کلاهبرداری بزرگ زیست‌محیطی در اروپا دولت‌های اروپایی اگرچه در ظاهر امر تلاش می‌کنند سوخت فسیلی کم‌تری بسوزانند تا به آنچه در معاهدات بین‌المللی متعهد شده‌اند پایبند بمانند اما در رویکرد جدید و بحث‌برانگیزشان روند جنگل‌زدایی را تسریع کرده‌اند، آن هم با توجیهی عجیب. به گزارش سینا‌پرس چندی پیش نشریه نیوساینتیست در گزارشی تحلیلی نوشت: دولت‌های […]
کلاهبرداری بزرگ زیست‌محیطی در اروپا
دولت‌های اروپایی اگرچه در ظاهر امر تلاش می‌کنند سوخت فسیلی کم‌تری بسوزانند تا به آنچه در معاهدات بین‌المللی متعهد شده‌اند پایبند بمانند اما در رویکرد جدید و بحث‌برانگیزشان روند جنگل‌زدایی را تسریع کرده‌اند، آن هم با توجیهی عجیب.
به گزارش سینا‌پرس چندی پیش نشریه نیوساینتیست در گزارشی تحلیلی نوشت: دولت‌های اروپایی علاقه خود برای پایبند ماندن به تعهدات مطرح شده در توافق پاریس و سایر معاهدات مشابه را نشان می‌دهند و بر آن تأکید دارند اما در پشت پرده نگرش بحث‌برانگیزی را دنبال می‌کنند. آنها به سوزاندن چوب درختان به عنوان بیومس‌ها روی آورده‌اند و برای این منظور اقدام به قطع درختان می‌کنند. توجیه آنها این است که آلاینده کربنی ناشی از سوزاندن چوب درختان با سوخت‌های فسیلی قابل مقایسه نیست.
هانا موات از سازمان مردم نهاد FERN اروپا می‌گوید: توجیه آنها این است که با قطع درختان، اقدامی در راستای تولید آلاینده کربنی صورت نمی‌گیرد. این مؤسسه در راستای نجات جنگل‌های اروپا تلاش می‌کند.
به نوشته نیوساینتیست، براساس معاهدات بین‌المللی نظیر توافق پاریس، سوزاندن بیومس‌ها نظیر چوب درختان جنگلی اقدامی کربن خنثی محسوب می‌شود اگرچه با سوزاندن چوب درختان سطحی از کربن هر چند کم‌تر از زمانی که سوخت‌های فسیلی سوزانده می‌شود تولید و روانه اتمسفر می‌شود.
براساس تعهد مطرح شده، اگر کشور‌ها پوشش جنگلی‌شان را کاهش دهند (که این اقدام در نتیجه نابودکردن اراضی جنگلی با هدف تولید بیومس و سوزاندن آن صورت می‌گیرد) کربن از دست رفته باید براساس یک سری محاسبات پیچیده بررسی شود. این محاسبات تحت عنوان LULUCF (بهره‌برداری از زمین، تغییر بهره‌وری زمین و نواحی جنگلی) صورت می‌گیرد. اما واقعیت است که اندازه‌گیری کربن انباشته شده در زمین و اراضی جنگلی علمی و چندان دقیق نیست و منتقدان سیستم محاسباتی LULUCF می‌گویند که این روش امکان بروز خطا در اندازه‌گیری‌ها را افزایش داده است.
حالا همه کارشناسان به ۱۹ ژوئن چشم دوخته‌اند. در این روز وزرای زیست‌محیطی کشورهای اروپایی قوانینی را در زمینه LULUCF وضع می‌کنند. آنچه که در این روز روی خواهد داد نقش بسیار مهمی در متعهد باقی ماندن اروپا نسبت به توافق پاریس ایفا می‌کند.
البته هانا موات ابراز نگرانی کرده که کشورهایی که قصد دارند استفاده از چوب را جایگزین سوخت اتمی و زغال‌سنگ کنند در حال لابی کردن بوده و تلاش می‌کنند قوانین به‌گونه‌ای تصویب شود که راه برای ادامه فعالیت‌های بحث‌برانگیزشان همچنان باز باقی بماند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.