تاجیکستان و ترکمنستان و البته شرق آسیا همه گزینههای روی میز پرسپولیس برای میزبانی از الاهلی تاجیکستان و ترکمنستان بیشترین شانس را برای میزبانی پرسپولیس از الاهلی در اختیار دارند و پس از این دو، کشورهایی نظیر مالزی و استرالیا مناسب به نظر میآیند. به گزارش «ورزش سه»، موضوع بازی تیمهای ایرانی و عربستانی در […]
تاجیکستان و ترکمنستان و البته شرق آسیا
همه گزینههای روی میز پرسپولیس برای میزبانی از الاهلی
تاجیکستان و ترکمنستان بیشترین شانس را برای میزبانی پرسپولیس از الاهلی در اختیار دارند و پس از این دو، کشورهایی نظیر مالزی و استرالیا مناسب به نظر میآیند.
به گزارش «ورزش سه»، موضوع بازی تیمهای ایرانی و عربستانی در کشور ثالث هر روز وارد مرحله دیگری میشود و حالا پس از دیدارهای مراحل قبل در عمان، به دلیل گرمای شدید این کشور و همچنین استفاده از امتیاز میزبانی، تیمهای ایرانی در تلاش هستند تا کشوری از آسیا مرکزی را به عنوان میزبان معرفی کنند. در این میان تاجیکستان و ترکمنستان شانس بیشتری از دیگر گزینهها دارند؛ هرکدام از این دو امکانات و مزایای خاص خود را دارند و نمیتوان با قطعیت یکی را برتر از دیگری دانست.
تاجیکستان
ورزشگاه پامیر: این ورزشگاه ۲۴ هزار نفری در مرکز کشور تاجیکستان قرار دارد و مهمترین استادیوم شهر دوشنبه به شمار میرود. تیمهای زسکا دوشنبه، استقلال و تیم ملی تاجیکستان در این ورزشگاه ۷۱ ساله از رقبا میزبانی میکنند.
این ورزشگاه که در کنار باغ وحش بزرگ شهر بنا شده، فاصله ۲۱۰۰ کیلومتری با تهران و ۴۵۰۰ کیلومتری با جده دارد و فارسی زبان بودن اهالی تاجیکستان سبب شده تا این کشور و ورزشگاه پامیر یکی از جدیترین گزینه سرخها برای میزبانی مرحله یک چهارم نهایی باشد. البته مصنوعی بودن چمن این ورزشگاه که در فصل جاری میزبان رقابت های ایافسی کاپ نیز بوده است، جزو معایب آن محسوب میشود.
ترکمنستان
۱. استادیوم المپیک: مهمترین ورزشگاه کشور همسایه شرقی، این ورزشگاه ۴۵ هزارنفری و ۱۴ ساله است. ورزشگاهی که تاکنون بیش از ۳۰ هزار نفر به خود ندیده و در مجموعه المپیک شهر عشقآباد قرار دارد. تیم ملی ترکمنستان و افکا عشقآباد تیمهایی هستند که در این استادیوم میزبان حریفان هستند.
البته ترکمنستان ورزشگاههای مجهز دیگری نیز دارد. یکی از آنها ورزشگاه ۱۰هزار نفری بلخان آباد است که در سال ۲۰۰۹ تأسیس شده و به دلیل میزبانی مسابقات ایافسیکاپ، مورد توجه مدیران پرسپولیس قرار گرفته است. این استادیوم در اکتبر ۲۰۰۹ به دست پیمانکاران ترکیهای ساخته شد و مورد استفاده تیم باشگاه بالکان قرار میگیرد و در صورتی که پرسپولیس ترکمنستان را برای میزبانی انتخاب کند، از آن بیشتر خواهیم شنید. چمن طبیعی و مسقف بودن، از مزایای این استادیوم به شمار میرود.
دیگر کشورها
البته پرسپولیس گزینههای دیگری هم برای میزبانی از الاهلی دارد. گزینههایی مثل مالزی و استرالیا که در ظاهر شیکتر از دو کشور قبلی هستند اما مسافت بالای ایران تا کشورهای ذکر شده، احتمالاً سرخها را برای میزبانی در این دو کشور منصرف خواهد کرد. اما حضور انبوه ایرانیان و ورزشگاههای مدرن این کشورها، هر تیمی را برای میزبانی در آنها وسوسه میکند. مالزی بیش از ۲۰ ورزشگاه استاندارد دارد که البته از بین آنها، گِلزار سرمبان نصیب ایران میشود! استرالیا نیز با توجه به حضور پیمانکاران اروپایی، از ورزشگاه استاندارد غنی به شمار میرود.
البته گزینههای دیگری همچون لبنان، امارات و ازبکستان نیز همچنان روی میز هستند اما واقعیت این است که پرسپولیس برای استفاده درست از امتیاز میزبانیاش، باید روی کشورهای عربی قلم بکشد. حال باید دید پس از سفر طاهری به کشورهای آسیای میانه، پرسپولیسیها چه تصمیمی در این خصوص خواهند گرفت.
آیا تاجیکستان توانایی میزبانی پرسپولیس را دارد؟
در همین ارتباط، بازیکن ایرانی شاغل در تاجیکستان توضیحاتی را درباره امکانات فوتبالی و استقبال مردم این کشور از ایرانیها ارایه کرد.
به این بهانه سراغ مهدی چاه جویی، بازیکن ایرانی شاغل در تیم استقلال تاجیکستان رفتیم تا درباره امکانات ورزشی این کشور کسب اطلاع کنیم. چاه جویی در گفتوگو با «ورزش سه» صحبتهایی را درباره وضعیت سختافزاری کشور تاجیکستان انجام داد که ماحصل آن را در ادامه میخوانید:
امکانات نه چندان مساعد، الگوبرداری از روسیه
تاجیکستان از لحاظ فوتبالی شرایط بدی ندارد؛ مسؤولان این کشور تلاش زیادی میکنند تا از نظر سختافزاری به سطح ایدهآل برسند. امکانات این کشور اکنون نسبت به سایر کشورهای دیگر در آسیا چندان مناسب نیست اما تمرکز فدراسیون و مسؤولان باشگاهها این است که امکانات را افزایش دهند و تیمهایشان را به جمع برترینهای آسیا برسانند. واقعیت این است که فوتبال تاجیکستان از سطح اول آسیا دور است اما با الگوبرداری از روسیه رویاهای خود را جست و جو میکنند.
فقط یک استادیوم خوب، با چمن مصنوعی!
در کشور تاجیکستان ورزشگاههای مدرن و شیکی وجود ندارد و حتی یک ورزشگاه با چمن طبیعی نیز یافت نمیشود. همه ورزشگاهها چمن مصنوعی دارند و فقط یک ورزشگاه ۲۰ هزار نفری است که چمن مصنوعی فوقالعادهای دارد و من در ایران هم نمونهاش را ندیدم. نام این استادیوم «فرونزه» است و در مرکز شهر دوشنبه قرار دارد. این استادیوم تقریباً چندمنظوره است و اکثر بازیهای مهم در این ورزشگاه انجام میشود. البته استادیومهای دیگری نیز در حال ساخت است اما به خاطر شرایط آب و هوایی نمیشود چمن طبیعی کشت کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.