پروژه اعزام انسان به فضا به دلیل بودجه بالا قابل انجام نیست. به گزارش مهر، محمد‌همایون‌صدر […]

معاون سازمان فضایی خبر داد

تشکیل کنسرسیوم دولتی – خصوصی برای طراحی ماهواره پارس‌۱

پروژه اعزام انسان به فضا منتفی شد!

معاون سازمان فضایی ایران آخرین وضعیت ماهواره‌های ایرانی ساخته شده در نوبت پرتاب را توضیح داد و گفت: پروژه اعزام انسان به فضا به دلیل بودجه بالا قابل انجام نیست.

به گزارش مهر، محمد‌همایون‌صدر در جمع خبرنگاران در خصوص آخرین وضعیت ماهواره عملیاتی سنجش از راه دور ایران گفت: ماهواره «پارس‌۱» را برای رسیدن به هدف ۱۴۰۰ در حوزه فضایی تعریف کردیم تا از طریق همکاری ۵ دانشگاه و پژوهشگاه فضایی کشور به عنوان نخستین ماهواره عملیاتی وارد مدار شود.

وی با بیان این‌که طراحی اولیه این ماهواره انجام شده است، ادامه‌داد: ماهواره «پارس۱» قرار است توسط یک کنسرسیوم مشترک از دانشگاه، پژوهشگاه فضایی و بخش خصوصی سازنده ماهواره به شکل کلان در کشور انجام شود که فاز دوم آن از شهریورماه با هدف توانمندسازی تکنولوژیکی این پروژه اجرایی می‌شود.

صدر زمان ساخت این ماهواره را تا سال ۱۴۰۰ عنوان کرد و اظهارداشت: ماهواره «پارس۱» مطابق با اهداف برنامه فضایی ۱۰ ساله کشور اجرایی می‌شود.

وی با اشاره به این‌که تا پیش از این بسیاری از پروژه‌های ماهواره‌ای که در دانشگاه‌ها تولید شده بود به جمع‌بندی کامل نرسیده است، تصریح‌کرد: این نشان می‌دهد که ساختارهای فنی با ساختار مدیریتی در این پروژه‌ها همگام نبود. بر این اساس ما در پروژه پارس یک سامانه این فعالیت‌ها را مدنظر قرار دادیم که فاز دوم طراحی مفهومی این پروژه از شهریورماه به اجرا گذاشته می‌شود.

ماهواره سها متعلق به سازمان فضایی نیست

وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اعلام خبری از سوی پژوهشگاه فضایی ایران برای ساخت نخستین ماهواره عملیاتی سنجش از دور با نام «سها» خاطرنشان‌کرد: این که مجموعه‌ای بخواهد پروژه‌ای را طراحی و راه‌اندازی کند ارتباطی با سازمان فضایی ایران ندارد و بخش‌های دفاعی کشور و یا پژوهشگاه‌های فضایی می‌توانند ماهواره‌های مختلف را طراحی کنند اما آنچه هدف سازمان فضایی ایران به عنوان تنها متولی بخش فضایی کشور است، ماهواره «پارس ۱» است که قرار است تأمین عملیاتی نیازهای ماهواره‌ای کشور را در بخش سنجش از دور انجام دهد.

صدر تصریح‌کرد: ممکن است یک مجموعه‌ای پروژه‌ای را برای کسب تجربه و کار تحقیقاتی تعریف کند اما نباید این پروژه را به عنوان پروژه ملی اطلاق کرد چرا که سازمان فضایی پروژه‌های مدونی را تا سال ۱۴۰۰ تعریف کرده که یکی از آنها پروژه عملیاتی ماهواره «پارس۱» برای سنجش از دور و ماهواره «ناهید دو» به عنوان یک ماهواره مخابراتی عملیاتی است.

۳ ماهواره ایرانی در نوبت پرتاب

معاون سازمان فضایی ایران با اشاره به این‌که پس از ماهواره «پارس ۱»، ماهواره پارس دو و ۳ را نیز تعریف و تولید می‌کنیم خاطرنشان‌کرد: باید به جایی برسیم که تصاویر ماهواره‌ای مورد نیاز کشور از طریق ماهواره‌های داخلی تأمین کنیم. در این زمینه با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته عقب نیستیم.

وی افزود: هم‌اکنون ماهواره مخابراتی «ناهید ۱» به عنوان یک ماهواره دانشگاهی در دست ساخت است و در ۶ ماه اول سال آماده پرتاب خواهد بود. اما ماهواره مخابراتی «ناهید ۱» را که قرارداد آن با پژوهشگاه فضایی منعقد شده، به عنوان ماهواره‌ها مخابراتی عملیاتی تا سال ۱۴۰۰ به فضا می‌فرستیم.

صدر ادامه‌داد: در همین حال ماهواره «ظفر» دانشگاه علم و صنعت در حال اجرا است که این ماهواره به عنوان یکی از ماهواره‌های توسعه تکنولوژی تعریف شده تا به بهره‌برداری تجاری برسد.

معاون سازمان فضایی ایران با اشاره به این‌که ممکن است ساخت ماهواره پارس۱ بیش از دو سال زمان ببرد، اظهارداشت: تا آن زمان، ماهواره‌های دانشگاهی که ساخته و آماده پرتاب است را به فضا پرتاب می‌کنیم.

وی گفت: هم‌اکنون ماهواره دوستی مربوط به دانشگاه صنعتی شریف آماده پرتاب است که در انتظار تصمیم مراجع ذی‌صلاح هستیم. ماهواره دانشگاه امیرکبیر با نام «پیام» نیز تا یک ماه دیگر آماده پرتاب بوده و در نوبت پرتاب قرار می‌گیرد و ماهواره «ناهید ۱» در ۶ ماه اول امسال، قابلیت پرتاب خواهد داشت.

صدر با بیان این‌که در پرتاب ماهواره‌ها هدف تنها پرتاب نیست بلکه تثبیت تکنولوژی مدنظر است، عنوان‌کرد: در این ماهواره‌ها موضوع دقت تنظیم برای عکسبرداری و پایداری سیستم مدنظر است که هر یک از ماهواره‌ها می‌توانند این فناوری را تکمیل کنند. برای مثال ماهواره «پارس ۲» با دقت سنجنده‌های بالاتری نسبت به ماهواره «پارس ۱» در موقعیت بالاتری از سطح زمین قرار خواهد گرفت. ما در نظر داریم که ماهواره‌های سنجشی تا ۸۰۰ کیلومتر از مدار زمین و ماهواره‌های مخابراتی در مدار ثابت همسنگ قرار گیرد.

اعزام موجود زنده ۲۰ میلیارد دلار بودجه می‌خواهد

معاون سازمان فضایی ایران در پاسخ به سؤالی دیگر در خصوص آخرین وضعیت اعزام انسان، و این‌که ابهاماتی برای توقف این پروژه وجود دارد، گفت: اعزام موجود زنده به فضا، در سند جامع هوافضا مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی دیده شد تا یکی از اندازه‌گیری‌های کمی اهداف مدنظر فناوری فضایی کشور در سال ۱۴۰۰ باشد اما دلیلی که سبب شد این پروژه آن‌طور که باید ادامه پیدا نکند، این بود که برآورد شد قراردادن انسان در مدار زمین، ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار طی ۱۵ سال هزینه، نیاز دارد.

وی تصریح‌کرد: با وجود این‌که این چنین بودجه‌ای به این پروژه نمی‌تواند اختصاص یابد، شکل و شمایل این پروژه تغییر یافت و اهداف آن به دستاوردهای تکنولوژیکی تبدیل شد، به این معنی که به جای این‌که انسان در مدار قرار گیرد، محموله‌های دیگری همزمان با پرتاب ماهواره‌ها در مدار زمین تست کنیم.

صدر با تأکید بر این‌که توانمندی کشور از نظر مالی امکان تأمین ۲۰ میلیارد دلار هزینه برای اعزام انسان به فضا را ندارد، گفت: این پروژه در پژوهشگاه هوافضا دنبال می‌شود اما اگر منابع مالی آن تخصیص یابد با سرعت معمولی متناسب با امکانات پیشرفت خواهد کرد چرا که هیچ مجموعه‌ای نمی‌تواند تا این میزان برای این پروژه هزینه کند.

 

معاون سازمان فضایی ایران با اشاره به این‌که پروژه اعزام انسان به فضا در شورای عالی «عتف» نیز به عنوان پروژه کلان ملی دیده شد اما به دلیل نبود بودجه متوقف شد، اظهارداشت: در دولت دهم برای پروژه‌های کلان ملی، ۸۰۰ میلیارد تومان هزینه تعریف شد اما تنها ۸۰ میلیارد تومان از بودجه به این طرح‌ها اختصاص یافت و به همین دلیل بسیاری از پروژه‌ها با امکانات بودجه‌ای نتوانستند به پیشرفت خود ادامه دهند.